نگاهی به سه فصل رونالدو در وایادولید؛ “رئیس” رویاهای بزرگی دارد

هفت‌یک- مارکوس آندره هنوز در اولین فصل حضورش در لالیگا با رئال وایادولید گل نزده بود. این بازیکن جوان برزیلی یک فصل قبل از سلتاویگو به این تیم پیوست و کارش را در تیم B باشگاه جدید آغاز کرد و سپس به صورت قرضی به تیم دسته دومی میراندس پیوست. او به صبور بودن عادت داشت: پس از بازگشت به وایادولید، شش بازی را بدون به ثمر رساندن هیچ گلی پشت سرگذاشته بود.

اما پس از آن با توصیه‌هایی از سوی یکی از اسطوره‌های فوتبال مواجه شد. آندره نمی‌توانست این را باور کند. رونالدو نازاریو، مالک اصلی وایادولید، فقط رییس این مهاجم جوان نبود- این قهرمان سابق جام جهانی اسطوره او از بچگی به حساب می‌آمد.

وقتی رونالدو او را برای صحبتی پیش از دیدار خانگی وایادولید مقابل اتلتیک بیلبائو در نوامبر 2020 فراخواند، آندره به حرف‌هایش گوش داد. او با دقت بسیار گوش داد تا این که قهرمانش آخرین جمله توصیه‌هایش را مطرح کرد. رونالدو به آرامی گفت:” فقط مطمئن باش که توپ را با فاصله یک متر از تیر میزنی- همین.” مهاجمان کمی این کار را به آسانی او انجام می‌دادند… اما این صحبت انگیزشی کاملا برای آندره جواب داد. این مهاجم آن روز و در دو بازی بعدی وایادولید گل زد. عملکرد او تا پایان فصل مانع از سقوط وایادولید نشد اما باعث شد که توجه چندین باشگاه به او جلب شود. این والنسیا بود که با پرداخت 8.5 میلیون یورو موفق شد این بازیکن را با قراردادی پنج ساله به خدمت بگیرد- انتقالی که توسط حریف سقوط کرده آنها در فاصله 120 مایلی شمال مادرید جشن گرفته شد.

رونالدو بار دیگر جادویش را به کار گرفت: پس از جذب آندره با 500 هزار یورو در چند سال قبل، حالا سود قابل توجهی کسب کرده بود. او برای سومین سال متوالی فروش بزرگی را ترتیب داده بود. او توانسته بود فرناندو کالرو، مدافع میانی اسپانیایی، را با هشت میلیون یورو در سال 2019 به اسپانیول و محمد سالیسو، مدافع غنایی، را در سال 2020  با 12 میلیون یورو به ساوتهمپتون بفروشد.

این اتفاقی است که رونالدو در تلاش برای کسب جایگاهی جدید در فوتبال به عنوان موفقیت به حساب می‌آورد. او از زمان پرداخت حدود 30 میلیون یورو در سپتامبر 2018 برای 51 درصد از سهام این باشگاه اسپانیایی که بین لیگ دسته اول و دوم در رفت و آمد است، تا به حال به چهره اصلی وایادولید تبدیل شده است- اقدامی کاملا غیرمعمول برای فوتبالیستی قدیمی، چه برسد به یکی از آنها که چنین جایگاه قابل توجهی دارد.

رونالدو بعد از دو سال جستجو در لیگ‌های مختلف اروپایی، سرانجام وایادولید را خرید.

پیش از رونالدو، پیراهن بنفش وایادولید تنها ویژگی قابل توجه آنها در لیگی بود که تحت سلطه رئال مادرید، بارسلونا و اتلتیکو مادرید قرار داشت. اما خیلی طول نکشید تا مریخی متوجه شود که پرستیژ روزهای بازی‌اش می‌تواند درهایی را برای او باز کند که برای مدیر یک باشگاه متوسط بسته است. او می‌داند که مالک هیچ باشگاه دیگری شبیه او نیست.

رونالدو با لبخندی آگاهانه فورفورتو می‌گوید:” من ویژگی‌ای دارم که بقیه مدیران ندارند که همان سابقه‌ام به عنوان بازیکن است. همه می‌توانیم به این توافق برسیم که این سابقه بسیار درخشانی است؛ بنابراین شاید من بتوانم توصیه‌های فنی به بازیکنان داشته باشم که موراتی (مدیر سابق اینتر) و فلورنتینو پرز (مدیر رئال مادرید) نمی‌توانستند در دوران بازی به من ارائه کنند.”

رونالدوی مالک شاید منحصر به فرد باشد. با این وجود، روزهای حضور او در اتاق مدیریت تا به امروز با دشواری‌هایی همراه بوده است. اگر شرایط به شکل دیگری پیش می‌رفت، او می‌توانست به جای لالیگا، برای جایگاهی در لیگ برتر رقابت کند. هرچند، بعدا برای این کار فرصت هست…

انتقال به لندن؟

استیون پلازا شاید نامی شناخته شده فراتر از زادگاهش نبود اما این جوان اکوادوری اهمیت زیادی برای رونالدو داشت. در حین تلاش برای تبدیل کردن پلازا به اولین خریدش به عنوان رییس وایادولید بود که این مدیر برزیلی متوجه شد جایگاهش چه معنایی دارد.

متقاعد کردن ایندپندینته دل واله برای فروش این بازیکن جوان بسیار دشوارتر از چیزی بود که انتظار می‌رفت. خوشبختانه این مرد اهل آمریکا جنوبی موقعیت جالبی را رقم زد: رونالدو برای انجام این انتقال باید از اسپانیا می‌رفت تا با بازیکنان آکادمی دل واله صحبت کند، عکس‌هایی با آنها بگیرد و در کنفرانسی خبری در سنگولوکی حاضر شود.

هیچ رییس دیگری با چنین درخواستی مواجه نمی‌شود. در هرحال، رونالدو این سفر را انجام داد و بازیکنی که می‌خواست را جذب کرد. بعدها مشخص شد که او باید به چنین سفرهایی عادت کند: گفته می‌شود این قهرمان معروف بیش از 100 هزار کیلومتر صرفا در اولین فصل حضورش به عنوان مالک در وایادولید سفر کرد.

هنوز هم برای خیلی از بازیکنان قرار گرفتن با رونالدو در یک قاب افتخار بزرگی است؛ از جمله حاتم عرفه که تنها زمانی حاضر به بستن قرارداد با وایادولید شد که رونالدو در جلسه حضور پیدا کرد.

هرچند، گاهی تمام کاری که باید انجام می‌داد این بود که در هنگام امضای قرارداد ستاره‌ای جدید در دفتر این باشگاه حاضر شود. حاتم بن عرفه، بازیساز سابق نیوکاسل، در ژانویه 2020 این درخواست را داشت و حتی امضای قراردادش را یک روز به تعویق انداخت تا مطمئن شود که رونالدو در هنگام انجام این کار حضور دارد.

یک دهه کامل از خداحافظی رونالدو از مستطیل سبز در کورینتیانس گذشته اما اهمیتی ندارد. این قهرمان جام جهانی و برنده سه جایزه بهترین بازیکن سال فیفا هنوز الهام‌بخش نسلی از بازیکنان شامل هری کین، مهاجم تاتنهام و تیم ملی انگلیس، است. رونالدو در طول دوران بازی درخشانش مدافعان حریف را با مهارت‌هایش به مرز جنون کشانده و با گل‌هایش بر دروازه‌بان‌ها غلبه می‌کرد- حدود 400 بار. هیچ حریفی قادر به مهار این بازیکن در دوران اوجش نبود. تنها آمادگی بدنی او می‌توانست مانعش شود.

رونالدو می‌گوید هنوز دوست دارد بتواند بار دیگر بازی کند و در دیدارهای اسطوره‌ها حضور داشته باشد اما با زندگی جدیدش به عنوان یک مدیر فوتبالی به خوبی سازگار شده است. جایگاه مدیران در خوزه زوریا، ورزشگاه وایادولید، به خانه دوم او در طول سه سال گذشته تبدیل شده است.

سابقه بازی رونالدو در بالاترین سطج فوتبال دنیا او را به رئیسی متفاوت با روسای سایر باشگاه‌ها تبدیل کرده است.

اما او می‌توانست مسیری بسیار متفاوت را انتخاب کند. رونالدو در حین گشتن به دنبال باشگاهی برای خرید با احتمال خرید بیش از یک باشگاه فوتبال روبرو شد.

این مدیر برزیلی شرح می‌دهد:” من به دنبال باشگاهی برای خریدن بودم و از چند نفر کمک گرفته بودم. موقعیت‌های بسیاری در انگلیس وجود داشت و هنوز هم دارد اما چون لیگ‌های محلی سازماندهی شده‌ترین و ارزشمندترین لیگ‌ها در دنیا هستند، این باشگاه‌ها ارزش بسیار بیشتری از هر جای دیگری در  اروپا دارند. این واقعا جذاب است. حالا همه ما شاهد پیشگامی لیگ برتر در صنعت فوتبال هستیم، در حالی که سایر لیگ‌ها تمام تلاش‌شان را می‌کنند تا از نظر مالی رشد کنند چون رقابت با فوتبال انگلیس در این روزها بسیار دشوار شده است.

در آن زمان فرصت‌هایی پیش آمد. برنتفورد یکی از باشگاه‌های بود که به من پیشنهاد داده شد: من با آنها صحبت کردم و در جریان برنامه کسب و کارشان قرار گرفتم که خیلی هم خوب بود. باشگاه‌هایی در دسته سوم با پتانسیل بسیار بالا بودند- چارلتون، تیمی لندنی با سابقه‌ای زیاد، که به من پیشنهاد شد. اما همه این موارد نیازمند سرمایه‌گذاری بیش از 50 میلیون پوندی بود. در آخر تصمیم گرفتم وایادولید را با مبلغی کمتر بخرم و زندگی خوبی که در مادرید داشتم را ادامه دهم. فاصله کم بین مادرید و وایادولید بسیار مهم است چون به من اجازه می‌دهد همیشه در نزدیکی محل کارم باشم، بنابراین فکر می‌کنم این بهترین تصمیمی بود که می‌توانستم بگیرم.”

شاید برای بعضی تعجب‌آور باشد که رونالدو پس از دوران درخشانی که باعث شد به اولین فوق ستاره جهانی عصر اینترنت تبدیل شود به استراحت نپرداخته است. این همچنین یکی از بزرگترین بازگشت‌های دنیای ورزش به حساب می‌آید؛ هشت گلی که برزیل را به قهرمانی جام جهانی 2002 رساند، بعد از عمل جراحی و مصدومیتی به ثمر رسید که 15 ماه او را از میادین دور کرده بود.

با این حال واقعیت این است که او هرگز تردیدی درباره گام‌های بعدی‌اش نداشت. رونالدو از زمانی که اولین قرارداد فوتبالش را در سن 16 سالگی با کروزیرو به امضا رساند برای این لحظات آماده بود- او علیرغم سنش در چنین مسائلی اظهارنظر می‌کرد و نمی‌خواست دیگران کنترل کامل آینده او را در دست داشته باشند.

این از همان دست رفتارهایی است که او را به یک رهبر در اوایل دوران زندگی‌اش تبدیل کرد و به این معنا بود که او لقب “رییس” در رختکن برزیل به او تعلق داشت؛ پیش از این که به رییسی واقعی در وایادولید تبدیل شود.

رونالدو تایید می‌کند:” تغییر مکان از زمین به دفتر در واقع کمی زمان برد چون من باید چالش‌های جدیدی که با آنها روبرو بودم را یاد می‌گرفتم. هرچند، داشتن کسب و کار مدت‌ها بود که برای من طبیعی به نظر می‌رسید. شما در نقطه‌ای از زندگی حرفه‌ای شروع به کسب درآمد قابل توجه می‌کنید و باید تصمیم بگیرید که می‌خواهید با آن چه کار کنید و آن را کجا سرمایه‌گذاری کنید. بنابراین، این اتفاق جدیدی برای من نبود.

وقتی در سال 2011 بازنشسته شدم، آژانس بازاریابی ورزشی با همکاری گروه WPP راه‌اندازی کردم که کارها را برای من آسان کرد چون آنها به خوبی با نحوه اداره بازار آشنا بودند. واقعیت این است که من کمی شبیه اسفنج هستم و ایده‌ها را جذب می‌کنم- من همیشه به هر چیزی که شامل فوتبال و بازاریابی ورزشی باشد علاقه داشتم.

کمی بعد در سال 2014، به دنبال باشگاهی گشتم که آن را بخرم و تجربه‌ای با فورت لادردیل استرایکرز (در لیگ دسته دوم آمریکا) داشتم که گرانبها بود. هیچکس نمی‌تواند آمریکایی‌ها را در زمینه سرگرمی شکست دهد، بنابراین من چیزهای بسیاری درباره چگونگی برگزاری رویدادها، سازماندهی برنامه روز بازی و تبدیل آن به لحظاتی خاص برای جامعه محلی یاد گرفتم. با این که ما در ام‌ال‌اس بازی نمی‌کردیم اما توانستیم 10 تا 15 هزار هوادار را برای تماشای هر بازی بکشانیم. من چیزهای جدید بسیاری در آمریکا یاد گرفتم، سپس به انگلیس رفتم تا کمی بیشتر درباره مدیریت ورزشی مطالعه کنم.”

استراق سمع و دردسر

رونالدو به مدت سه سال در لندن زندگی کرد. او انگلیسی‌اش را تقویت کرد و پس از آن تصمیم گرفت که زمان درست برای شروع کردن ماجراجویی جدی و جدید فرا رسیده است.

این مدیر 45 ساله به فورفورتو می‌گوید:” من از قدم بعدی که می‌خواستم در زندگی حرفه‌ای جدیدم بردارم کاملا مطمئن بودم. بنابراین دو سال پس از آن را در جستجو برای تیمی در اروپا سپری کردم- خصوصا در پرتغال، اسپانیا یا انگلیس. یک روز در حال کارشناسی برای تلویزیونی برزیلی در جام جهانی 2018 در روسیه بودم که وکیلم تماس گرفت و درباره فرصت وایادولید با من صحبت کرد. فکر کردم که خوب به نظر می‌رسد چون این شهر حدود یک ساعت و نیم با مادرید، محل زندگی‌ام، فاصله داشت. به نظر می‌رسید که آغازی عالی باشد.

رئال وایادولید سابقه و تاریخچه خوبی در اسپانیا دارد. ما درجدول رده‌بندیِ تاریخ لالیگا در رده سیزدهم قرار داریم. این برای من چالشی جذاب به نظر می‌رسید و از آن دست اتفاقاتی بود که تمام چیزهایی که به آن نیاز داشتم را در اختیار داشت: شهری با یک تیم و پایگاهی خاص که به ما اجازه پیشبرد پروژه را می‌داد. من تصمیمم را گرفتم و درست پس از جام جهانی این قرارداد به سرانجام رسید.”

یکی از اولین اقدامات او به عنوان مالک جدید وایادولید شناختن قدیمی‌ترین دارندگان بلیت‌های فصل بود. آنها ابایی نداشتند که به او یادآوری کنند پس از تمام کارهایی که به عنوان بازیکن با وایادولید کرده- شش گل در پنج بازی با پیراهن بارسلونا و رئال مادرید که شامل پیروزی 1-6 و 2-7 می‌شد- به آنها بدهکار است.

انتظارات پایین بود: به هرحال این تیم تنها یک جام مهم در تاریخ 93 ساله‌اش بالای سر برده بود- کوپا دِ لالیگا که تنها پنج فصل برگزار شد و دیگر وجود ندارد. این قهرمانی در سال 1984 به دست آمد، زمانی که آنها اتلتیکو مادرید را در فینال شکست دادند. آنها در طول قرن 21 بین لیگ دسته اول و دوم لالیگا در رفت و آمد بودند، چهار بار سقوط کردند و جایگاهی بالاتر از رده دوازدهم در لالیگا کسب نکردند.

بنابراین قرار نبود کار آسانی در پیش باشد اما رونالدو متوجه شد که شرایط این باشگاه از آنچه امید داشت نیز بدتر است. او فورا مجبور به پرداخت بدهی 25 میلیون یورویی شد که باعث شد نتواند برای تقویت تیم اقدام کند، در حالی که بلندپروازی‌اش برای ساخت تجربه روز بازی در ورزشگاه خوزه زوریا به تعویق افتاد تا روی مسائل مهم‌تری تمرکز کند: زمین چمن از زمان ساخته شدنش برای میزبانی از دیدارهای مرحله گروهی جام جهانی 1982 به روز نشده بود. رونالدو نمی‌توانست درک کند چرا هنوز فاصله سیمانی بین زمین و سکوها وجود داشت و برداشتن آن به افزایش سه هزار نفری ظرفیت ورزشگاه کمک کرد.

و سپس مشکلاتی به وجود آمد که او هرگز نمی‌توانست آنها را پیش‌بینی کند؛ شامل رسوایی ناراحت‌کننده تبانی در اواخر فصل 19-2018 که استراق سمع پلیس در جریان آن نشان داد گروهی از بازیکنان وایادولید متهم به دریافت رشوه برای شکست در  دیداری خانگی برابر والنسیا هستند. این بازی پیش از مالکیت رونالدو برگزار شده بود اما او مجبور شد تاوانش را بدهد.

او به فورفورتو می‌گوید:” از زمان خریدن این تیم، فقط کار و کار و کار بیشتر بوده است- بدون وقفه. ما باید وایادولید را از صفر دوباره می‌ساختیم. زمان زیادی برای سازماندهی این باشگاه، به کارگیری ذهنیت و ارزش‌های خودمان و تغییر ساختارها و بحث درباره قراردادهای جدید صرف کردیم. این کاری است که به توجه نیاز دارد. اما من فکر می‌کنم حالا امکاناتی داریم که در هر جای دنیا سطح بالا به حساب می‌آید.” رونالدو سهامش را در آوریل 2020 به 82 درصد رساند. ال پرزیدنته کاملا جدی است.

رونالدو می‌داند که چطور رابطه نزدیکی با بازیکنانش ایجاد کند؛ از دادن هدیه‌های مختلف تا بردن کل تیم به ایبیزا بعد از اولین فصل حضورش در وایادولید.

در حالی که رونالدو اکثرا از دفترش در مادرید کار می‌کند اما وقتی در زمین تمرین با بازیکنانش وقت می‌گذراند نشان می‌دهد که چه رییسی است. او 10 سال قبل بازنشسته شد اما هنوز در کنار فوتبالیست‌ها احساس خوبی دارد و بعضی از آنها را برای بازی آنلاین فیفا مقابل پائولو دیبالا و داگلاس کاستا، بازیکنان یوونتوس، به خانه‌اش دعوت می‌کند تا این احساس خوب را افزایش دهد.

کار به همین جا ختم نمی‌شود: رونالدو پس از یکی از پیروزی‌های وایادولید یک پلی استیشن 5 به هرکدام از اعضای تیمش هدیه داد، هرچند حتی این هم با بردن کل تیم به ایبیزا پس از فرار از سقوط در فصل اولش قابل مقایسه نبود.

این رییس برزیلی می‌داند که چه چیزی باعث خوشحالی فوتبالیست‌ها می‌شود. وایادولید پیش از حضور او با اتوبوس به مادرید رفته و از آنجا سوار هواپیما می‌شد. او به محض مطلع شدن از این موضوع برای تغییر آن اقدام کرده و حالا تیم با پرواز چارتر خصوصی پرواز می‌کند.

رونالدو که در مقطع اول حضور پرز در رئال، به این باشگاه پیوسته بود، حالا یکی از همکاران او در لالیگاست.

رونالدو از موراتی و پرز به عنوان رواسایی که بیش از همه از آنها یاد گرفته، نام برد.

او اظهار داشت:” من فکر می‌کنم این نشانگر چگونگی زندگی من به عنوان فوتبالیست و روابطی است که با روسای باشگاه‌ها داشتم. من چیزهای بسیاری در این باره از پرز و موراتی یاد گرفتم، دو رییسی که بیشترین دوران همکاری را با آنها داشتم. من همیشه می‌دیدم که آنها چقدر به بازیکنان نزدیک هستند و چطور با مشکلات و نیازهای آنها برخورد می‌کنند. من رابطه بسیار خوبی با آنها داشتم، بنابراین سعی کردم دقیقا همان رییسی باشم که آنها برای من بودند.

جدای از این، من می‌دانم که در سر بازیکن چه می‌گذرد. خودم سال‌ها یکی از آنها بودم، بنابراین بر من پوشیده نیست که چه چیزی به آنها انگیزه می‌دهد و چطور می‌توانیم آنها را برای پیروزی به چالش بکشیم. تنها راه انجام این کار نزدیک بودن به آنها و توجه به نیازهای‌شان است.

من باور ندارم که چمدان، کامپیوتر یا آیفونی که به آنها پاداش می‌دهیم بتواند زندگی‌شان را تغییر دهد- آنها به اندازه کافی درآمد دارند که خودشان بتوانند چنین چیزهایی را بخرند. اما این انگیزه‌ای مضاعف است… و مدیریتِ باانگیزه نگه داشتن تیم کلید موفقیت بلندمدت به حساب می‌آید.”

رونالدو فصل گذشته به دلیل شیوع جهانی ویروس کرونا نتوانست به آن اندازه که مدنظرش بود در کنار تیم باشد. در نتیجه مجبور شد از دور شاهد سقوط وایادولید به دسته دوم پس از سه فصل حضور در لالیگا باشد- اولین بار پس از فصل 10-2009 که آنها توانستند چنین مدت طولانی‌ای را در این لیگ بمانند.

“رییس” به شدت از سوی هواداران مورد انتقاد قرار گرفت، پس از این که مشخص شد در دیدار حساس برابر رئال سوسیه‌داد غایب بوده چون 500 مایل دورتر روی کشتی تفریحی با هنرپیشه معروف برزیلی در حال خوشگذرانی بوده است. وقتی این تیم در نهایت از شکست 1-4 در سن‌سباستین برگشت با بنری مواجه شد که روی آن نوشته شده بود:” رونالدوی گناهکار”.

این اسطوره برزیلی در پاسخ به سوالی درباره این اعتراضات پس از تایید سقوط وایادولید واکنش تندی نشان داد. او مدعی شد:” این فصل بسیار بدی برای ما با وجود تمام سرمایه‌گذاری‌ها بود- شکستی بسیار دشوار. اما من رییسی بودم که بیشتر از هر رییس دیگری در طول دوران شیوع ویروس کرونا در کنار باشگاهش حضور داشت.”

رونالدوی مالک در زمان نیاز بسیار بی‌رحم است. سرخیو گونزالس، مربی این تیم، چند روز پس از سقوط اخراج شد و خیلی زود میگل آنخل گومز، مدیر ورزشی، نیز این باشگاه را ترک کرد.

“من تقریبا مرده بودم…”

با باز شدن دوباره درهای ورزشگاه خوزه زوریا در فصل 22-2021، رونالدو با فشار بازگشت وایادولید به لیگ دسته اول در اولین تلاش روبرو است. این باشگاه اسپانیایی هرگز بلیت فصلی بیشتری را در دسته دوم به فروش نرسانده است: نزدیک به 18 هزار نفر این بلیت‌ها را برای فصل جدید خریداری کردند تا احساس‌شان را واضح و آشکار در اولین هفته از فصل جدید با سر دادن شعار “ما پول نمی‌خواهیم- ما صعود می‌خواهیم” نشان دهند.

هرچند در طول 20 فصل گذشته تنها 13 تیم از 60 تیمی که از لالیگا سقوط کرده‌ بودند توانستند در اولین تلاش به این رقابت‌ها برگردند. با این وجود، رویاهای رونالدو بزرگ است و او باور دارد که می‌تواند وایادولید را برای اولین بار پس از صعود آنها به یک چهارم نهایی جام در جام در فصل 90-1989 به اروپا برگرداند.

او با افسوس می‌گوید:” باعث تاسف است که شیوع جهانی ویروس کرونا روی بسیاری از برنامه‌های ما اثر گذاشت. من فکر می‌کنم اگر فصل گذشته از حضور هواداران بهره می‌بردیم، بسیاری از امتیازاتی که از دست دادیم با حضور آنها در ورزشگاه از دست نمی‌رفت.

اما حالا هدف فوری ما این است که به دسته اول برگردیم. ما بازار نقل و انتقالات پر استرسی را سپری کردیم که اکثر بازیکنان پیشنهاداتی دریافت کردند اما ما تمام تلاش‌مان را کردیم تا آنها را حفظ کنیم چون می‌خواهیم بلافاصله به دسته اول برگردیم. من اطمینان دارم که خیلی زود پاسخ تمام تغییراتی که اعمال کردیم را در فصل‌های پیش رو می‌گیریم. ما پروژه‌ای بلندپروازانه برای رسیدن به لیگ اروپا در چهار یا پنج سال آینده داریم.”

رونالدو شایعات مربوط به علاقه‌اش برای فروش وایادولید را رد کرده و تایید کرد تا زمانی که میراثش را در این باشگاه اسپانیایی به جای نگذارد از آنجا جدا نخواهد شد. او می‌گوید وقتی این لحظه برسد، ارزش این باشگاه بیشتر از 85 میلیون یورو خواهد بود که در رسانه‌های محلی درباره آن صحبت می‌شود.

در طول سه سال حضور این رییس برزیلی در وایادولید، او چهره‌های آشنایی را به خدمت گرفته است. خولیو باپتیستا، مهاجم سابق رئال مادرید، آرسنال و سویا، هدایت تیم ذخیره‌ها را برعهده دارد. پائولو آندره، هم تیمی سابق رونالدو در کورینتیانس، یکی از نزدیکترین مشاوران او است و برونو ماتزیوتی هم در این تیم حضور دارد، فیزیوتراپی که در طول دوران بازی رونالدو بارها در درمانش حضور داشت و دورانی را نیز در پاری‌سن‌ژرمن و آرسنال سپری کرد.

رونالدو با کمک دوستانش توانست کارها را به آنها سپرده و کمی روی سلامتی‌اش تمرکز کند- او با مراجعه به پزشکش پس از شکستی در فصل اول متوجه شد که تقریبا مرده بوده است. در این لحظه بود که او متوجه شد تلاش برای فرار از سقوط تا چه حد دشوار است. او به عنوان بازیکن هرگز چنین چیزی را حس نکرده بود. او هرگز نیازی نداشت که چنین چیزی را حس کند.

او با لبخند می‌گوید:” من توجه بسیار بیشتری به سلامتی‌ام دارم، ورزش می‌کنم و سعی دارم فعال باشم چون این حجم از احساسات مختلف در هر آخر هفته خیلی برای بدنم خوب نبود. اما حالا احساس خوبی دارم. هنوز از نتایج ناراحت می‌شوم چون این بخشی از بازی است و آنجا بودن، تماشای بازی‌ها و امید به کسب پیروزی حس خوبی دارد. گاهی این اتفاق رخ نمی‎دهد و ناراحتی جایش را می‌گیرد اما من همیشه تمرین می‌کنم تا سالم باشم و از استرس دور بمانم.”

اگر این اسطوره برزیلی می‌خواهد به بلندپروازی‌هایش در وایادولید دست پیدا کند، بدن سالم و ذهن سالم اهمیت بسیاری دارند. او تا زمانی که تاثیرش را در شمال اسپانیا نگذارد از این جا نخواهد رفت اما اشتباه نکنید: رونالدوی مالک تازه در آغاز راه است. او ممکن است در چند سال آینده در باشگاهی نزدیک به شما سرمایه‌گذاری کند.

هرچند متاسفانه رونالدو هرگز برای تیمی انگلیسی بازی نکرد اما به نظر می‌رسد که دیر یا زود باشگاهی از این کشور را خریداری خواهد کرد.

این اسطوره برزیلی می‌گوید:” لیگ انگلیس هدف من در آینده نزدیک است. چون وقتی اولین بار کارم را در وایادولید آغاز کردم، ایده‌ام گسترش این کار و سعی برای ساختن شبکه‌ای از تیم‌ها بود. مشخصا چون پول هزینه شده برای وایادولید را از جیب خودم پرداخت کردم، توان مالی کافی برای سرمایه‌گذاری همزمان در تیم‌های دیگر را نداشتم- و صادقانه شروع پروژه‌ای دیگر در آن زمان همه چیز را پیچیده‌تر می‌کرد. اما من از نحوه پیشرفت شرایط در اینجا بسیار راضی هستم.”

این اتفاق چه در اسپانیا و چه در انگلیس یا هر کشور دیگری رخ دهد، آینده جذابی در پیش خواهد بود.