چرا گرت بیل هرگز در رئال مادرید به بازیکنی محبوب تبدیل نشد
هفتیک-” خوشحالی پس از گل تو خاطرهانگیز بود. آیا پیام خاصی با این شادی داشتی؟” این اولین سوال در مصاحبه تلویزیونی پس از دو گلی بود که گرت بیل در جریان پیروزی 1-2 ولز برابر اتریش به ثمر رساند و تیم ملی کشورش را در فاصله 90 دقیقهای تا اولین حضور در جام جهانی پس از سال 1958 قرار داد.
بیل پاسخ داد:” نه” اما لبخندی که به پهنای صورتش زد، چیز دیگری را نشان میداد.
این بازیکن رئال مادرید ادامه داد:” صادقانه بگویم من نیازی به ارسال پیام ندارم. این کار وقت تلف کردن است. این کار تاسفبار است و آنها باید از خودشان خجالت بکشند. تمام.”
این پاسخ بیل درباره مقالهای بود که صبح روز بازی برابر اتریش در مارکا به چاپ رسید و ارزش توجه او را نداشت.
مانوئل خولیا در این مقاله نوشت:” انگل بیل از هوای سرد و بارانی بریتانیا میآید. این انگل در اسپانیا و رئال مادرید جاگیر شده است، جایی که با اهداف منزجرکنندهاش اول عشق و علاقه بسیاری به محیط نشان داد اما خیلی زود ذاتش باعث شد که بدون هیچ بازدهی روی به مکیدن خون بیاورد. او بیشتر از خون به مکیدن بیشتر و بیشتر یوروهای این باشگاه ادامه داد.
برخلاف سایر موجودات این گونه مانند کنه و شپش یا ساس، انگل بیل احساس درد یا مریضی در محیطش ایجاد نمیکند اما پس از مکیدن و در فاصله بین لبخندها و چرخیدنها، بیاحترامی کنایهآمیزی نسبت به آنچه باعث ادامه حیاتش شده نشان میدهد.
او میخندد، دست میزند، خودش را به زمین میاندازد، به شکلی تحقیرآمیز آواز میخواند و در نهایت مانند تمام ناکامیها به پایان میرسد.”
خولیا طرفدار رئال مادرید است اما وقایع این تیم را به صورت روزانه در روزنامه مادریدی مارکا پوشش نمیدهد. او ستوننویسی قدیمی است و در رسانههای اسپانیایی شناخته شده است. این خبرنگار همچنین شاعر و مقاله نویسی است که جوایز بسیاری دریافت کرده است. مقاله روز پنجشنبه مطمئنا یکی از نقاط برجسته کارنامه ادبی او نبود.
فهمیدمن دلیل این که چرا خولیا تا این حد ناراحت، است دشوار نیست. همه در رئال مادرید پس از شکست تحقیرآمیز 0-4 برابر بارسلونا در خانه ناراحت هستند. و بیل در چند سال اخیرا در دسترسترین سیبل حملات هواداران رئال بوده- و مفسران تمایل دارند بار اتهام را به دوش کسی بیاندازند تا خودشان حس بهتری داشته باشند.
***
همیشه افرادی در مادرید بودهاند که بیل را زیر سوال ببرند و این اتفاق از زمان انتقال 101 میلیون یورویی او از تاتنهام به این تیم در تابستان 2013 تا به حال ادامه داشته است. مبلغ هنگفت پرداختی و مشکلات مصدومیت که گریبانگیر او شد در واقع دستاویزی برای کسانی شد که میخواستند به صورت غیرمستقیم از فلورنتینو پرز، رییس این باشگاه، انتقاد کنند.
بسیاری نیز دوست داشتند از جایگاه کریستیانو رونالدو به عنوان کهکشانی اصلی تیم دفاع کنند و اجازه ندهند که کسی این جایگاه را به چالش بکشد.
این مسائل و بحثها پس از درخشش بیل در اولین سالهای حضورش در برنابئو و موفقیت قابل توجه این بازیکن به پس زمینه رانده شد. او در اولین فصل حضورش در رئال موفق شد یک گل خاطرهانگیز انفرادی برابر بارسلونا در فینال کوپا دل ری را به ثمر رسانده و باعث پیروزی مقابل این تیم شود و سپس گل سرنوشتساز برابر اتلتیکو مادرید را به ثمر رساند تا انتظار طولانی برای فتح ” لا دسیما” پایان یابد-دهمین قهرمانی اروپا.
این بازیکن ولزی حتی زمانی که با مصدومیت دست و پنجه نرم میکرد نیز اغلب در سطح بسیار بالایی بازی میکرد و در فصل 16-2015 موفق شد در 23 بازی لالیگا 19 گل زده و 11 پاس گل ارسال کند. او همچنین نقش مهمی در پیروزی این تیم در فینال لیگ قهرمانان برابر اتلتیکو داشت که اولین پیروزی از سه قهرمانی متوالی آنها در این رقابتها به حساب میآمد؛ هرچند رابطه او با زین الدین زیدان، سرمربی این تیم، چندان خوب نبود.
بیل هرگز مانند سرخیو راموس و لوکا مودریچ، همتیمی سابقش در تاتنهام، در قلب هواداران رئال در برنابئو جای پیدا نکرد اما این موضوع چندان باعث ناراحتی او نمیشد. او مدعی شد که نظر مفسران اسپانیایی را نمیداند و اهمیتی چندانی هم برای این موضوع قائل نیست.
او در زمان تمدید قرارداد شش ساله در اکتبر 2016 تایید کرد که شرایط دشواری را در اسپانیا و خصوصا در زمان مصدومیت سپری کرده اما به این که توانسته بر این چالشها غلبه کند و در باشگاهی که همچنان آن را “بزرگترین باشگاه در دنیا” خطاب میکرد، موفق شد، افتخار میکند. او بارها شانس بازگشت به لیگ برتر را رد کرد که شامل رد درخواست علنی ژوزه مورینیو، سرمربی وقت منچستریونایتد، در تابستان 2017 بود.
آخرین نقش مهمی که بیل برای رئال ایفا کرد دو گلی بود که در پیروزی برابر لیورپول در فینال لیگ قهرمانان 18-2017 زد؛ پس از این که به عنوان بازیکن تعویضی در نیمه دوم به میدان رفت. در آن زمان مشخص شده بود که مصدومیت او که از مشکلی در کمرش ریشه گرفته و روی عضلات سایر نقاط بدنش اثر گذاشته بود، اجازه نمیدهد که این بازیکن از نظر فیزیکی در تمام طول فصل در سطح آمادگی بالایی قرار داشته باشد. تضاد بین نحوه عملکرد بیل برای تیم باشگاهی و نحوه بازی او برای تیم ملی کشورش بیش از پیش برای کسانی که این بازیها را در برنابئو تماشا میکردند، آشکار شده بود.
لحظه کلیدی زمانی بود که پردراگ میهاتوویچ، بازیکن و مدیر ورزشی سابق رئال، ایدهای را از اولویتهای بیل در بحث باشگاه برابر تیم ملی مطرح کرد. بیل از این ایده استقبال کرده و در نوامبر 2019 عکسی از خودش را منتشر کرد که پرچم ولز با طراحی هواداران را در دست گرفته، که روی آن شعار معروف “ولز- گلف- رئال؛ به این ترتیب” روی آن به چشم میخورد و به پهنای صورت لبخند میزد.
این اتفاق پس از آن رخ داد که او بین وقفه بازیهای ملی ماه اکتبر تا نوامبر به دلیل مصدومیت در هیچ دیداری برای رئال به میدان نرفت اما به اندازه کافی آماده بود تا در ترکیب تیم ملی ولز به میدان رفته و به کشورش برای صعود به یورو 2020 کمک کند.
این اتفاقی آزاردهنده برای این باشگاه بود که دستمزد سنگینی به او پرداخت میکرد- حدود 30 میلیون یورو در سال پیش از کسر مالیات.
در این مقطع دیگر حمایت پرز از طریق روابطش در رسانههای بومی قطع شده بود. بیل حالا به صورت مداوم به خاطر عدم تعهد به این باشگاه مورد انتقاد قرار میگرفت و علاقه علنی او به بازی گلف هم به نمادی از بیاحترامی او به فرهنگ اسپانیا تبدیل شده بود.
در حالی که بیل مدتی است با هیچ رسانه اسپانیایی گفتگو نمیکند، این مسئولیت معمولا بر عهده جاناتان بارنت، مدیر برنامه او، قرار گرفته تا از موکلش دفاع کند. ” افرادِ ظاهرا متخصص که وقتی به تلویزیون میآیند تا چرند بگویند در واقع خودشان را احمق جلوه میدهند” واکنش معمول او به انتقادها از بیل در برنامه تلویزیونی الچیرینگیتو در سال 2020 بود.
رئال در تابستان 2019 آماده بود تا پیشنهادات ارائه شده برای خرید بیل را بررسی کند، زمانی که زیدان علنا خواهان جدایی او بود و گفت که به نفع همه است اگر این بازیکن هرچه زودتر این باشگاه را ترک کند. مسئله این بود که هیچکس حاضر به پرداخت مبلغ مدنظر رئال و خصوصا پرداخت دستمزد سنگینی که بیل در این باشگاه دریافت میکرد، نبود.
وقتی شانس انتقال او به باشگاه چینی جیانگسو سونینگ در همان پنجره تابستانی 2019 فراهم شد، پرز در لحظه آخر نظرش را برای صدور اجازه جدایی او به صورت رایگان عوض کرد. وقتی راه فراری پیدا شد و بیل به صورت قرضی برای فصل 21-2020 به تاتنهام رفت، رئال همچنان بخش اعظم دستمزد او را پرداخت میکرد. این که او به تیم دیگری منتقل شود، برای آنها ارزش پرداخت چنین مبلغی را داشت.
بیل در بازگشتش به برنابئو در تابستان گذشته بار دیگر با کارلو آنچلوتی روبرو شد که اولین مربی او در این باشگاه بود. این مربی ایتالیایی در ابتدا امیدوار بود که بتواند بار دیگر انگیزه و انرژی از دست رفته را به این بازیکن 32 ساله برگرداند و در سه بازی اول فصل او را در ترکیب اصلی تیمش قرار داد.
پس از آن بیل در ابتدای سپتامبر به اردوی تیم ملی ولز ملحق شد و در جریان پیروزی برابر بلاروس در مسابقات انتخابی جام جهانی 2022 هتتریک کرد- اما با مصدومیت زانو به باشگاهش برگشت. او بار دیگر تنها زمانی به اندازه کافی آماده بود که در نیمه اول صدمین دیدار ملیاش برای ولز در جریان پیروزی 1-5 برابر بلاروس در بازی برگشت در ماه نوامبر به میدان رفت؛ اتفاقی که باعث شد ایده “ولز- گلف- رئال؛ به این ترتیب” همچنان زنده بماند.
هرچند بیل از آن زمان تا به حال مصدومیت جدیای نداشته اما از ماه آگوست تا به حال تنها یک بار در ترکیب اصلی رئال قرار گرفته است- دیدار برابر ویارئال در اوایل فوریه. او در طول 74 دقیقه حضورش در زمین سرزندهتر از انتظار بسیاری ظاهر شد و تعداد شوتهایش به سمت دروازه (شش) بیشتر از تعداد پاسهای درستش (پنج) بود. هرچند این بازیکن موفق به گلزنی نشد و این بازی با تساوی بدون گل به پایان رسید. او چند روز بعد در دیدار رفت مرحله یک هشتم لیگ قهرمانان سه دقیقه برابر پاری سن ژرمن به میدان رفت. بیل از آن زمان تا به حال برای رئال بازی نکرده است.
اغلب تردیدهایی در این باره وجود داشته که آیا این بازیکن ولزی واقعا مصدوم است یا این که آنچلوتی صرفا تصمیم گرفته که به جای او از بازیکنان دیگری استفاده کند؛ اتفاقی که برای ادن هازارد و ایسکو، دو بازیکن دیگری که عملکرد ضعیفی داشتهاند، رخ داده اما منابعی به اتلتیک گفتهاند که او دوست داشته بیلِ کاملا آماده و هجومی را در تیمش داشته باشد.
ابتلا به ویروس کرونا و مصدومیتها بیشتر باعث شده که او در طی چند ماه اخیر نیمکتنشین بماند، در حالی که دوربینهای تلویزیونی تصاویری از او ضبط کردهاند که نشان میدهد بیل پس از شکست برابر اتلتیک بیلبائو و حذف از کوپا دل ری در ماه گذشته در حال خندیدن بوده و این موضوع نظر هواداران و کارشناسان اسپانیایی را تقویت کرده که او اهمیتی برای تیم قائل نیست.
گمانهزنیهایی در آستانه الکلاسیکوی هفته گذشته وجود داشت که شاید بیل جانشین کریم بنزما، مهاجم نوک مصدوم رئال، شود. او در آخر برای این بازی حتی در ورزشگاه هم حضور نداشت و آنچلوتی گفت که او به دلیل مصدومیتی دیگر قادر به بازی برای این تیم نبود.
با توجه به شیوع جهانی ویروس کرونا، بازسازی برنابئو که باعث شد رئال دیدارهای خانگیاش را در زمین تمرینی برگزار کند و انتقال قرضی او به تاتنهام، حالا بیش از دو سال است که بیل حتی یک دقیقه هم در زمین برنابئو به میدان نرفته است.
***
وقتی بیل برای بازی شب گذشته ولز به اندازه کافی آماده بود که در ترکیب اصلی این تیم قرار بگیرد، افراد کمی در مادرید شگفتزده شدند.
هرچند او از نظر آمادگی جسمانی مشخصا در دوران اوج نبود اما تاثیرش در این بازی فوق العاده بود. اتریش در اکثر دقایق بازی بر ولز غلبه داشت و شانسهای بهتری برای گلزنی و پیروزی داشت اما دو حرکت انفرادی استثنایی و درخشان از سوی بیل سرنوشت این دیدار را تعیین کرد.
واکنش رسانهای اسپانیایی پس از این بازی نیز دور از انتظار نبود:” باید از شر او خلاص شد. دستمزد او را پرداخت کرده و بیرونش کنید. نباید به او اجازه داد که همینطور به ما بخندد”. این یکی از اظهارات در جریان بحث همیشگی در برنامه پنجشنبه شب الچیرینگیتو بود. ” بیل- همین حالا برو- به این ترتیب” نیز سرتیتر ستون توماس رونسرو، هوادار متعصب رئال مادرید، در روزنامه صبح امروز آ.اس، دیگر روزنامه مادریدی، بود.
رئال مادرید نیز با انتشار توییتی به دو گل این بازیکن برای ولز اشاره کرد.
حالا این سوال مطرح است که آیا بیل پیش از پایان قراردادش با رئال در فاصله سه ماه آینده بار دیگر برای این تیم به میدان خواهد رفت یا خیر.
بعضی از افراد همین حالا دو گل او در بازی دیشب را دستاویزی برای حمله به آنچلوتی قرار دادهاند که پس از شکست هفته گذشته در الکلاسیکو تحت فشار است. نمایش بیل برابر اتریش نشان داد که او بازیکن دیدارهای بزرگ است و حتی وقتی صددرصد آماده نیست هم راهی برای تاثیرگذاری پیدا میکند. دیگران مدعی هستند که سرعت فوتبال ملی کمتر از بازی یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان برابر چلسی، مدافع عنوان قهرمانی، است.
به هیچ وجه احتمال ندارد که رئال پیشنهادی برای تمدید قرارداد بیل پس از تابستان مطرح کند یا این که او بخواهد در این تیم بماند. آنها از همین حالا روی پسانداز دستمزد پرداختی به او برای متقاعد کردن کیلیان امباپه برای پیوستن به این تیم پس از پایان قرارداد با پیاسجی در پایان فصل حساب کردهاند.
بنابراین بیل این باشگاه را با تعداد گلهای زده بیشتر از رونالدوی برزیلی (106 به 104)، پاس گلهای بیشتر از دیوید بکام (67 به 51)، بازیهای بیشتر از لوئیز فیگو (256 تا به حال به 245)، جامهای بیشتر به عنوان بازیکن از زیدان (17 به شش) و قهرمانیهای بیشتر در لیگ قهرمانان از رائول (چهار به سه) ترک خواهد کرد. اما هیچکس از جدایی او ناراحت نخواهد بود و احتمالا او هم از این جدایی خوشحال است. هفده جام (حداقل؛ چرا که رئال در حال حاضر با 9 امتیاز اختلاف در صدر جدول لالیگاست و در جمع هشت تیم برتر لیگ قهرمانان قرار دارد) در طول 9 فصل در برنابئو باعث شده که این بازیکن یکی از موفقترین بازیکنان بریتانیایی نسل خودش باشد- یا حتی در تمام تاریخ.
کسانی که این بیل را میشناسند این سوال را مطرح میکنند که آیا جدایی او از رئال به معنای خداحافظی او از دنیای فوتبال و آسودگی خاطر از این موضوع است که دیگر مجبور نیست هر روز در تمرینات با شرایط بدنی خود مبارزه کند.
با این حال، مطمئنا او شانس حضور در دومین جام جهانی تاریخ فوتبال ولز با پیراهن تیم ملی این کشور را از دست نخواهد داد. آنها برای حضور در قطر در نوامبر سال جاری میلادی هنوز باید یک دیدار پلیآف در خانه برابر اسکاتلند یا اوکراین برگزار کنند، هرچند هنوز کسی مطمئن نیست که این بازی با توجه به حمله نظامی روسیه به اوکراین در چه زمانی برگزار خواهد شد.
باید دید چه باشگاهی آماده است تا در تابستان پیشرو پیشنهادی شاید تنها برای یک فصل به بیل ارائه کند که این بازیکن بتواند آماده حضور در جام جهانی باشد.
ایده رمانتیک احتمال حضور او حتی به صورت رایگان در کاردیف سیتی، باشگاه شهر محل تولدش، که در چمپیونشیپ توپ میزند، مطرح شده و افرادی که او را میشناسند فکر میکنند این واقعا میتواند یکی از گزینهها باشد.
هیچکس در اطراف برنابئو از تماشای جدایی او متاسف نخواهد بود.
شاید به جز مفسرانی که سر و صدای زیادی دارند و به دنبال تمسخر کردن هستند. آنها حالا به هدف جدیدی نیاز دارند.