چگونه کریم بنزما به تجسم موفقیت‌های رئال تبدیل شد

موردی که در روز چهارشنبه بسیار درخشان بود، روی دیگر بازی بنزما بود- موردی که معمولا از بازیکنی جوان انتظار دارید تا این که از بازیکنی مسن‌تر ببینید؛ چیزی که رونالدو یا ابراهموویچ در زمانی که هم‌سن بنزما شده بودند دیگر انجام نمی‌دادند.

هفت‌یک- کریم بنزما پیش از آن هم دو گل با ضربه سر که جز بهترین گل‌هایی است که می‌توانید ببینید به ثمر رسانده بود. اما گل سوم او کیفیتی مختص به خود داشت؛ زیبایی‌ای که از بی‌پروایی جسورانه آن ناشی شده بود.

سی ثانیه از آغاز نیمه دوم گذشته بود و چلسی که شکست 0-2 را کمی پیش از پایان نیمه اول به 1-2 تقلیل داده بود، حملاتی همه جانبه را روی دروازه رئال آغاز کرده بود. کاسمیرو در تلاش برای کم کردن این فشار زیر توپ زد تا آن را جلو بفرستد و بنزما شروع به دویدن کرد.

او از پست دفاع چپ رئال شروع کرد و به محض این که توپ بار دیگر به زمین برگشت، سرعتش را بالا برد. زمانی که ادوارد مندی، دروازه‌بان چلسی، این توپ را عجولانه با سینه مهار کرد، بنزما از تیاگو سیلوای کُند عبور کرد و به سمت توپ رفت، درست مانند کوسه‌ای که به شکارش چشم دوخته و با سرعت به سمت آن حرکت می‌کند.

مندی می‌دانست که به دردسر افتاده و سعی کرده این مشکل را از سرش باز کرده و آن را به آنتونیو رودیگر منتقل کند. اما این دروازه‌بان حتی نتوانست پاس درستی ارسال کند و زمانی که رودیگر سعی کرد برگشته و به سمت توپ برود، چشمان بنزما برق زد. رودیگر بیهوده تلاش کرد که بدنش را بین مهاجم و توپ قرار دهد، حرکتی که در 99 درصد موارد جواب می‌دهد اما این بار جواب نداد. بنزما با سرعت از او عبور و توپ را وارد دروازه خالی کرد.

حرکت از محوطه جریمه رئال مادرید تا باز کردن دروازه خالی چلسی در 12 ثانیه. و هیچ یک از این اتفاق‌ها اگر بنزما این نفوذ را آغاز نکرده بود، رخ نمی‌داد.

فقط به این فکر کنید چقدر بعید بود که این استارت و طی کردن طول زمین چنین نتیجه‌ای داشته باشد، چقدر ممکن بود که مندی توپ را دریافت کرده، آن را به درستی به رودیگر پاس داده و فاز جدیدی از مالکیت توپ چلسی را آغاز کند. فکر کنید چقدر برای بنزما منطقی‌تر بود که بار دیگر در زمین عقب کشیده و انرژی‌اش را برای نیمه دوم طولانیِ پیش‌رو ذخیره کند- به چلسی یادآوری کند که آنجا حضور دارد و به همین اکتفا کند.

 

هت‌تریک بنزما در استمفوردبریج گام بلندی برای رسیدن رئال به نیمه‌نهایی چمپیونزلیگ بود.

 

بنزما در عوض گزینه دشوار و با درصد ریسک پایین را انتخاب کرد، گزینه‌ای که بدون شک نیازمند تلاش بیشتر پاهای 34 ساله این بازیکن بودند و تضمینی برای جواب دادنش وجود نداشت. اما او در هر حال این گزینه را انتخاب کرد و بهترین و سرنوشت‌سازترین هت‌تریک لیگ قهرمانان پس از هت‌تریکی که چهار هفته قبل برابر پاری سن ژرمن انجام داده بود را رقم زد.

این رکوردی منحصر به فرد در نوع خودش بود. اما به آن سه گلی که او در فاصله 17 دقیقه در نیمه دوم دیدار برگشت مرحله یک هشتم برابر پی‌اس‌جی به ثمر رساند، برگردید و همان کیفیتی را از بنزما خواهید دید که او در دیدار رفت مرحله یک چهارم نهایی در استمفوردبریج به نمایش گذاشت.

به خاطر داشته باشد که پی‌اس‌جی در فاصله 29 دقیقه تا پایان آن بازی در مجموع دو بازی رفت و برگشت 0-2 جلو بود و به مرحله بعدی صعود می‌کرد.

سپس پرسنل کیمپمبه پاس ساده رو به عقبی به جانلوییجی دوناروما فرستاد، بنزما به سمت آن هجوم برد و امیدوار بود که با نفوذ فداکارانه و بدون امید دیگری کاری از پیش ببرد. دوناروما- درست مثل مندی در دیدار شب گذشته- تحت این فشار دچار اضطراب شد و روی پاس بعدی اشتباه کرد. وینیسیوس جونیور به سمت توپ هجوم برد، آن را به بنزما رساند و این بازیکن فرانسوی گل اول را وارد دروازه حریف کرد.

بنزما یک ربع بعد دو گل دیگر به ثمر رسانده، رئال مادرید راهی جمع هشت تیم برتر شده و پی‌اس‌جی با تابستان طولانی دیگری پر از گشتن به دنبال دلیل و راه حل برای خستگی روحیه تیم نامتعادل خود روبرو شد.

نکته قابل توجه درباره این دو هت‌تریک فقط این نیست که بنزما بازیکن خوبی به حساب می‌آید یا حتی این که او در اواسط دهه 30 سالگی‌اش هم پیشرفت می‌کند.

در فوتبال مدرن، بسیاری از بازیکنان در دهه 30 سالگی همچنان به درخشش ادامه می‌دهند. لوکا مودریچ همچنان مدیریت بازی‌ها را در 36 سالگی برعهده دارد. کریستیانو رونالدو در 37 سالگی لحظات درخشانی دارد. زلاتان ابراهیموویچ در 40 سالگی بازیکن بزرگی برای میلان است.

اما مواردی هست که انتظار دارید بازیکنان کهنه‌کار در آنها بهتر باشند و مواردی هم هست که انتظار آنها را از بازیکنان قدیمی‌تر ندارید.

بسیاری از کارهایی که بنزما شب گذشته انجام داد، چیزهایی بود که از او انتظار می‌رفت. بازی‌سازی هوشمندانه، حضور همیشگی برای دریافت توپ، ارسال توپ برای یکی دیگر از بازیکنان رئال، حرکت هوشمندانه بدون توپ و فرار از پشت و بله، آن دو ضربه سر درخشان که اولی در گوشه نزدیک بالای دروازه نشست و دومی از مندی عبور کرده و در گوشه دورتر دروازه قرار گرفت؛ حتی با این که بنزما به سمت دیگر افتاده بود.

 

بنزما بعد از سال‌ها قرار داشتن زیر سایه ستاره‌های دیگر، حالا ستاره اول رئالی‌هاست.

 

این نشانگر مهارت بازیکنی است که حالا 15 سال است که توانایی‌هایش را در بالاترین سطح حفظ کرده است. (هر بحثی درباره این که بزرگترین مهاجم این نسل- بنزما، هری کین یا روبرت لواندوفسکی– چه کسی است، باید با در نظر گرفتن تعداد گل‌های مهم زده و ساخته شده از سوی این ملی‌پوش فرانسوی در بازی‌های بزرگ از زمان 19 سالگی او و درخششی که در لیون آغاز کرد ادامه پیدا کند. هیچ بازیکنی در پست شماره 9 در سال‌های اخیر نتوانسته به سطح درخشان سرنوشت‌سازی او نزدیک شود.)

موردی که در روز چهارشنبه بسیار درخشان بود، روی دیگر بازی بنزما بود- موردی که معمولا از بازیکنی جوان انتظار دارید تا این که از بازیکنی مسن‌تر ببینید؛ چیزی که رونالدو یا ابراهموویچ در زمانی که هم‌سن بنزما شده بودند دیگر انجام نمی‌دادند.

فداکاری و نفوذی که او وقتی توپ را در اختیار ندارد از خود نشان می‌دهد. اشتیاق برای تحت فشار قرار دادن دفاع و دروازه‌بان حریف که نهایتا باعث به اشتباه انداختن مندی شد؛ درست مانند اتفاقی که ماه گذشته در برنابئو برای دوناروما رخ داد. و در مجموع، عطش و بلندپروازی‌ برای برد حتی زمانی که تیم او شانس اصلی پیروزی به حساب نمی‌آید.

بنزما حالا 13 سال است که در رئال مادرید حضور دارد و رفت و آمد بسیاری از بازیکنان بزرگ را در این مدت دیده است. (او همزمان با کریستیانو رونالدو، ژابی آلونسو و کاکا، درست در آغاز دومین دوره ریاست فلورنتیو پرز بر رئال به این تیم آمد.)

او در ابتدا مجبور بود با حضور گونسالو ایگواین برای جایگاهش بجنگد، بازیکنی که تنها 9 روز از او بزرگ‌تر بود اما در سال 2013 از رئال مادرید جدا شد و حالا در لیگ فوتبال آمریکا برای اینترمیامی بازی می‌کند. سپس به دوران BBC رسید که بنزما نقش موقعیت‌ساز فداکار را برای کریستیانو رونالدو و گرت بیل در دو طرفش ایفا می‌کرد. اما این بازیکن پرتغالی در تابستان 2018 به یوونتوس پیوست و بیل هم از آن زمان در آستانه جدایی از این باشگاه قرار داشته است.

از دیگر رهبران رختکن رئال، بنزما شاهد انتقال ایکر کاسیاس به پورتو در سال 2015 و پیوستن سرخیو راموس به پی‌اس‌جی در تابستان گذشته بوده است. بنابراین او حالا بیشتر از هر زمان دیگری برای رئال مادرید اهمیت دارد و فشار رهبری و این مسئولیت به جای این که باری بر دوش او باشد، بیشتر باعث قدرتمند شدن این بازیکن شده است.

بنزما بیشتر از هر بازیکنی دیگری مانده تا تیمش را هدایت کند و نمادی از بهترین ویژگی‌های این باشگاه باشد. به ندرت بازیکن دیگری در فوتبال است که به اندازه او مطمئن باشد که می‌تواند هر موقعیتی را به فرصتی برای کسب پیروزی تبدیل کنند؛ بازیکنی که این باور را به تمام هم تیمی‌هایش انتقال دهد و آن را در تمامی حرکاتش به نمایش درآورد.

بنزما همین حالا به عنوان بازیکن رئال مادرید چهار قهرمانی چمپیونزلیگ در کارنامه دارد اما این فصل- با این هت‌تریک‌ها برابر پی‌اس‌جی و چلسی- به نظر می‌رسد که ماموریت تک نفره‌ای را برای کسب قهرمانی پنجم آغاز کرده است.

با در نظر گرفتن پیروزی رئال در بازی برگشت روز سه‌شنبه، یک هت‌تریک دیگر در نیمه نهایی لازم است تا او از بازگشت به پاریس در بیست و هشتم ماه می و تلاش برای کسب یک جام قهرمانی دیگر مطمئن باشد.

 

عنوان اصلی مقاله: Benzema’s third goal was a beauty made of its gutsy scrappiness – he embodies the best of Real Madrid نویسنده: Jack Pitt-Brooke نشریه / وبسایت: The Athletic زمان انتشار: 7 آوریل 2022
کلمات کلیدی:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *