چگونه ریسک ناگلزمان برای تغییر ترکیب اصلی آلمان جواب داد

آلمان بدون باخت دور گروهی را به پایان رسانده بود. آنها در سال 2024 در هیچ مسابقه‌ای نباخته‌اند. با این حال ناگلزمان در تلاش بود تا پیش از شروع مرحله‌ی حساس حذفی، مجددا در خصوص سبک بازی تیمش بازنگری صورت دهد.

هفت‌یک-آلمانی‌ها که در طی هفته‌ی گذشته با آفَت پشه دست به گریبان بودند، شنبه‌شب نیز گرفتار طوفان شدند. اما با وجود هوای نمناک و گزیدگی‌های پرتعداد، آنها توانستند با پیروزی 0-2 مقابل دانمارک در شهر دورتموند راهی مرحله‌ی یک‌چهارم نهایی یورو 2024 شوند. اما این یقینا توصیف کاملی از مسابقه‌ای که در میان یک طوفان برگزار شد نیست. مسابقه‌ای که سرنوشتش سرانجام با تصمیمات وسواسی و سخت‌گیرانه‌ی VAR رقم خورد.

گل یواکیم اندرسون به‌دلیل آفساید مردود اعلام شد و کمی بعدتر خطای هند خود اندرسون در درون محوطه اعلام شد و آلمان با گلزنی از روی نقطه‌ی پنالتی پیش افتاد.

با تمام اینها هیچ چیز غافلگیرانه‌تر از اخباری که پیش از شروع مسابقه منتشر شد نبود. شایعات زیادی در طی هفته‌ی اخیر در خصوص تصمیم یولیان ناگلزمان مبنی بر ایجاد تغییرات اساسی در تیمش به گوش می‌رسید که اکثرا بر استفاده از نیکلاس فولکروگ به‌جای کای هاورتز متمرکز بودند. اما هیچکس انتظار آنچه واقعا رخ داد را نداشت.

او فلورین ویرتز- بازیکن فصل بوندسلیگا- را از ترکیب کنار گذاشت و آرایش تیمش را برای وفق دادن با حضور لروی سانه تغییر داد؛ بازیکنی که سبک بازی‌اش کاملا متفاوت با ویرتز است. تغییر دیگر کنار گذاشتن ماکسیمیلیان میتلشتات بود. تا به اینجا بازی‌های میتلشتات برای این آلمان جدید بی‌نقص بود و علاوه بر این، او به‌نوعی امضای سبک تازه‌ی ناگلزمن به‌شمار می‌رفت. با این حال داوید رائوم در بازی با دانمارک جای او را در پست دفاع چپ گرفت که در قیاس با میتلشتات بازیکنی با سبکی معمولی‌تر محسوب می‌شود و میل بیشتری نیز به باقی ماندن در کانال‌های کناری دارد.

آلمان بدون باخت دور گروهی را به پایان رسانده بود. آنها در سال 2024 در هیچ مسابقه‌ای نباخته‌اند. با این حال ناگلزمان در تلاش بود تا پیش از شروع مرحله‌ی حساس حذفی، مجددا در خصوص سبک بازی تیمش بازنگری صورت دهد.

ناگلزمان برای دیدار مقابل دانمارک، سه تغییر در ترکیب تیمش ایجاد کرد که دو تا از آنها غیرمنتظره بود.

این بازنگری کارساز نیز واقع شد. آلمان از دو تصمیم مهم تیم داوری سود برد، یکی گل مردود دانمارک و دیگری پنالتی گل اول. اما از اینها گذشته تیم ناگلزمان بسیار عالی بازی کرد. آنها توانستند به شیوه‌های مختلف خلق موقعیت کنند و دروازه‌بان دانمارک یعنی کاسپر اشمایکل را بارها و بارها مجبور به واکنش کنند.

از حیث فردی، سانه اگرچه عالی نبود اما خوب بود. نکته این است که سبک حملات مستقیم او در تضاد کامل با سبک سنتی ویرتز به‌عنوان یک هافبک بازیساز قرار دارد. چیزی که می‌توانست برای آلمان مشکل‌ساز شود، ضعف در استفاده از فضاهای کناری بود. این نگرانی از زمانی که ناگلزمان سرمربی آلمان شده در مورد سبک بازی آنها مطرح است. اگرچه آنها توانستند در این بازی تا حدودی این نقص را پوشش دهند اما تیم ناگلزمن هنوز نواقصی در انتقال توپ و گرداندن آن در زمین دارد که در مواجهه با حریفانی با قدرت بالای ضدحمله می‌تواند دردسر آفرین باشد. آلمان در برابر تیم‌هایی که عقب می‌نشینند و از تاکتیک ضدحملات سریع استفاده می‌کنند، زخم‌پذیر خواهد بود.

سرعت بالای لروی سانه چیزی بود که دانمارکی‌ها انتظار رویارویی با آن را نداشتند. بازی آلمان مبتنی بر چرخش‌ها و جابجایی‌های منطقه‌ای بین بازیکنان است. بازی کردن سانه در این سبک او را به یک تهدید بالقوه‌ی دائمی در جناح راست، جناح چپ، و عمق دفاع تبدیل می‌کرد. با این حال تصمیمات او حین مالکیت توپ چندان خوب نبودند. او در نیمه‌ی اول یک موقعیت بسیار خوب گلزنی را بر باد داد. اما و به‌هرحال حضور او در کنار مثلث زهردار موسیالا-هاورتز-گوندوگان توانست عمق و دامنه‌ی گسترده‌تری به حملات آلمان بدهد.

تصمیم ناگلزمان مبنی بر اضافه کردن رائوم به ترکیب نیز موفقیت‌آمیز بود. درحالیکه میتلشتات معمولا به‌خاطر مشارکت موثرش در میانه‌ی میدان به دیگر نفرات ترجیح داده می‌شد، در بازی مقابل دانمارک رائوم دقیقا به‌دلیلی متضاد به او ترجیح داده شد. ناگلزمان می‌خواست از طریق بکارگیری رائوم به بازی عرض دهد و فاصله‌ی میان مدافعان دانمارک را افزایش دهد؛ دانمارکی که در نیمه‌ی اول عقب بازی می‌کرد و معمولا از پنج بازیکن برای شکل دادن به خط دفاع استفاده می‌کرد.

آلمان توانست موقعیت‌های فوق‌العاده‌ای را به شیوه‌های مختلف خلق کند؛ سانترها و پاس‌های بلند برای کای هاورتز، موقعیت‌های شوتزنی برای موسیالا، استفاده از ضربات شروع مجدد و غیره. در پایان نود دقیقه آلمان پانزده شوت را توسط هشت بازیکن مختلف روانه‌ی دروازه‌ی حریف کرده بود.

یک بازی حساس مرحله‌ی حذفی در یورو جای عجیبی برای دست زدن به آزمون و خطاست؛ اما این قمار ناگلزمان با موفقیت همراه بود. تصمیمات او زمانی جسورانه‌تر جلوه می‌کند که بدانیم تیم ملی آلمان از ماه مارس به این‌سو و پیروزی مقابل فرانسه و هلند، استراتژی ثبات در ترکیب و سبک بازی را در دستور کار خود قرار داده بود و کاملا موفق نیز عمل کرده بود. آنها در این یورو در همان بازی دوم مقابل مجارستان توانستند صعود خود به مرحله‌ی حذفی را قطعی کنند. با این حال آنها حتی برای بازی سوم مقابل سوئیس نیز ترکیب خود را تغییر ندادند؛ حتی با وجود ریسک بروز مصدومیت برای بازیکنان کلیدی.

دلیلش این بود که ناگلزمان هنوز در صدد دستیابی به یک ترکیب و شیمی منسجم بود. او می‌گفت هرچه اعضای یک تیم بیشتر در کنار هم بازی کنند، بهتر است. او اکنون حالا فقط 9 ماه است که کار خود را به‌عنوان سرمربی تیم ملی آلمان آغاز کرده است. تنها چند ماه از شکل گرفتن تیمی که راهی این تورنمنت شده می‌گذرد و انسجام تیمی و درک متقابل بازیکنان نسبت به یکدیگر چیزی است که در بالاترین سطح فوتبال شدیدا مبرم و حیاتی است.

نیمکت‌نشینی ویرتز و حضور لروی سانه در ترکیب اصلی یکی از تغییرات ناگلزمان بود که در دیدار مقابل دانمارک جواب داد.

این یک تغییر رویکرد اساسی از جانب ناگلزمان بود. اینها تغییرات بزرگی آن‌هم در میانه‌ی یک تورنمنت به‌شمار می‌روند. آلمان بازی را با هدف، پر تکاپو و پرقدرت آغاز کرد، طوری که مشابهش در طی چند سال اخیر دیده نشده بود. ناگلزمان پس از مسابقه عطش ابتدایی تیمش برای گلزنی را فوق‌العاده توصیف کرد و آن را بهترین بیست دقیقه‌ی آنها در این جام نامید. چیزی که با پاسخ مثبت از جانب هواداران حاضر در ورزشگاه نیز روبرو شد. نیکو شلوتربک، مدافع بورسیا دورتموند که در این بازی جای جاناتان تاه محروم را گرفته بود، بعد از مسابقه گفت که شور و حال حاکم بر این بازی چیزی بود که مدت‌ها در تیم ملی دیده نشده بود:«ما هوادارانی را در کنارمان داشتیم که به‌شکلی دیوانه‌وار از ما حمایت کردند. سکوهای ورزشگاه داشت می‌لرزید. من در دورتموند به این جو عادت دارم اما در تیم ملی نه. ما شوری دوباره به این کشور بخشیده‌ایم.»

آلمان حالا می‌بایست برای بازی روز جمعه مقابل اسپانیا راهی اشتوتگارت شود. شلوتربک در آن شهر بزرگ شده و یقینا دوستان و خانواده‌اش در ورزشگاه در میان جمعیت خواهند بود. جمعیتی که با هر پیروزی پرسروصداتر و پرشورتر می‌شود.

حالا چند سالی هست که ردپای عشق در فوتبال آلمان کمرنگ شده است. از قهرمانی در جام جهانی 2014 به این‌سو رفته‌رفته هواداران نسبت به تیم ملی دلسرد شدند که علتش نیز نمایش‌های ضعیف و بعضاً افتضاح آلمان در طی این 10 سال بوده است. آیا زمان تغییر این اوضاع فرا رسیده است؟ شکست مقابل دانمارک می‌توانست این رستاخیز را در نطفه خفه کند. ناگلزمان پس از بازی متین و فروتنانه صحبت کرد. او گفت که تیمش کمی خوش‌شانس بود و البته به صحبت درباره‌ی گل مردود شده‌ی شلوتربک در دقایق نخست بازی نیز پرداخت و تصمیم داور در این خصوص را سختگیرانه عنوان کرد. سرمربی جوان آلمان گفت که تیمش شایسته‌ی پیروزی بود و شاگردانش را بابت عملکرد خوبشان ستایش کرد:«ما به‌خوبی با دشواری شرایط جوی و وضعیت خاص این مسابقه جنگیدیم (این بازی حدود 25 دقیقه بابت طوفان و رعدوبرق توسط داور متوقف شد). ما تیمی مستحکم و قوی هستیم.»

آنها قوی‌اند اما همچنین باهوش نیز هستند. و ناگلزمان با این پیروزی جسارت بیشتری خواهد یافت. تدابیر موفقیت‌آمیز او برای این بازی به جایگاهش به‌عنوان سرمربی تیم ملی قوام بیشتری بخشیده است. تیم او همچنان نقص‌هایی دارد و اگر قرار باشد که در روز جمعه مقابل اسپانیا قرار بگیرند، احتمالا طرف کم‌شانس‌تر برای صعود قلمداد خواهند شد، حتی با وجود اینکه میزبان تورنمنت هستند. به‌هرحال به‌نظر می‌رسد که ناگلزمان گزینه‌ای ایده‌آل برای هدایت این تیم باشد.

آلمان شاید بهترین تیم جام نباشد، اما آنها یقینا جزو باهوش‌ترین و تاکتیکی‌ترین تیم‌های تورنمنت هستند.

 

 

عنوان اصلی مقاله: Nagelsmann and Germany will be emboldened after last-16 experiment pays off نویسنده: Sebastian Stafford-Bloor نشریه / وبسایت: The Athletic زمان انتشار: 30 ژوئن 2024
کلمات کلیدی:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

1 دیدگاه ارسال شده است