چرا فرانکی دی‌یونگ در دوراهی بارسلونا و منچستریونایتد مانده است

تصمیم در سطح مدیریتی گرفته شده اما دی‌یونگ تا زمانی که خودش نخواهد بازیکن منچستریونایتد نخواهد شد. دلایل مشخصی برای خودداری او از پیوستن به این تیم وجود دارد.

هفت‌یک- فرانکی دی‌یونگ در شرایط دشواری قرار دارد.

این بازیکن 25 ساله این هفته در فهرست بارسلونا برای تور پیش فصل آمریکا و برگزاری چهار بازی در این کشور قرار گرفت، در حالی که این باشگاه اسپانیایی چند روز قبل از این هافبک خواسته بود که از جمع آنها جدا و به منچستریونایتد ملحق شود.

دی‌یونگ نمی‌خواهد از بارسلونا جدا شود، تیمی که ژاوی به عنوان سرمربی آن درباره از دست دادن چنین استعداد نابی مردد است. مسئله بدهی زیاد، دستمزدهای معوقه و پولی که باید برای خریدهای جدید در نوکمپ هزینه شود، وجود دارد و نباید این را فراموش کرد که بازیکنان بسیاری برای پست‌های معدود در این تیم حضور دارند.

این ملی‌پوش هلندی در شرایط عجیبی قرار دارد که توانایی فوتبالی‌اش از مشکلات ناپیدای شکل دادن به فهرست عجیب بارسلونا کم اهمیت‌تر است (ممفیس دیپای، هم تیمی او در سطح باشگاهی و ملی هم در شرایط مشابهی قرار دارد). او به عنوان یک دارایی ارزشمند قابل فروش ارزش زیادی برای باشگاه فعلی‌اش دارد و توافق 85 میلیون یورویی با یونایتد باید این بازیکن هلندی را به اولدترافورد منتقل کند- این یعنی او باید از رویایش در بارسلونا دست کشیده و با کارفرمایان جدیدش به توافق شخصی برسد.

این شرایط ایده‌آلی برای دی‌یونگ که هدفش از بچگی بازی برای بارسلونا بوده و اغلب پیش از ترک آژاکس در سال 2019 و پیوستن به این تیم، برای سپری کردن تعطیلات با خانواده‌اش به این شهر می‌آمد، نیست.

دوران حضور او در بارسلونا تا به حال- با 138 بازی و تنها یک قهرمانی کوپا دل ری- حس ناامیدکننده‌ای را به همراه داشته است.

 

پیوستن به بارسا رویای دوران کودکی دی‌یونگ بود و او حاضر نیست به راحتی نوکمپ را ترک کند.

 

او بازیکنی است که در لیگ قهرمانان فصل 19-2018 که آژاکس چند دقیقه تا رسیدن به فینال فاصله داشت، به حذف رئال مادرید و یوونتوس کمک کرد و زمانی به عنوان جانشین احتمالی سرخیو بوسکتس در نوکمپ از او یاد می‌شد.

اما بهترین نمایش دی‌یونگ در پیراهن بارسلونا در پست‌های هجومی‌تر بود، در حالی که بوسکتس 34 ساله معممولا وظایف دفاعی‌تری را برعهده دارد.

او در حال حاضر بازیکنی کامل‌تر از چهار سال قبل است که توانست لوکا مودریچ را با سرعتش در جریان پیروزی 1-4 آژاکس در برنابئو به تعجب وا دارد اما در عین حال بازیکنی نیست که در ابتدای پیوستنش به بارسا در تابستان بعدی به هواداران این تیم معرفی شد و همین باعث ایجاد ناامیدی شده است.

دی‌یونگ خودش هم دلایل زیادی برای ناامیدی دارد، چرا که نسخه دیگری از بارسلونا به او معرفی شده بود اما حالا با شرایط کاملا متفاوتی روبرو است.

این اولین بار نیست که این باشگاه اسپانیایی به این شکل رفتار می‌کند.

مالکوم، وینگر برزیلی، در تابستان 2018 در آستانه امضای قرارداد با رم بود که بارسلونا در لحظات آخر اقدام کرد و با باشگاه فرانسوی بوردو به توافق رسید.

مالکوم تنها یک سال بعد به باشگاه روسیه‌ای زنیت سن پترزبورگ فروخته شد تا از ترافیک ایجاد شده در خط حمله بارسا کاسته شود، خصوصا که این تیم سعی داشت بهترین بازی را از عثمان دمبله که در تابستان فصل 18-2017 با قراردادی به ارزش 105 میلیون یورو از بروسیا دورتموند خریده شده بود، بگیرد.

دورانی بود که به نظر می‌رسید آرتور ملو می‌تواند راه حل خط میانی پا به سن گذاشته بارسلونا باشد، پیراهن شماره هشت آندرس اینیستا، اسطوره این باشگاه، را از آن خود کرد و تحسین ژاوی را برانگیخت (پیش از آن که برای حضور روی نیمکت این تیم در نوامبر سال گذشته به نوکمپ برگردد).

هرچند این خوش‌بینی در تابستان 2020 به لطف معاوضه او با میرالم پیانیچ از یوونتوس برای ایجاد تعادل در حسابرسی‌ها از بین رفت.

یوسف دمیر، نوجوان آینده‌دار راپیدوین، جولای سال گذشته با قراردادی قرضی که شامل بند خرید 10 میلیون یورویی در صورت انجام 10 بازی توسط این بازیکن بود به بارسلونا پیوست.

قرارداد دمیر به عنوان بازیکن تیم اول ثبت شد و پیراهن شماره 11 که پیش از آن در اختیار دمبله قرار داشت به او داده شد (دمبله پیراهن شماره هفت را انتخاب کرد که با بازگشت آنتوان گریزمان به اتلتیکو مادرید خالی بود). او تا اوایل دسامبر توانست 9 بازی در ترکیب بارسا انجام دهد… و سپس قرارداد قرضی او که به مدت یک فصل بود در پنجره زمستانی فسخ شد.

دو هفته پس از این که دمیر به اتریش برگردانده شد، آداما ترائوره که زمانی شاگرد آکادمی بارسلونا بود برگشت تا به صورت قرضی برای تیم شهر محل تولدش به میدان برود- با دستمزدی کمتر از آنچه انتظار می‌رفت. به نظر می‌رسید که این وینگر وولوز پاداش مناسبی در این تابستان دریافت کرده و انتقالش به نوکمپ دائمی شود. چنین توافقی انجام نشد.

دی‌یونگ یکی از چندین بازیکنی است- شامل مارتین برایثویت، اوسکار مینگِسا، ریکی پوچ، نتو و ساموئل اومتیتی- که در دوران جوزپ ماریا بارتومئو اهمیت زیادی در این تیم داشتند و حالا که خوان لاپورتا، رییس جدید این باشگاه، به دنبال اهداف متفاوتی است، برای فروش گذاشته شده‌اند.

این بازیکن سابق آژاکس پیش از این یکی از ستاره‌های بارسا به حساب می‌آمد که حالا برای به تعادل رساندن دستمزدهای پرداختی گزاف این باشگاه که با به خدمت گرفتن رافینیا از لیدز یونایتد، روبرت لواندوفسکی از بایرن مونیخ و سایر بازیکنان بیش از پیش افزایش پیدا کرده باید به فروش رسانده شود.

با وجود تمام این مشکلات مالی، به نظر می‌رسد که دی‌یونگ حاضر به ترک باشگاهی نیست که از جذابیت خاصی برای فوتبالیست‌ها برخوردار است.

این روند نقل و انتقالاتی برای همه طرفین درگیر دشوار است.

 

بهترین فصل دوران حرفه‌ای دی‌یونگ زیر نظر اریک تن‌هاخ رقم خورد که او را به یکی از چهره‌های شاخص فوتبال اروپا تبدیل کرد.

 

یونایتد بر سر بسته مالی جذب دی‌یونگ به توافق رسیده است- و کمتر مربی‌ای در دنیای فوتبال هست که او را بهتر از اریک تن‌هاخ، سرمربی جدید آنها، درک کند.

دی‌یونگ در طول دو فصل در آژاکس 59 بازی برای تن‌هاخ انجام داد، یکی از دو هافبک محوری این تیم در کنار لاسه شون باتجربه بود و نبض این تیم در فصل 19-2018 را در دست داشت، تیمی که در رقابت‌های داخلی هلند دبل کرد و در لحظات پایانی بازی برگشت نیمه نهایی لیگ قهرمانان برابر تاتنهام شکست تلخی را پذیرفت.

اگر همین حالا لحظات درخشان بازی او را در بعضی از آن بازی‌ها تماشا کنید، بازیکنی خیره‌کننده را می‌بینید که نمی‌توان نمایش او را با استفاده از کلمات توصیف کرد.

دی‌یونگ تحت هدایت تن‌هاخ فقط یک بازیکن شماره شش نبود، بلکه در عقب کشیدن تا خط دفاع چهار نفره و حمل توپ رو به جلو نیز مهارت زیادی داشت.

او صرفا هافبکی با توانایی دفاعی و هجومی همزمان نیست که غالبا در دو سوم جلویی زمین فعالیت کند اما در عین حال باعث می‌شد هرکس جلوی او بازی می‌کند، بهتر باشد.

تماشای بازی دی‌یونگ در ترکیب آژاکس نمایی اجمالی و زودهنگام از این به ما داد که هافبک‌های میانی ممکن است چه عملکردی در ادامه این دهه داشته باشند.

اگر تیمی حول محور او شکل بگیرد، حمل توپ پِرِس‌شکن او به یک “چیت کد” (Cheat code) کوچک تبدیل می‌شود. این که بارسلونا نتوانست در طول سه فصل و با حضور چهار مربی از استعدادهای او به درستی استفاده کند، باعث تاسف است.

 

نارضایتی آشکار دی‌یونگ برای جدایی از بارسا این سوال را مطرح کرده که آیا او می‌تواند بازیکن موثری برای یونایتد باشد؟

 

این که آیا تن‌هاخ می‌تواند در صورت همکاری دوباره با او در یونایتد این کار را انجام دهد یا خیر، بزرگترین چالش این مربی خواهد بود. این همچنین چالشی است که سرمربی یونایتد باید بازیکن سابقش را برای پذیرش آن متقاعد کند.

تصمیم در سطح مدیریتی گرفته شده اما دی‌یونگ تا زمانی که خودش نخواهد بازیکن منچستریونایتد نخواهد شد. دلایل مشخصی برای خودداری او از پیوستن به این تیم وجود دارد.

او پول قابل توجهی از بارسلونا طلبکار است. این باشگاه با وجود شرایط مالی بدی که دارد در تلاش برای ساخت تیم مدعی قهرمانی در لیگ قهرمانان 23-2022 است، در حالی که حتی کسب سهمیه این رقابت‌ها چالشی جدی برای یونایتد در چند فصل آینده خواهد بود- حتی اگر دی‌یونگ به این تیم ملحق شود.

حضور تن‌هاخ فهرست طولانی استعدادهای از دست رفته در یونایتد را پاک نمی‌کند- دلیل محکمی برای نگرانی وجود دارد و دیدگاه فوتبالی درستی باید در دست باشد تا بتوان دی‌یونگ را متقاعد کرد.

شیطانی روی آرم این باشگاه وجود دارد اما برای دی‌یونگ، این نباید انتخابی بین حکمرانی در جهنم و خدمت در بهشت فوتبالی‌اش باشد.

ناکارآمدی جاری در یونایتد شکل متفاوتی از ناکارآمدیِ باشگاهی بزرگ در بارسلوناست اما به نظر می‌رسد که عزم راسخی برای تغییر این رفتار وجود دارد و مایلند این ملی‌پوش هلندی با 44 بازی ملی  را به رهبر دوران جدیدشان تبدیل کنند. در حالی که بارسلونا خواهان جدایی او است تا به این ترتیب ناکارامدی مختص خودش را افزایش دهد.

دی‌یونگ انتخاب سختی دارد. جای تعجب نیست که او فعلا تصمیمی نگرفته است.

 

عنوان اصلی مقاله: Frenkie de Jong’s Barcelona or Manchester United dilemma نویسنده: Carl Anka نشریه / وبسایت: The Athletic زمان انتشار: 17 جولای 2022
کلمات کلیدی:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.