گل آفساید بنزما، ناکامی صلاح و درخشش کورتوا؛ رئال چگونه فاتح فینال پاریس شد؟

هفت‌یک- رئال مادرید چهاردهمین قهرمانی‌اش در لیگ قهرمانان را در پاریس به دست آورد- با پیروزی 0-1 برابر لیورپول روی تک گل وینیسیوس جونیور در دقیقه 59.

این بازی به دلیل مشکلاتی که برای هواداران دو تیم در ورود به ورزشگاه پیش آمد با 36 دقیقه تاخیر برگزار شد. تصاویر و ویدیوهایی منتشر شده که نشان می‌دهد نیروهای پلیس با گاز اشک‌آور در بیرون از ورزشگاه با هواداران برخورد کردند. اولیور کی از اتلتیک در این مطلب به بررسی لحظات کلیدی این فینال می‌پردازد.

***

برای نام تیبو کورتوا احترام قائل باشید

یکی از تصاویر ماندگار بازی امشب عکس محمد صلاح است که در فاصله هشت دقیقه تا پایان بازی از سر ناامیدی به زمین ضربه می‌زند.

به نظر می‌رسد که این مهاجم لیورپول همه کارها را به درستی انجام داد، لمس توپ خوبی داشت تا آن را تحت کنترلش دربیاورد، سپس از فرلان مندی عبور کرد و در موقعیتی قرار گرفت که گلزنی‌اش حتمی به نظر می‌رسید.

صلاح با پای راستش شوت محکمی به گوشه دور دروازه زد اما تیبو کورتوا بار دیگر راهی برای دور کردن این توپ پیدا کرد. این دروازه‌بان سابق چلسی به هوا پریده و فریادی برای تبریک به خودش سر داد- و این هم کار درستی بود. این در واقع خلاصه‌ای از شب فوق العاده‌ای بود که این بازیکن بلژیکی پشت سر گذاشت.

در فصل 19-2018 که اولین فصل حضور او در رئال بود، این بازیکن به این تیم آمد تا جانشین کیلور ناواس شود اما عملکردش بارها زیر سوال رفت. هرچند او در طول زمان بارها و بارها ارزش خودش را ثابت کرد. و شب گذشته در اولین حضورش در فینال لیگ قهرمانان پس از شکست هشت سال پیش برابر رئال مادرید با اتلتیکو، رقیب همشهری، در لیسبون در زمانی که به صورت قرضی از چلسی در این تیم توپ می‌زد، به معنای واقعی کلمه فوق‌العاده ظاهر شد و این موضوع فقط زمانی که برای دور کردن شوت سادیو مانه در دقیقه 21 و زدن آن به تیرک دروازه به سمت راستش شیرجه زد، صدق نمی‌کرد.

واکنش‌های تماشایی کورتوا یکی از عوامل اصلی پیروزی رئال مقابل لیورپول بود.

کورتوا پس از بازی گفت:” من در انگلیس به اندازه کافی مورد احترام نبودم، بنابراین امروز خودم را نشان دادم. من می‌خواستم احترامی برای نام خودم به دست آورم.”

آیا حق با او است؟ شاید اینطور باشد. اما چنین نمایشی در دیداری به این بزرگی هر کسی که به او شک داشته را متقاعد خواهد کرد. مشکلات دروازه‌بانی باعث شد که لیورپول در فینال لیگ قهرمانان 2018 برابر رئال مادرید شکست بخورد- حتی با این که یورگن کلوپ تمام تلاشش را کرد تا در نشست خبری روز جمعه به ما یادآوری کند که لوریس کاریوس بیچاره در آن بازی پس از برخورد با سرخیو راموس دچار ضربه مغزی شده بود- و در این بازی هم یک دروازه‌بان سرنوشت بازی را تعیین کرد.

بهترین دروازه‌بان دنیا؟ به احتمال بسیار زیاد.

***

آیا لیورپول فصل موفقی را پشت سر گذاشته است؟

عصر یکشنبه هفته گذشته، لیورپول هنوز رویای فتح چهارگانه تاریخی را در سر داشت. آنها علاوه بر قهرمانی در جام اتحادیه و جام حذفی، در کورس فتح لیگ برتر پا به آخرین بازی نیم فصل دوم برابر وولوز گذاشته و فینال لیگ قهرمانان را هم در پیش داشتند.

آنها دلیلی برای سرزنش کردن خودشان به خاطر کسب عنوان نایب قهرمانی پس از منچسترسیتی ندارند. این تیم 92 امتیاز به دست آورد و استانداردی را به نمایش گذاشت که ارزش قهرمانی را داشت، اگرچه تیم پپ گواردیولا با بازگشت از شکست 0-2 برابر استون ویلا در 15 دقیقه و فرو بردن آنفیلد در بهت و ناراحتی که لیورپول در آن با نتیجه 1-3 از سد وولوز عبور کرده بود، بار دیگر ارزش‌های خودش را ثابت نمی‌کرد.

این چهارمین شکست لیورپول در 63 دیداری بود که این فصل در تمامی رقابت‌ها برگزار کرد. آنها بدون شک تیم بزرگی هستند و از زمان شکست در فینال 2018 این موضوع را بارها ثابت کرده‌اند.

فتح دو جام و در آستانه فتح دو رقابت دیگر قرار داشتند یعنی آنها ثباتی را به نمایش گذاشته‌اند که این فصل در اروپا بی‌رقیب بوده اما فتح “تنها” دو جام داخلی (برابری با آرسنال دوست نداشتنی فصل 93-1992، به جای تاریخ‌سازی با کسب چهارگانه‌ای که هواداران‌شان رویایش را داشتند) باعث شده که حس ناامیدی نسبت به فصلی داشته باشند که یک هفته پیش بسیار موفقیت‌آمیزتر به نظر می‌رسید.

همین ارزیابی‌های تند پس از شکست دراماتیک یک ماه پیش سیتی در وقت‌های اضافه دیدار برابر رئال در نیمه نهایی لیگ قهرمانان مطرح شده بود.

قضاوت کردن درباره هر دوی این موارد با تکیه بر یک نتیجه که اولا نشانگر کل فصل نیست و دوما عملکرد آنها در این دو بازی را به درستی نشان نمی‌دهد، منصفانه نیست. و ما به صحبت‌هایی که درباره تیم رئال که حضوری سحرآمیز در لیگ قهرمانان این فصل داشت، بازخواهیم گشت.

لیورپول 9 شوت در چارچوب برابر دو شوت در چارچوب رئال داشت و 24 تلاش برای رسیدن به گل مقابل چهار تلاش حریف به ثبت رساند. گل‌های مورد انتظار نزدیک‌تر بود؛ لیورپول 2.1 و رئال 0.9، به گفته اوپتا) اما این آمارها باز هم حاکی از تسلط تیم کلوپ بر این بازی دارد. و نکته جالب این است که در سه فینالی که آنها در این فصل برگزار کردند و دو دیدار قبلی را با پیروزی پشت سر گذاشتند، لیورپول در طول 330 دقیقه بازی برابر چلسی به جز در ضربات پنالتی گل نخورده بود.

صلاح به دنبال انتقام‌گیری از رئال بود اما در نهایت به ناکام بزرگ بازی دیشب تبدیل شد.

این آماری استثنایی به نظر می‌رسد. آنها حملاتی شناور و خطرناک برابر رئال داشتند، همان کاری که در دو فینال لیگ‌های داخلی انجام داده بودند. هیچ اثری از تیمی که بین خطوطش با توپ بازی کند یا عصبی شود، دیده نمی‌شد. به موقعیتی که کورتوا از مانه گرفت و دو توپی که برابر صلاح مهار کرد، نگاه کنید؛ چنین صحنه‌هایی فقط یک نتیجه‌گیری واضح در پی دارد: آنها خوب بازی کردند و باختند.

این اتفاق رخ می‌دهد. این همان اتفاقی است که برای کارلو آنچلوتی، سرمربی رئال، در همین دیدار در سال 2005 رخ داد، زمانی که تیم میلان او در استانبول کاملا برتر از لیورپول بود و نیمه اول را با نتیجه 0-3 به پایان برد اما در شش دقیقه دیوانه‌وار بازی 3-3 شد و سپس او در ضربات پنالتی شکست خورد.

تیم‌ها- حتی تیم‌ها بزرگ- همیشه به چیزی که شایستگی آن را دارند، نمی‌رسند. تنها یک تیم می‌تواند قهرمان چمپیونزلیگ فصل شود. تنها یک تیم‌ می‌تواند قهرمان لیگ برتر شود.

کلوپ و بازیکنانش این احساس را خواهند داشت که یکی از این دو قهرمانی ارزشمند باید نصیب آنها می‌شد. شاید حق با آنها باشد.

نمی‌توان گفت که آنها می‌توانستند تلاشی بیشتر از این در این فصل داشته باشند. و این یکی از دلایلی است که درد شکست پاریس طولانی‌تر از شکست چهار سال قبل در کیف همراه آنها خواهد ماند.

***

آیا گل کریم بنزما آفساید بود؟

آیا واقعا سه دقیقه و 22 ثانیه طول کشید؟ نگاه کردن به اسکوربرد بزرگ برای دیدن بازبینی کمک داور ویدیویی که دستور به ادامه بازی داد، بسیار طولانی‌تر به نظر می‌رسید.

این تنش محسوس بود و مطمئنا بعضی از بازیکنان لیورپول مضطرب به نظر می‌رسیدند و این سوال را از خودشان می‌پرسیدند که آیا اولین لغزش واقعی‌شان در این بازی به بهای یک گل تمام خواهد شد.

کریم بنزما فکر می‌کرد که موفق شده درست پیش از پایان نیمه اول گلزنی کند. بله، وقتی توپ وارد دروازه شد، او در موقعیت آفساید قرار داشت اما آیا کار ترکیبی ابراهیم کوناته و فابینیو که در تلاشی ناامیدانه با یکدیگر درگیر شده و هر دو به فده والورده نزدیک شده بودند نبود که باعث شد توپ به او برسد؟

“این توپ توسط یک بازیکن لیورپول فرستاده شد و آفساید به حساب آمد؟”

بله، این اتفاق افتاد اما لیورپول از این موقعیت جان سالم به در برد چون کمک داور ویدیویی معتقد بود که لمس توپ کوناته/ فابینیو که زمینه‌ساز رسیدن توپ به بنزما شد، غیرعمد بود.

رئالی‌ها می‌توانستند در همان نیمه اول از حریف پیش بیفتند اما گل بنزما در نهایت پذیرفته نشد.

قوانین این بازی معمولا در این زمینه مبهم است اما اساسا وقتی بازیکنی توپ را از حریف می‌گیرد، نمی‌تواند آفساید به حساب بیاید، اگر که بازیکنان حریف از قصد به توپ ضربه زده باشند- به عبارت دیگر “اقدامی خودآگاه” از سوی فردی با “کنترل اقدامات خودش”.

این موضوع به تعبیر هر فرد بستگی دارد اما اساسا چون همه چیز خیلی سریع در محوطه جریمه شلوغ رخ داد، لمس توپ کوناته/ فابینیو که به نظر می‌رسید با برخورد زانوی فابینیوی در هنگام لیز خوردن همراه بود، غیرعمد در نظر گرفته شد.

این که چرا رسیدن به این نتیجه سه دقیقه زمان برد، مشخص نیست.

شاید بیشتر این زمان صرف گشتن به دنبال آخرین نسخه قانون آفساید شد که به شکلی غیرضروری پیچیده شده است.

***

رابطه رئال با لیگ قهرمانان

شاید حق با آنچلوتی باشد. شاید این واقعا تاریخ است که رئال مادرید را به یک جام لیگ قهرمانان دیگر رساند و باعث شد که لیورپول در پایان فصلی که بسیار موفقیت‌آمیزتر به نظر می‌رسید، حسرت بخورد.

جشن‌هایی که در داخل ورزشگاه استادو فرانس به پا شد، بسیار آشنا بود،؛ آنچلوتی لبخند می‌زد، بنزما مشتش را به هوا می‌کوبید و کورتوای درخشان با هم تیمی‌هایش از جمله وینیسیوس جونیور که تک گل این بازی را به ثمر رساند، شادی می‌کرد.

پس از سه فصل ناامیدکننده، رئال مادرید برای چهاردهمین بار قهرمان اروپا شد، رکوردی درخشان و با دو برابر کردن فاصله‌اش با میلان که نزدیک‌ترین رقیب آنهاست. این موفقیت باید برای بازیکنان قدیمی‌تر و چهره‌های جدید و جوانی که به این تیم اضافه شده‎اند، بسیار شیرین باشد.

برخلاف آنها، بازیکنان لیورپول بسیار ناراحت به نظر می‌رسیدند.

این نتیجه همان نتیجه دیدار دو تیم در کی‌یف بود اما اگر دلایل شکست آنها در بازی چهار سال قبل واضح بود، این تیم این بار این سوال را از خودش خواهد پرسید که دلیل باخت در این بازی چه بود، دیداری که توپ و میدان از ابتدا تا انتها در اختیار آنها بود اما به راحتی از دست‌شان رفت.