دیپای یا وخهورست: مهمترین سوالی که ذهن کومان را مشغول کرده است
هفت‌یک- ممفیس دیپای در ترانه‌ای رپ می‌گوید:« با منقار بزرگم صحبت کن، من پلیکان هستم.»
این عبارت در تک آهنگی آمده که از سوی دیپای به همراه آکواسی که موزیسین و فعال اجتماعی هلندی است، در تاریخ ۱۶ ژوئن منتشر شد. دیپای در اواخر همان روز در ترکیب تیم ملی هلند برابر لهستان در اولین دیدار از مرحله گروهی جام ملت‌های اروپا به میدان رفت.
دیپای رپر بودن را به عنوان شغل دوم انتخاب کرده است اما در این تورنمنت از سوی بسیاری به این متهم شده است که در واقع مهاجم بودن شغل دومش است.
این وینگر دومین گلزن برتر تاریخ هلند با ۴۶ گل زده پس از رابین فن‌پرسی (۵۰ گل) است- شاهکاری درخشان برای کشوری که بازیکنانی مانند یوهان کرویف، دنیس برگکمپ، رود فن‌نیستلروی و مارکو فان‌باستن را داشته است.
با این حال، عملکرد او در آلمان در این تابستان تردیدهایی را درباره نقشش در این تیم ایجاد کرده است. با وجود به ثمر رساندن یک گل در جریان شکست ۲-۳ برابر تیم ملی اتریش در بازی روز سه‌شنبه که آخرین بازی مرحله گروهی بود، بسیاری از هواداران هلند می‌خواهند ووت وخهورست از برنلی را که اخیرا دو فصل به صورت قرضی در منچستریونایتد و هوفنهایم حضور داشته است در ترکیب اصلی در مرحله حذفی ببینند. یا حتی یوشوا زیرکزی ۲۳ ساله از بولونیا.
دیپای یکی از بازیکنان محبوب کومان است که در زمان حضور در بارسلونا هم او را به نوکمپ برد.
دیپای با تک گلی که برابر اتریش به ثمر رساند از جام جهانی ۲۰۲۲ تا به حال تنها سه گل ملی به ثمر رسانده است. و یکی از دو گل دیگر هم برابر جبل‌الطارق زده شد.
با این حال، او همیشه منتقدانی داشته است. عنوان آهنگی که در بالا به آن اشاره شد؟ “Bedankt Voor Je Mening” – از اظهارنظرت ممنون. پشت سَربَندی که او در زمین به سر دارد، پیامی مشابه نقش بسته است:«چه اهمیتی دارد؟»
اما جواب این سوال وقتی پای بازیکن شماره ۹ هلند در میان باشد این است که حدود ۱۸ میلیون نفر از جمعیت این کشور.
***
رونالد کومان و دیپای سابقه‌ای طولانی در کنار هم دارند.
سرمربی تیم ملی هلند بازیکنان محبوبی دارد- یکی از آنها جورجینیو واینالدوم است که در حالی در آستانه این یورو در فهرست هلند قرار گرفت که در هیچ یک از دیدارهای مرحله انتخابی حضور نداشت، در حال حاضر ۳۳ ساله است و در باشگاهی با استانداردهای پایین در عربستان بازی می‌کند. او تا به حال در این تورنمنت در هر سه بازی مرحله گروهی به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شده است.
در مورد دیپای، قضیه به اولین دوره حضور کومان روی نیمکت تیم ملی هلند از فوریه ۲۰۱۸ تا تابستان ۲۰۲۰ برمی‌گردد. او در آن زمان مربی‌ای بود که بازنگری‌ای در دوران حرفه‌ای این بازیکن انجام داد- او دیپای را از وینگر راست سرعتی به گزینه اول هلند برای پست مهاجم تغییر داد. او یک سال بعد هم این بازیکن را از لیون فرانسه به بارسلونا برد تا نقشی مشابه را در نوکمپ بازی کند.
کومان در ابتدا او را در چند بازی برای هلند کنار کویینسی پرومس یا رایان بابل در سیستم ۲-۳-۵، پیش از استفاده از ۱-۳-۲-۴، به کار گرفت، در حالی که دیپای در نوک خط حمله و واینالدوم در پشت سرش قرار داشت. این کار به خوبی جواب داد- او در ۱۸ بازی تحت هدایت کومان، یازده گل زد. سپس در ۲۰۲۱ تحت هدایت لوئیس فن خال، جانشین کومان، هم در این پست ماند و ۱۷ گل در ۱۶ بازی در طول تقویم یک ساله به ثمر رساند.
کومان به شکل قابل توجهی سعی کرده است که بار دیگر از سیستم قدیمیاش در این تورنمنت استفاده کند و تیجانی ریندرز به عنوان بازیکن شماره ۱۰ در ترکیب اصلی قرار دارد و واینالدوم نیمکت نشین است.
انتخاب مداوم دیپای با وجود فصل پر از مصدومیتش در اتلتیکو مادرید غافلگیرکننده نبود، او در این فصل تنها ۵ گل در ۲۳ بازی لالیگا که در ۹ دیدارش در ترکیب اصلی قرار داشت به ثمر رساند. کومان پیش از شروع این تورنمنت به رسانه‌های هلندی گفت بازیکنانی که به شرایط فیزیکی‌شان شک داشته باشند، مانند زیرکزی، یورین تیمبر از آرسنال و استیون برخوایس و متس ویفر را در فهرستش قرار نداده است.
با این حال، این مربی اضافه کرد که برای دو استثنا صبر می‌کند- فرانکی دی یونگ (هافبک بارسلونا که در نهایت نتوانست روند درمان مصدومیت مچ پایش را طی کند) و دیپای (که هنوز با پای چپش مشکل دارد).
دیپای در ذهن کومان تنها مهاجمی در فهرست تیمش است که می‌تواند به سبک محبوب او بازی کند. او همچنین وخهورست و برایان برابی از آژاکس را انتخاب کرد و زیرکزی در فاصله یک هفته پیش از شروع این مسابقات به عنوان جانشین تئون کوپماینرز مصدوم به اردوی این تیم اضافه شد.
نقشه اول این بود که دیپای عقب بکشد و به عنوان شماره ۹ کاذب بازی کند. این به دو مهاجم خطرناک هلند یعنی کودی خاکپو و ژاوی سیمونز اجازه می‌داد که از فضای پشت مدافعان، در کنار ریندرز از مرکز خط میانی نفوذ کنند.
با این حال، دیپای خصوصا در دو بازی اول مرحله گروهی بسیار ضعیف بود.
او در دومین دیدار مرحله گروهی برابر فرانسه که با تساوی ۰-۰ به پایان رسید، تنها ۲۸ لمس توپ در ۷۹ دقیقه حضورش در زمین داشت و ۹ بار توپ لو داد. نرخ پاس ارسالی درست او ۶۳.۱ درصد بود که ضعیف‌ترین درصد از تمام یازده بازیکن ترکیب اصلی هر دو تیم به حساب می‌آمد. اگر حداقل انتظار از مهاجم تیم کومان این است که بازی ترکیبی با ارسال پاس و حرکات رو به جلو داشته باشد، دیپای حتی در انجام این کار هم شکست خورد.
افکار عمومی بازی دادن متوالی به بازیکنی که برابر فرانسه تنها یک لمس توپ در محوطه جریمه حریف داشت و در این مرحله از این مسابقات تنها یک شوت در چارچوب داشته و یک موقعیت خلق کرده را زیر سوال برد.
کومان پس از بازی برابر فرانسه تاکید کرد:«ممفیس ارزش بسیاری برای این تیم دارد. او خیلی خوب بازی می‌کند. این تیم بسیار به او نیاز دارد. آنها باید توپ را به این بازیکن بدهند. او (برابر اتریش) در ترکیب اصلی خواهد بود. ممفیس می‌تواند بازی کند. او با مصدومیت‌های زیادی روبرو شده است. او باید بهتر بازی کند و این برای همه ما واضح است.»
دیپای برابر اتریش بهتر بود- گل مساوی را به ثمر رساند و بیشتر در جریان بازی قرار داشت و چهارمین بازیکن برتر ترکیب هلند از نظر لمس توپ (۵۶) بود. اما پاسکاری‌اش هنوز ضعیف است و ۲۱ بار توپ را لو داد- هرچند این مشکلی است که تقریبا تمام تیم با آن درگیر هستند.
از ۳۳ مهاجمی که حداقل ۱۸۰ دقیقه در این تورنمنت به میدان رفته‌اند، دیپای یکی از تنها سه مهاجمی است (در کنار الکساندر میتروویچ و مارکو آرناتوویچ از اتریش) که در جریان بازی حتی یک فرصت گلزنی هم خلق نکرده است.
بحث درباره این مهاجم هلندی تمام نشده است.
***
وخهورست درباره جلسه پیش از مسابقاتش با کومان گفت:«همه بازیکنان گفتگویی با سرمربی تیم ملی داشتند تا همه چیز روشن شود. من در حال حاضر مهاجم اول هلند نیستم. این ناامیدکننده و آزاردهنده است.
صراحت او را تحسین می‌کنم اما این اتفاق آزاردهنده است. من در طول دو روز گذشته به خاطر این موضوع واقعا ناراحت بودم. حالا نوبت من است که خودم را جمع و جور کنم.»
وخهورست این کار را کرد. درست دو دقیقه پس از ورود به زمین در دیدار اول برابر لهستان بود که این مهاجم ۱۹۷ سانتیمتری توانست گل پیروزی تیمش را در دقیقه ۸۳ با زدن توپ به سمت دروازه با پای چپ ضعیف‌ترش به ثمر برساند. در نهایت با توجه به نتایج بعدی هلند، این گلی بود که آنها را به مرحله یک هشتم رساند.
وخهورست با زدن گل پیروزی‌بخش هلند مقابل لهستان، بار دیگر به ستاره محبوب هواداران تبدیل شد.
وخهورست پس از آن از پیام‌هایش به نیکی، همسر باردارش، در واتس‌اَپ پرده برداشت که به او گفته بود تعیین کننده ظاهر خواهد شد.
این اولین باری نیست که این بازیکن ۳۱ ساله مجبور می‌شود خودش را ثابت کند.
وخهورست اولین بار در سن ۲۵ سالگی با پیراهن تیم ملی هلند به میدان رفت- دیپای در آن سن ۱۹ گل ملی زده بود. ظهور او آرام آرام شکل گرفت- از تیم دسته دومی اِمِن و تیم ضعیف هراکلس در اردیویسیه، پیش از درخشیدن در آ.زد آلکمار و ولفسبورگ در بوندسلیگای آلمان.
او به صورت میانگین تقریبا یک گل در هر بازی در تورنمنتهای بزرگ زده و موفق شده در سه رقابت مهم قبلی گلزنی کند- اما هرگز نقش مهاجم نوک اصلی تیم ملی کشورش را در اختیار نداشته است.
همانطور که مایکل کاکس، تحلیل‌گر اتلتیک، پس از بازی برابر لهستان نوشت، هلند به عنوان یک کشور رابطه پیچیده‌ای با مهاجمانش دارد.
هلندی‌ها بلندترین میانگین قدی در دنیا را با ۱۸۴ سانتیمتر دارند و این ویژگی بسیاری از مهاجمان همیشگی هلند بوده است- شامل دیک نانینگا (۱۵ بازی ملی، ۱۹۰ سانتیمتر)، باس دوست (۱۸/۱۹۶)، یان فنوگر آو هسلینک (۱۹/۱۹۱)، رود خیلز (۲۰/۱۸۱)، روی ماکای (۴۳/۱۸۶)، ویم کیفت (۴۳/۱۹۰) و پیر فن هویدونک (۴۶/۱۹۳).
تعدادی از مهاجمان هم با قدی کمی بالاتر از ۱۸۰ سانتیمتر هستند- مانند فن‌پرسی (۱۸۳ سانتیمتر) و کلاوس یان هونتلار (۱۸۶) که بیشتر از آن تکنیکی هستند که در دسته‌بندی قبلی جای بگیرند.
اما با این که فوتبال هلند تاریخچه‌ای از مهاجمان قد بلند دارد اما به ندرت از آنها استفاده می‌کند- به سختی می‌توان گفت که هر یک از آنها حقیقتا محبوب بودند، به جز موجی زودگذر که در آن تبدیل به قهرمان شده‌اند. بازی دادن به آنها در هلند مانند خرید پاپیون کش‌دار است- گاهی نیاز است اما تایید ناتوانی خودتان است.
در عوض، نام‌های بزرگی به عنوان مهاجمان تکنیکی، شماره نه‌های کاذب یا وینگرهای معکوس مانند کرویف، فان باستن، برگکمپ و فن‌نیستلروی وجود دارند.
منطق کومان با وجود محافظهکاری تاکتیکی‌اش از این سه خط پیروی می‌کند. او تنها زمانی وخهورست را به زمین می‌فرستد که تغییر سبک نیاز باشد، مانند تمرکز روی فشار دفاعی یا توپ‌های بلند. در دیدار برابر فرانسه با وجود بازی ضعیف دیپای، کومان کل سمت راست تیم را جابجا کرد و در نهایت این بازیکن را در دقیقه ۷۹ بیرون کشید و وخهورست را به زمین فرستاد.
تغییر در سبک واضح است.
جداول اوپتای زیر مناطقی از زمین را نشان می‌دهد که هر بازیکن لمس توپش در جریان بازی برای تیم ملی از زمان بازگشت کومان به کارش پس از جام جهانی ۲۰۲۲ را در آنجا داشته است. در حالی که ۱۸ درصد از مشارکت وخهورست در مرکز محوطه جریمه حریف بوده اما این آمار برای دیپای تنها به هفت درصد می‌رسد که بسیار محتمل است به بال چپ برود یا به خط میانی عقب بکشد.
حرکات دیپای می‌تواند خوب باشد اما اگر گل نزند، باید موقعیتی خلق کند. این اتفاقی است که تا به حال در این تابستان رخ نداده است.
برعکس، وخهورست در جریان بازی برابر اتریش تنها سه دقیقه پس از ورودش به زمین در فاصله ۱۵ دقیقه به پایان بازی پاس گلی را برای دیپای ارسال کرد و توپ را با سرش برای این هم تیمی‌اش انداخت تا با ضربه والی به گل تبدیل کند. آمار این مهاجم تنومند عالی بوده است. در حالی که ۱۲ گل در ۳۶ بازی ملی چندان تاثیرگذار نیست، او فقط در یازده بازی در ترکیب اصلی حضور داشته است. در نتیجه او میانگین 81/0 درصد گل در هر ۹۰ دقیقه برای کشورش را به ثبت رسانده است- نرخ دیپای 59/0 است.
آیا هیچ احتمالی وجود دارد که کومان تفکرش را عوض کند؟ بعید به نظر می‌رسد.
کومان پیش از این مسابقات گفت:«فکر می‌کنم هر تیمی به “کیفت هلندی” و همچنین “کیفیت انگلیسی” برای قدرتمندتر شدن نیاز دارد. این گزینه‌ای است که وجود دارد (حضور وخهورست در ترکیب اصلی). ما تصمیمی را خواهیم دگرفت ید که برای تیم بهترین است اما برای بازیکن نه.
گزینه جانشین برای آنها این است که در کنار هم در ترکیب اصلی به میدان بروند. هلند در نهایت در حالی برابر اتریش شکست خورد که هر دوی این بازیکنان در زمین حضور داشتند- وخهورست در نوک حمله و دیپای در بال چپ.
کومان در یکی از دیدارهای دوستانه ابتدای ماه جاری میلادی برابر کانادا تاکتیک مشابهی را به کار گرفت و دیپای را در سمت چپ و بروبی را در نوک خط حمله قرار داد. میکی فَن ده فِن، مدافع چپ آن روز، تقریبا در زمان مالکیت توپ به وینگر چپ تبدیل شده بود، در حالی که دیپای به سمت میانه زمین عقب می‌رفت.
با این حال، بعید به نظر می‌رسد که کومان در بازی روز سه‌شنبه برابر تیم ملی رومانی در مرحله یک هشتم بخواهد این روند را تکرار کند.
دیپای در مرحله گروهی یورو 2024 تنها یک گل برای هلند به ثمر رساند که البته نتوانست مانع از شکست آنها مقابل اتریش شود.
انتخاب اول او برای پست مدافع چپ ناتان آکه است که در این تورنمنت خوب بازی کرده اما تخصص او این است که به سمت میانه زمین برود تا این که از کناره‌ها نفوذ کند. این همچنین احتمالا به این معناست که خاکپو که در هر سه بازی در سمت چپ حضور داشته و به نظر می‌رسد باثبات‌ترین مهاجم هلند در حال حاضر است، باید نیمکت‌نشین شود.
هرچند زیرکزی و بروبی هم در این فهرست حضور دارند اما انتخاب هر کدام داستانی طولانی دارد-کومان از رکورد گلزنی هر دوی آنها در شش ماه گذشته به صورت علنی انتقاد کرده بود. همانطور که گفته شد، او در فهرست اولیه حتی زیرکزی را انتخاب نکرد بود، در حالی که او نقشی کلیدی برای رساندن بولونیا به سهمیه لیگ قهرمانان برای فصل آینده ایفا کرد و بروبی هم فصل سختی را در تیم ضعیف آژاکس سپری کرده است.
کومان اساسا باید از بین دو گزینه انتخاب کند- وخهورست، بازیکنی که به مهاجم اصلی تبدیل شده و دیپای، بازیکنی که اخیرا تاثیرگذاری‌اش در ترانه رپ به نسبت اقداماتش در زمین بیشتر بوده است.
آیا هلند به مهاجم آماده اما با توانایی محدودی به نام وخهورست در مسیر صعود به دیدار مرحله یک چهارم نهایی برابر اتریش یا ترکیه فرصت می‌دهد یا امیدوار است که زمان بازی بیشتر شرایط دیپای را بهبود ببخشد؟
تمامی نشانه‌های حاکی از این است که کومان تصمیمش را گرفته است. از اظهارنظرت ممنون. دیپای دوست صمیمی و همراه او است.
وخهورست و ممفیس دیپای هردو از مهاجمان آماده و گلزن تیم ملی هلند در این دوره از رقابتهای یورو بوده اند .اما بنظر می‌رسد که عیار واقعی ترکیب مورد نظر کومان را در دیدار این تیم مقابل ترکیه بتوان مشاهده نمود.
چرا که تیم سخت کوش و دونده ترکیه در مرحله حذفی ، اطریشی را شکست داد که در مرحله گروهی مقابل هلند به پیروزی رسیده بود.
بدیهی است بخش قابل توجهی از تصاویر دیدار تیمهای ملی هلند و ترکیه به هواداران پرشور این دو تیم و واکنشهای آنها اختصاص دارد . چراکه هواداران بسیار زیاد این دو تیم،
نه تنها استادیوم های محل بازی تیمهایشان، بلکه خیابانهای شهرهای میزبان تیمهای ترکیه و هلند را با جشن و پایکوبی به تسخیر خودشان در آورده اند ، بنحوی که تصاویر جذاب و دیدنی این شادمانی ها جزء پربیننده ترین تصاویر شبکه های اجتماعی در این روزها محسوب می شوند.