همه گل‌هایی که مارادونا با دست زد؛ “دست خدا” یکی نبود

هفت‌یک- دیه‌گو مارادونا تنها برابر انگلیس در جام جهانی 1986 مکزیک نبود که موفق به زدن یک گل با دست شد. او علاوه بر تیم ملی آرژانتین، برای آرژنتینوس جونیورز، بوکا و ناپولی هم موفق به زدن گل‌هایی مشابه شد. بیش از 10 گل یا با اثر مستقیم دست یا به کمک شانه. البته تنها 4 تای آنها مورد قبول واقع شد. داستانی که از پوتررو شروع شد و تا کمی قبل از مرگش ادامه داشت.

حداقل در بازی های رسمی، دیه‌گو در مجموع 10 بار با دست موفق به گلزنی شد( 2 تا در بازی های دوستانه یا نمایشی) یا قصد داشت گلزنی کند؛ گاهی با دست مشت کرده و گاهی با شانه و بازو و حتی انگشت‌ها. قطعا مهمترین‌شان گلی بود که در جام جهانی 1986 وارد دروازه انگلیس کرد. شش گل از این 10 گل مردود اعلام شدند.

همچنین دیه‌گو چندین بار نیز با دست مانع گل حریفان شد و یا برنامه تهاجمی حریف را برهم زد. موقعیت هایی که با دست خدا هرگز به نتیجه نرسیدند. در زیر فهرستی از گل‌های مارادونا که با دست به ثمر رسیدند آورده می شود. گل هایی در ورزشگاه های آرژانتین، ایتالیا و مکزیک به کمک دست خدا.

برای سبوییتاس و برابر حریفی نامعلوم و در تاریخی نامشخص

خود مارادونا در سال 1980 این گل را در مصاحبه ای با خوان خوزه پانو که در مجله ال‌گرافیکو به چاپ رسید، توصیف می کند. سال 2000 در کتاب بیوگرافی “من دیه گوی مردم هستم” نیز این خاطره تکرار شد. مارادونا در مورد این گل می گوید:” به یاد دارم که همراه سبوییتاس در پارکه ساوردا بازی می کردم و یک گل با دست زدم. بازیکنان حریف خیلی زود متوجه شدند و جنجالی به پا شد. می دانم که کارم درست نبود ولی وقتی وارد محوطه جریمه حریفان می شوم، اول به گلزنی، دوم به گلزنی و سوم نیز به گلزنی فکر می کنم.”

سبوییتاس تیمی زیرمجموعه باشگاه آرژنتینوس جونیورز بود که گاهی درپارکه ساودرا برای بازی یا تمرین حاضر می شد.

آرژنتینوس 4-1 یونیون؛ 18 نوامبر 1977: گلی که مردود اعلام شد

عکسی که از این بازی به یادگار مانده مستحق  ترمیم توسط متخصصان عاشق مارادوناست. عکسی فوق‌العاده که توسط صاحب صفحه توئیتری “@Diego10Querido” پیدا شده است. در این عکس مشخص است که دیه‌گو به کمک دستش توپ را حمل می کند و در مقابل نیز دروازه‌بانی دیده می شود که به نظر قافیه را باخته و تسلیم شده است.

هواداران قدیمی آرژنتینوس معتقدند که این بازی در ورزشگاخ پاترنال برگزار شده ولی دقیقا مشخص نیست که حریف چه تیمی است که البته پس از 40 سال، منطقی هم به نظر می رسد. در گوشه ای از عکس، تصویری از یک بازیکن با پیراهن سفید مشخص است. در ابتدا اینچنین به نظر می رسد که دروازه‌بان کسی نیست جز خولیو سزار فالچونی، گلر ولزسارسفیلد. لئاندرو زانونی صاحب صفحه توئیترMaradonaPICS  اما می گوید که بازی مربوط به سال 1977 است چرا که مارادونا کفش آدیداس پوشیده؛ در حالی که از یک سال بعد یعنی 1978 او تنها از محصولات پوما استفاده می کرد. پیراهن آرژنتینوس هم نمی توانسته مربوط به 1978 باشد چرا که از آن سال، شکل طراحی یقه متفاوت شد.

خاویر رویمیسر، تاریخ‌نگار باشگاه آرژانتینوس، می گوید که در ابتدا، حریف ولز سارسفیلد به نظر می رسد، با فالچونی درون دروازه ولی این ادعا قابل تایید نیست. 24 آوریل 1977 آرژنتینوس با سه گل موفق به شکست ولز در ورزشگاه پاترنال می شود ولی در حالی که به نظر می رسد موفق به شناسایی قطعی حریف مارادونا شده ایم، فاش می شود که در آن تاریخ مارادونا در ترکیب آرژانتینوس حضور نداشت چرا که همراه تیم زیر 20 ساله های آرژانتین و در مقدماتی جام جهانی تونس برابر ونزوئلا به میدان رفته بود.

حریف سپیدپوش همچنین می توانست کیلمس باشد که در فوریه 1977 برابر آرژانتینوس قرار گرفت ولی “برنابه پالاسیوس”، گلر کیلمس از لحاظ قد و قامت شباهتی به گلر درون عکس نداشت. در تیم کیملس هم بازیکنی با موی طلایی چنانچه در گوشه تصویر مشخص است، بازی نمی کرد.

سرانجام ویکتور توجچینایدر نویسنده کتاب معروف “”Bichos Criollo در کتاب  “El Diego en números  فاش می کند که این بازی در دسامبر 1977 و برابر یونیون برگزار شده است. در دیداری که مارادونا یک پنالتی را خراب کرد و یک گل سالم نیز به ثمر رساند ولی این گل با دست او، مردود اعلام شد. دروازه‌بان نیز نری پومپیدوی معروف است که سال 1986 دروازه بان اصلی آرژانتین قهرمان جهان بود. مدافع مو طلایی داخل عکس نیز اسکار رگن هارت است. آلبرتو دوکاتلی داور بازی بود و گل دست خدای دیه‌گو را مردود اعلام کرد. دست خدایی که در پارکه ساودرا متولد شد، حالا به پاترنال رسیده بود.

آرژنتینوس جونیورز 3-2 بلگرانو؛ 3 ژاوویه 1978

سال 1979 دیه‌گو مارادونا گفت که پس از بازی برابر بلگرانو در سال 1977 دیگر گلی با ضربه سر نزده‌ام. هرچند باید اعتراف کنم که آن گل هم با ضربه سر نبود. پریدم و با دست چپ توپ را گل کردم. بازی به لیگ ناسیونال 77 برمی گشت ولی در واقع در پاترنال و اوایل سال 1978 بود که برگزار شد. در یک شب تابستانی دو ماه پس آن گلی که دیه گو به یونیون زد و مردود اعلام شد. برابر بلگرانو مارادونا دو گل به ثمر رساند. در گزارش بازی هرگز قید نشد که مارادونا یک گل با دست وارد دروازه کرده است. او یک گل با پای چپ و یک گل با ضربه سر به ثمر رساند و این آن چیزی است که در گزارش می‌خوانیم. مارادونا روی هوا زودتر از لوراشی، دروازه بان بلگرانو، به توپ رسید و با سر موفق به گلزنی شد. نه تصویر و نه ویدیویی از گل دیده نمی شود. بعدها هر دو طرف تایید کردند که گل دیه‌گو با دست زده شده بود.

آرژنتینوس 1-0 نیوولز؛ 1 آوریل 1979

9 آوریل 1979 مارادونا در برزیل با الگوی آن دورانش یعنی پله دیدار کرد. فرستاده مجله ال‌گرافیکو، “گی‌یرمو بلانکو”، نوشته است که برای آب شدن یخ ملاقات، پله به دیه‌گو می گوید که شنیده ام یک گل با دست زده ای؟ نگران نباشد چون این فقط مشکل داوران است و نه تو. اشاره پله به گل دیه‌گو برابر نیوولز بود. دیداری که هشت روز قبل از سفر دیه‌گو به برزیل برگزار شده بود.

اسکار برنارده، تاریخ نگار فوتبال، می گوید آرژنتینوس 1-0 نیوولز را با گلی که دیه‌گو به ثمر رساند، برد. او توپ را به کمک دستش کنترل کرد و با پای چپ درون دروازه جای داد. می‌توان گفت که این یک گل دست خدای کامل نبود. در واقع دیه‌گو به شکل غیرقانونی از دستش برای گل کردن توپ استفاده کرد و از چشم داور نیز دور ماند. خوزه یودیکا، مربی وقت نیوولز، به نشریه کلارین گفت که من به شکل واضح دیدم که مارادونا توپ را با دستش کنترل کرد. حرکت خطا بود ولی برای اعلام چنین خطایی است که داور در میدان حضور دارد. بازیکنانم اعتراض نکردند چرا که همیشه تاکید می کردم که در چنین صحنه هایی عصبی نشوند و اعتراض نکنند. داور صحنه را ندید چون زاویه دید خوبی نداشت و پشت سر دیه‌گو بود.

آرژنتینوس0-2 اتلتیکو توکومان؛ 7 اکتبر 1979

در این بازی دیه‌گو با دست گل نزد ولی سعی داشت به این وسیله به توپ ضربه بزند. تصویر به ثبت رسیده از این صحنه نشان می‌دهد که دیه‌گو درون محوطه جریمه توکومان با نوک انگشتانش توپ را روی هوا لمس می‌کند. مسئول دپارتمان تاریخ آرژنتینوس این تصویر را برای نخستین بار منتشر کرد و در آن فرانسیسکو روئیز، گلر حریف، نیز دیده می‌شود.

ولز 1-2 آرژنتینوس 18 نوامبر 1979

در گزارش فردای این بازی آمده است که دیه‌گو به یکباره در تیر دوم ظاهر شده و توپ را گل می‌کند اما به کمک دست. آرتورو ایتورالده، داور بازی، گل را مردود اعلام کرد و به دیه‌گو به خاطر اعتراضش کارت داد. آرژنتینوس بازی را به لطف پنالتی دیه‌گو 2-1 برد.

یک سال بعد(1980)، پانو، خبرنگار ال‌گرافیکو، در مصاحبه‌ای اختصاصی و رسمی با مارادونا به او می گوید:” لازم نیست مانند بازی با راسینگ یا وِلِز با دست به توپ ضربه بزنی. داور بازی با ولز به تو گفت که نباید با دست گل بزنی و سپس اعتراض هم داشته باشی. این روشی غیرمنصفانه برای پیش انداختن تیم محسوب می شود.”

دیه گو نیز در پاسخ می‌گوید:” بله درست است و یک چنین چیزی را داور به من گفت ولی خودتان می‌دانید که در زمین همه چیز متفاوت است. اینجا با خونسردی می‌توان حرف زد و قهوه ای هم نوشید ولی در زمین دیگر چیزی مشابه حالا نیست. می‌توانم اینجا قول بدهم دیگر با دست گل نمی زنم ولی تضمین نمی‌کنم دفعه بعدی در کار نباشد. در جو بازی و درون محوطه جریمه، هر راهی برای رسیدن به گل پیدا خواهم کرد.”

در ادامه مصاحبه خبرنگار از دیه‌گو سوال می کند که قبلا هم چنین گلی زده بود یا خیر و دیه گو به بازی برابر سبوییتاس اشاره می کند.

آرژنتینوس 4-1 یونیون 24 سپتامبر 1980

یک یافته بزرگ دیگر از برنارده(تاریخ نگار) و جالب اینکه بازهم برابر یونیون و این بار در برتری 4-1. یک هت‌تریک از دیه گو را در آن بازی شاهد بودیم. اولی را با سر زد. دومی را با پای راست و سومی را با پای چپ. یک گل هم با دست زد که توسط ریکاردو کالابریا، داور بازی، با کارت زرد جریمه شد. این بار اما گلر یونیون، هکتور کاناتارو، بود و نه نری پومپیدو.

بوکا 3-0 ریورپلاته؛ 10 آوریل 1981

آن بازی را همه با گل استثنایی دیه گو به اوبالدو فی‌یول گلر سرشناس ریور به خاطر دارند. او فی‌یول و نیز آلبرتو تارانتینی را محو کرد و توانست گلزنی کند. تصویر مربوط  به عکاسی که دیه‌گو را برای جشن گرفتن گل دنبال می کرد نیز از یاد نرفتنی است. دیه‌گو در اولین سوپرکلاسیکوی خود توانسته بود گلی بی‌نظیر بزند. با این حال کمتر کسی به یاد دارد که در اواخر نیمه اول و زمانی که بازی بدون گل بود، دیه‌گو یک گل با دست زد ولی ایتورالده، داور بازی، آن را مردود اعلام کرد و به مارادونا هم کارت زرد داد.

دیه‌گو روی سانتر میگل بریندیزی بود که به هوا پرید، با دست به شکلی زیرکانه توپ را مقابل خود انداخت و سپس توانست دروازه را باز کند. گلی بسیار شبیه به گل 5 سال بعد معروفش در جام جهانی به پیتر شیلتون گلر انگلیس. در این صحنه خوزه لوئیس پاوونی شماره 2 ریور هم دیده می شود.

ناپولی 0-0 ریورپلاته؛ 19 آگوست 1984

در اولین بازی دیه‌گو برای ناپولی در سن‌پائولو، مارادونا در دقیقه 30 بازی گلی به ثمر رساند که مردود اعلام شد. او آشکارا با دست گل زده بود. گی‌یرمو بلانکو در ال گرافیکو نوشت که دانیل برتونی ضربه ایستگاهی را ارسال کرد و توپ پس از برخورد به تیر افقی به دیه‌گو رسید و او هم با دست آن را وارد دروازه کرد. البته صحنه کاملا واضح بود. متاسفانه تصویر و ویدیویی از این گل وجود ندارد.

ناپولی 4-0 لاتزیو؛ 24 فوریه 1985

نمایشی واقعا برجسته از دیه‌گو مارادونا. او سه گل زد که یکی از روی نقطه کرنر بود و یکی هم با دست که مردود اعلام شد. گل مردود زمانی به ثمر رسید که بازی بدون گل دنبال می شد.  بازیکنان لاتزیو بلافاصله اعتراض کردند و کلودیو پیه‌ری، داور بازی، هم متوجه خطای دیه‌گو شد. با این حال باید قبول کرد که مارادونا در مخفی کردن دستش هنگام گلزنی با دست، مهارت خاصی داشت. او به شکلی ماهرانه و در مصاف تک به تک با دروازه‌بان به سمت توپ شیرجه زد و با دست موفق به گلزنی شد. در نگاه اول به نظر نمی‌رسد که گل به این شکل زده شده باشد.

اودینزه 2-2 ناپولی؛ 12 می 1985

دیه‌گو در 15 روز 5 بازی برای آرژانتین و ناپولی انجام داد و با طی مسافتی 80 هزار کیلومتری بین ایتالیا و آرژانتین برای حضور در بازی های ملی، یک ماراتن فوتبال را پشت سر گذاشت.

یکی از این 5 بازی مربوط به رویارویی ناپولی برابر اودینزه بود. بازی به دقیقه 88 رسیده بود که پس از ضربه سر فوق‌العاده لوئیجی کافارلی که به تیر افقی برخورد کرد، مارادونا روی ریباند با دست توپ را وارد دروازه کرد. مثل گلش به انگلیس، در تصویر تلویزیونی اصلا مشخص نیست او با دست گلزنی کرده باشد ولی همه بازیکنان اودینزه فورا به این گل اعتراض کردند. یک سال بعد دیه‌گو گل معروفش به انگلیس را همینگونه به ثمر رساند. دیه‌گو در هر دو بازی، پس از گلزنی به سمت کمک داور رفت و گلش را جشن گرفت.

طبق ادعای گی‌یرمو بلانکو، در پایان بازی بین زیکو، ستاره برزیلی اودینزه، و مارادونا تنش در گرفت. زیکو به دیه‌گو می گوید، به خاطر فوتبال پاک به داور بگو که با دست توپ را گل کرده‌ای و اگر این کار را انجام ندهی، متقلبی. دیه گو اما در پاسخ گفت که دیه گوی متقلب؟ خیلی خوشم آمد. همان مساوی البته باعث شد تا اودینزه از سقوط نجات پیدا کند. (توضیح مترجم: زیکو سال گذشته بعد از درگذشت مارادونا در گفتگو با گاتزتا دلو اسپورت گفت که به خاطر اعتراض به گل مارادونا، از بازی اخراج و 4 جلسه محروم شد.)

آرژانتین 2-1 انگلیس 1؛ 22 ژوئن 1986

خورخه والدانو هر از چندگاهی این خاطره را تعریف می کند که در جریان یکی از تمرینات برای بازی‌های جام جهانی مکزیک، توپ را برای مارادونا سانتر می کرد تا او با سر گلزنی کند. مهاجم وقت رئال می گوید که حاضران در تمرین به ما خندیدند. از آنها پرسیدم که به چه می خندید و به من پاسخ دادند که ندیدی دیه گو با دست گل زد؟ من باورم نمی‌شد متوجه تقلب دیه‌گو نشده بودم. در واقع دیه‌گو انگار برای زدن چنین گلی مقابل انگلیس خود را آماده می‌کرد. گل دست خدا برابر پیتر شیلتون که داور را فریب داد و اعتراض انگلیسی ها نیز به جایی نرسید. آنچه که از پارکه ساودرا شروع شد، حالا به مکزیک رسیده بود.

آرژانتین 2-0 شوروی، 13 ژوئن 1990

آن بازی می توانست برای مارادونا وداعی باورنکردنی با جام جهانی ایتالیا باشد. پس از شکست 1-0 در بازی اول برابر کامرون، آرژانتین در دومین بازی دور گروهی به مصاف شوروی رفت. در همان ابتدای بازی پومپیدو مصدوم شد و جای خود را به سرجیو گویکوچه‌آ داد. روی اولین کرنر بازی، ضربه سر کوزنتسوف می رفت وارد دروازه شود ولی مارادونا با دست مانع شد. داور در چند قدمی صحنه  بود ولی متوجه نشد که دیه‌گو با دست مانع توپ شده است.

نه پنالتی اعلام شد و نه دیه‌گو کارت قرمز گرفت. بازی در نهایت با برتری 2-0 آرژانتین به اتمام رسید و مارادونا در بازی بعدی برابر رومانی نیز حاضر بود. شکست برابر شوروی به منزله حذف آرژانتین بود ولی جام با نایب قهرمانی آرژانتین به اتمام رسید و گویکوچه‌آ نیز تبدیل به ستاره تیم شد. مارادونا اما نایب قهرمانی را به دست های پشت پرده و کمپین فیفا علیه آرژانتین مربوط دانست. او معتقد بود دست‌هایی سیاه از فیفا باعث شکست آرژانتین در فینال برابر آلمان شدند.

بازی دوستانه سازماندهی شده توسط فیفا؛ 14 مارس 2017

مارادونا که با فیفای تحت ریاست اینفانتینو ارتباط خوبی داشت، راهی سوون کره جنوبی شده بود. هدف اما حضور در قرعه‌کشی جام جهانی زیر 20 ساله ها، 2 ماه قبل از شروع رویداد بود. در یک بازی دوستانه برابر تیمی که پابلو آیمار را در اختیار داشت، دیه گو بازهم قصد داشت گلی با دست به ثمر برساند ولی توسط داور با کارت زرد جریمه شد. داستانی که خیلی پیشترها شروع شده بود، تا یکی از آخرین بازی های دیه گو نیز ادامه داشت. هرچند که بازی صرفا نمایشی و دوستانه بود.