آیا روند خوب آرسنال به موفقیت منتهی میشود؟
هفتیک- باشگاههای موفق به دنبال ثبات هستند چون این چیزی است که آنها را در اوج حفظ میکند. آرسنال در سالهای اخیر از این ویژگی برخوردار نبوده اما میکل آرتتا در حال بازگرداندن آن است و آنها را در مسیری رو به رشد قرار داده است.
وقتی آرتتا به آرسنال آمد، این تیم وضعیت بسیار آشفتهای داشت اما او به لطف تاکتیکهایش و بازیکنانی که باشگاه جذب کرد توانست تیمی متحد را در کنار هم قرار دهد. این هافبک سابق در طول این دو سال فراز و نشیبهایی را تجربه کرد، در حالی که همیشه به اصولش پایبند بود و حالا کم کم تاثیر این پایبندی مشخص میشود.
آرسنال در چهار دیدار اخیرش 14 گل زده و تنها دو گل دریافت کرده است.
یکی از نشانههای این ثبات این است که آرتتا از ترکیب اصلی ثابتی در چهار بازی اخیر در لیگ برتر استفاده کرده است. بازیکنان خصوصا در دروازه و خط دفاعی خواهان استمرار هستند تا بتوانند با حرکات، نقاط قوت و ضعف یکدیگر آشنا شوند و این به آنها اجازه میدهد که درک بهتری از هم داشته باشند و با هم رشد کنند. این خط دفاعی میتواند تحسینهای بسیاری را به دست آورده و بنیانی مستحکم برای بقیه باشد که به آن تکیه کرده و کارشان را پیش ببرند. آرون رمزدیل، تاکههیرو تومیاسو و بن وایت در خط دفاعی جای دارند که میتواند برای مدتی طولانی در کنار هم بمانند و این خبری فوق العاده برای این باشگاه است.
آرسنال در بازار نقل و انتقالات هوشمندانه عمل کرده و فقط بازیکنانی را خریده است که 23 سال یا کمتر دارند. این اقدام از نظر تجاری منطقی به نظر میرسد، این کار به بازیکنان فضایی برای رشد میدهد و این امکان را در اختیار باشگاه میگذارد که درآمد مالی داشته باشد چون این بازیکنان باید ارزش خود را حفظ کرده یا افزایش دهند. خرید بعضی بازیکنان بزرگتر در پنجرههای قبلی برای این باشگاه جواب نداده، بنابراین آزادی بیشتری به بازیکنان جوانتر داده میشود تا زمان کافی برای پیشرفت داشته باشند.
نمایشهای درخشان آرون رمزدیل یکی از دلایل نتایج خوب توپچیها در این فصل بوده است.
بازیکنان جوان طبیعتا مشتاق هستند و این وظیفه مربی است که این اشتیاق را در تمرینات تحت کنترل خودش درآورده و حفظ کند. این عطش چند فصل در وجود آنها باقی میماند چون میخواهند به تیمهای ملی کشورشان دعوت شوند، جامهایی به دست آورند و روند رو به رشدی داشته باشند. زمان تغییر شرایط هم فراخواهد رسید که آرسنال نیاز به جوانگرایی داشته باشد اما آنها در حال حاضر واقعا در مسیر خوبی قرار دارند.
این که آنها بازیکنان جوانی دارند که دیگران با دیده تحسین به آنها نگاه میکنند کمک بزرگی است. امیل اسمیت-رو و بوکایو ساکا در آکادمی رشد کردهاند و حالا به بازیکنان ثابت تیم اول تبدیل شدهاند. تماشای رشد آنها به نسبت عملکردی که دو فصل قبل در لیگ اروپا داشتند، باعث افتخار است چون آنها نشان دادند که سختکوشی و استعداد میتوانند در کنار هم چه نتیجهای داشته باشند.
من روز سهشنبه در جریان بازی این تیم در مرحله یک چهارم نهایی جام اتحادیه برابر ساندرلند حضور داشتم و افزایش احساس مثبت در اطراف ورزشگاه امارات به خوبی مشهود بود. در واقع تیم دوم آنها به زمین فرستاده شده بود اما آنها نشان دادند که رقابتجویی در بین تمام اعضای تیم جریان دارد. تمرینات آرسنال در حال حاضر باید بسیار پرفشار باشد و بازیکنان برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی به یکدیگر فشار بیاورند تا این اطمینان حاصل شود که هیچکس از حضور در ترکیب اصلی مطمئن نیست.
نونو تاوارس یکی از بازیکنانی است که فشار زیادی به بازیکنان میآورد که به او ترجیح داده میشوند. او در این تابستان در حالی از بنفیکا به آرسنال آمد که حتی در باشگاه قبلیاش نیز جز بازیکنان اصلی نبود اما حالا رقیبی جدی برای کیهران تیرنی است و حتی چند باری به جای او به میدان رفته و آرسنال دیگر جای خالی این مدافع چپ باتجربهتر را حس نکرده است.
این موضوع در تمامی تیم صادق نیست و یکی از مناطقی است که آرسنال در آن با کاستی روبرو بوده است. منچسترسیتی، لیورپول و چلسی دو بازیکن برای هر پست دارند تا از ثبات تیم مطمئن باشند. اگر خواهان حضور مداوم در لیگ قهرمانان هستید، باید چنین شرایطی داشته باشید. آرسنال در مسیر درستی پیش میرود اما هنوز جای پیشرفت دارد.
پست اصلی که عامل بازدارنده مهمی برای آرسنال به حساب میآید، مهاجم نوک است؛ جایی که آنها مشکلاتی در آن دارند. جای خالی پییر امریک اوبامیانگ به خوبی مشخص است اما او هم در طول 18 ماه اخیر از دوران اوج دور بوده است، ادی انکهتیا هنوز قرار جدیدی امضا نکرده و الکساندر لاکازت در حال حاضر عملکرد خوبی دارد اما باید دید که آیا او برای مدتی طولانی مهاجم اصلی آرسنال باقی خواهد ماند یا خیر. اگر آنها میخواهند به سطح بعدی برسند، نیاز به یافتن جواهری دارند که هر فصل 20 گل برای آنها به ثمر برساند.
بررسی موقعیت اوبامیانگ جالب است. آرتتا مسائلی را مطرح کرده اما ما نمیدانیم دقیقا چه اتفاقی رخ داده است. او سعی میکند فرهنگی را بسازد و استانداردهایی را تعیین کند و نشان داده که همه بدون توجه به جایگاهی که دارند باید از قوانین پیروی کنند. این اقدام به بازیکنان میفهماند که در چه جایگاهی قرار دارند و همین به ایجاد ثبات کمک میکند.
آرسنال این فصل در رقابت با سه تیم بالای سرش به مشکل خورد و در این دیدارها به بدترین شکل شکست خورده است. آنها برابر منچسترسیتی، لیورپول و چلسی 11 گل دریافت کرده و هیچ گلی به ثمر نرساندند، آماری که برای رسیدن به سطح آنها باید پیشرفت قابل توجهی داشته باشد.
بیانضباطی اوبامیانگ و گرفتن بازوبند کاپیتانی از او، بزرگترین مشکل آرتتا در هفتههای اخیر بود.
توپچیها امیدوار هستند که در پایان فصل هم رتبه چهارم جدول را به خود اختصاص دهند. با توجه به تمامی اتفاقاتی که در فوتبال و دنیای بیرون از آن رخ میدهد، پیچ و خمهای بسیاری در این مسیر قرار دارد و همه چیز بسته به این است که چه کسی بهتر با این فراز و نشیبها سازگار میشود. اگر شما به دو فصل گذشته نگاه کنید، متوجه میشوید که اختلاف امتیاز تیمها برای کسب عنوان قهرمانی لیگ، قرار گرفتن در جایگاه کسب سهمیه لیگ قهرمانان و تعیین تیم سقوط کننده بسیار جزئی است. آنها باید بر این موج انرژی سوار شده و آن را هدایت کنند چون هیچکس نمیداند که ممکن است آنها را به کجا ببرد.
بدون توجه به این که آرسنال فصل را در چه جایگاهی به پایان خواهد رساند، مهمترین نکته این است که آنها از رده هشتم در فصل قبل پیشرفت کرده و روند رو به رشدی که آرتتا و تیمش خلق کردهاند را حفظ کنند. این کار به خودی خود یک چالش است اما آنها آماده رویارویی با چنین چالشی هستند.