آنالیز پرش‌های رونالدو؛ سی‌آر سِوِن در آسمان‌ها به دنبال گلزنی
هفت‌یک– روی گل حساسی که کریس رونالدو در دیدار رئال مادرید مقابل منچستریونایتد به ثمر رساند، به نظر می‌رسید که او برای دقایقی در آسمان متوقف شده است. رونالدو که گل تساوی رئالی‌ها را در دیدار رفت مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان به ثمر رساند، برای ضربه سر روی این گل، پرشی انجام داد که زانویش در راستای سر پاتریس اورا قرار گرفت.
این یکی دیگر از ویژگی‌های خارق‌العاده گلزنی اوست که او را در بین بهترین بازیکنان دنیا به بازیکنی بی‌نظیر تبدیل کرده است. قدرت پرش او بالاتر از میانگین بازیکنان بسکتبال NBA است؛ تنها یکی از جنبه‌های قدرت فیزیکی کم نظیر او. وقتی رونالدو می‌پرد، نیروی برابر 5 جی تولید می‌کند (توضیح مترجم: اعمال یک جی شتاب گرانش به هر جسمی، برابر با نیروی معادل وزن جسم است، بنابراین 5 جی، به معنای 5 برابر وزن شخص است) این 5 برابر قدرت چیتا در سرعت کامل است. این پرش باعث می‌شود که او بدون دورخیز، 44 سانتی‌متر و با دورخیز، 78 سانتی‌متر بپرد که 7 سانتی‌متر بالاتر از میانگین بازیکنان NBA است.
رونالدو می‌تواند بدون دورخیز 44 سانتی‌متر بپرد.
رونالدو با دورخیز می‌تواند 78 سانتی‌متر بپرد.
این اندازه‌گیری‌ها در یک تست از این بازیکن در دانشگاه چیچستر در سال 2011 انجام شد. در مستندی با عنوان Ronaldo: tested the limits (از اینجا تماشا کنید)، رونالدو تحت تست‌های مختلفی قرار گرفت تا شرایط فیزیکی او از جنبه‌های مختلف بررسی شود. برای چنین پرش‌هایی، نیاز به بالاتنه و ران‌های بسیار قدرتمند است و رونالدو برای رسیدن به چنین شرایطی، ساعت‌های طولانی در سالن بدنسازی سپری می‌کند؛ به طوری‌که قطر عضلات ران او 62 سانتی‌متر است.
در واقع، این ستاره پرتغالی در یک جلسه بدنسازی کامل، معادل 16 اتومبیل تویوا پریوس، وزنه می‌زند. یکی دیگر از نتایج چنین تمرینات فشرده‌ای این است که چربی بدن رونالدو، کمتر از یک سوپر مدل است. علاوه بر این، زمان واکنش رونالدو در زمین به اندازه‌ای سریع است که در صورت دور زدن زمین با آن سرعت، 31 ساعت زودتر از سریع‌ترین قطارهای سریع‌السیر به مقصد می‌رسد.
آنالیز یک ضربه سر جادویی
در این تست، رونالدوی 1.85 متری، بدون دورخیز 44 سانتی‌متر از زمین پرید. با دو گام دورخیز، او 76 سانتی‌متر پرید که بلندتر از میانگین یک بازیکن بسکتبال است. با دورخیز بیش‌تر، رونالدو می‌تواند بالاتر از 80 سانتی‌متر بپرد. این استعدادی است که او در زمان حضور در منچستریونایتد هم نشان داد و با آن در فینال چمپیونزلیگ 2008 مقابل چلسی، گلزنی کرد.
یکی از بهترین گل‌های رونالدو با ضربه سر در فینال لیگ قهرمانان 2008 مقابل چلسی به ثمر رسید.
او چطور در آسمان توقف می‌کند؟
از آنجا که رونالدو پرش بلندی دارد، به نظر می‌رسد که بیش‌تر از سایر بازیکنان در هوا می‌ماند. دکتر نائل اسمیت از دانشگاه چیچستر، معتقد است که رونالدو در نقطه اوج پرش‌اش، پاهایش را جمع می‌کند و این باعث می‌شود که با سرعت کم‌تری به زمین برگردد. به همین دلیل است که به نظر می‌رسد روی هوا متوقف می‌شود.
چه چیزی باعث ویژه شدن رونالدو شده است؟
دی‌اِن‌اِی
بسیاری از افرادی که می‌توانند چنین پرش‌های بلندی داشته باشند، با درصد بالایی ماهیچه‌های زودانقباض دارند که باعث سرعت انفجاری در آنها می‌شود.
تمرینات منظم
بازیکنان از 12 سالگی تمرینات پلیومتریک- پریدن و دویدن همزمان با حمل وزنه- را آغاز می‌کنند. آنها همچنان برای رشد ماهیچه‌های پای خود، بدنسازی می‌کنند مانند اسکات یا حرکت لانج. آنها همچنین روی جعبه‌هایی که روی زمین قرار دارند، می‌پرند و سپس در مسیر مستقیم می‌دوند؛ گاهی در مسیرهایی با مانع.
تقویت عضلات کلیدی
برای پریدن‌های بلند، نیاز به عضلات قوی در پشت ساق پا، همسترینگ، چهار سر ران و باسن است. وقتی در هوا هستید، نیاز به عضلات قوی شکم هم هست که به شما اجازه می‌دهد تا عضلات پشت، شانه‌ها و گردن را برای یک ضربه سر محکم، حرکت بدهید. بازیکنان برای تقویت این ماهیچه‌ها، در زمان‌های کوتاه، وزنه‌های بسیار سنگین بلند می‌کنند. در یک جلسه بدنسازی کامل، میزان وزنه‌ای که رونالدو بلند می‌کند، بیش از وزن 16 تویوتا پریوس است.
با سانتر توپ از سمت چپ، رونالدو از قدرت ماهیچه پاهایش استفاده کرد و با یک پرش بلند، فاصله قابل ملاحظه‌ای از پاتریس اورا گرفت.
مدافع منچستریونایتد اصلا متوجه میزان پرش رونالدو نشد و در این لحظه، زانوهای رونالدو کنار سر اوراست.
در حالی‌که رونالدو در مسیر بازگشت روی زمین است، اورا به عقب خم شده و توپ هم به گوشه دروازه می‌رود.
جانی اونز مشغول تماشای صحنه است و داوید دخه‌آ آماده می‌شود تا با یک شیرجه، جلوی ضربه سر رونالدو را بگیرد.
رونالدو در این لحظه به زمین برگشت اما دخه‌آ همچنان در تلاش است تا با یک شیرجه بلند، دروازه‌اش را بسته نگه دارد.
دخه‌آ شیرجه‌اش را زد اما دیگر خیلی دیر شده و توپ به گوشه دروازه منچستریونایتد رفت.
رژیم غذایی
بازیکنان برای ساختن ماهیچه، پروتئین زیادی مصرف می‌کنند. این به معنای وجود مقدار زیادی ماهی، تخم مرغ و گوشت در رژیم غذایی است. مصرف مواد قندی و کربوهیدرات، انرژی لازم برای تمرینات را فراهم می‌کند. با توجه به چنین رژیم سختی، بدن رونالدو چربی کم‌تری از یک سوپرمدل دارد.
شاید غیرواقعی به نظر برسد اما او این استقامت را دارد که هر فصل مسافت بین مادرید تا لیسبون را بدود. مسئله تنها دویدن در مسافت‌های طولانی نیست. او در هر فصل، 900 بار بیش از یک دونده دوهای سرعت المپیک، دوی سریع دارد. ضربات آزاد رونالدو هم چیزی نیست که بازیکنی بخواهد مقابل آن بایستد. دانشمندان متوجه شده‌اند که شتاب یکی از ضربات آزاد رونالدو، 4 بار بیش‌تر از فضاپیمای آپولو 11 در هنگام بلند شدن بود. اگر همه اینها را کنار هم بگذارید، متوجه می‌شوید که چرا رونالدو، چنین دستمزد بالایی دریافت می‌کند.