هفت‌یک- در آستانه‌ی شروع مصاحبه‌ی مطبوعاتی تعیین‌کننده‌ی گرت ساوتگیت در زمین تمرینی تاتنهام هاتسپر، هواداران انگلیس بی‌صبرانه منتظر بودند ببینند که او چه کسانی را با خود به کشور آلمان و مسابقات یورو خواهد برد؛ و البته، اینکه چه کسانی کنار گذاشته خواهند شد.

اما هواداران تنها کسانی نبودند که می‌خواستند بدانند از لیست اولیه‌ی ٣٣ نفره‌ی ساوتگیت کدام هفت نفر خط خواهند خورد. سازندگان ویدئوی معارفه‌ی بازیکنان نیز منتظر اعلام لیست نهایی بودند تا کارشان برای ادیت نهایی ویدئوی خود را آغاز کنند. این گام پایانی در تکمیل یک پروسه‌ی فیلمبرداری دشوار و فشرده بود که در ٢۵ لوکیشن مختلف ضبط شده بود. سازندگان ویدئو تنها در طی پنج روز مابین سنت جیمزز پارک (استادیوم خانگی نیوکاسل)، کافه‌ای در دودلی، مزرعه‌ای نزدیک به تامورث در استافورد شایر، یک اغذیه‌فروشی در لندن و استادیوم ومبلی در رفت‌وآمد بودند. در طی این پنج روز آنها شصت ساعت مشغول فیلمبرداری بودند و صد نفر نیز مقابل دوربین‌هایشان قرار گرفتند.

این ویدئو محصول مشترک اتحادیه فوتبال انگلیس و کمپانی Kode Media است. کارگردانی آن بر عهده‌ی اوتیس دومینیک بوده که سابقه‌ی ساخت موزیک‌ویدئو برای خوانندگانی نظیر جورجا اسمیت و رایه را در کارنامه دارد. از جمله کسانی که در این کلیپ حضور دارند می‌توان به لوک لیتلر (ستاره انگلیسی دارت)، جیل اسکات (فوتبالیست زن انگلیسی)، عظیم امیر (بازیکن فوتبال نابینایان)، جولز بریچ (مجری و گزارشگر تلویزیونی) و همچنین پیتر دروری (گزارشگر فوتبال) اشاره کرد.

صحنه‌های مربوط به هر ٣٣ بازیکن لیست ابتدایی ساوتگیت از پیش ضبط شده بود و پس از اعلام رسمی ترکیب نهایی ٢۶ نفره، سازندگان ویدئو ظرف نود دقیقه تدوین نهایی را صورت دادند و کلیپ در نهایت به انتشار عمومی رسید.

گروه سازنده این ویدیو باری ساختن آن حدود 60 ساعت فیلمبرداری کردند.

هر صحنه از این ویدئو در یک لوکیشن متفاوت فیلمبرداری شده. یکی از این صحنه‌ها پسربچه‌ای یازده ساله به نام استنلی هیتون را در یکی از آرایشگاه‌های شهر منچستر نشان می‌دهد که در حال نگاه کردن به مجموعه‌ای از مشهورترین مدل موهای بازیکنان انگلیسی سال‌های دور از جمله کوین کیگان و کریس وادل است. اما پسرک در نهایت مدل موی فیل فودن را انتخاب می‌کند. مادر استنلی در این خصوص می‌گوید: «اوتیس قبلا هم از پسرم در یک تبلیغ تلویزیونی که آن هم مربوط به فیل فودن بود، استفاده کرده بود.»

صحنه‌ای که لوک لیتلر در حال پرتاب دارت است و اسم کوبی ماینو بر روی تخته نوشته شده نیز بحث‌هایی را در شبکه‌های اجتماعی ایجاد کرد. کاربران معتقد بودند که در اصل نام جیمز مدیسون به‌جای نام ماینو روی تخته نوشته شده بود، به‌خاطر علاقه‌ی مدیسون به بازی دارت و خوشحالی بعد گلش که پرتاب یک مهره‌ی دارت را شبیه‌سازی می‌کند.

صحنه‌هایی هم فیلمبرداری شده بود که به بازیکنان خط‌خورده اختصاص داشت. صحنه‌هایی از هری مگوایر در حال بازی خرس‌وسط و صحنه‌ای که در طی آن تصویر جک گریلیش روی ساق یکی از هوادارانش تتو می‌شد از این جمله بودند.

در صحنه‌ای دیگر، عظیم امیر در حالی که از راننده تاکسی می‌خواهد که کولر روشن کند به معرفی یکی از بازیکنان تیم یعنی کول پالمر می‌پردازد. امیر که متولد شهر منچستر است در این خصوص می‌گوید:«من خوش‌شانس بودم که معرفی یکی از بهترین بازیکن‌ها به من رسید؛ چرا که معتقد بودم پالمر قطعا در لیست نهایی خواهد بود مگر اینکه مصدوم شود. زمانی که به دوستانم گفتم من قرار است پالمر را در فیلم معرفی کنم به من گفتند که آیا مطمئنی که او در ترکیب نهایی حضور خواهد داشت. حسم به من اینطور می‌گفت.»

برای دو طرفدار وستهم یعنی جان و کریس لی چنین اطمینانی وجود نداشت که بازیکنی که معرفی می‌کنند در فهرست نهایی حضور داشته باشد. آنها به‌شدت خوشحال شدند وقتی جارد بوون جلوتر از جیمز مدیسون و جک گریلیش به ترکیب ٢۶ نفره‌ی پایانی راه یافت. صحنه‌ی آنها در واندزورث بریج فیلمبرداری شد. جان در این خصوص می‌گوید:«ما آشنایی در تیم تولید داشتیم که این کار را به ما پیشنهاد داد. من اسم آن را بازیگری نمی‌گذارم. ما فقط یک جمله دیالوگ داشتیم. البته که شک وجود داشت که بوون می‌تواند به لیست نهایی راه پیدا کند یا نه. من بسیار خوشحالم که این اتفاق افتاد. نه‌فقط به‌خاطر سکانس خودم، بلکه همچنین به این دلیل که معتقدم او بابت عملکرد خوبش در وستهام شایسته‌ی این اتفاق بود.»

امیر عظیم، عضو تیم ملی نابینایان انگلیس، هم در این ویدیو حضور دارد.

برای سه همخانه (جاش کول، گابریل و آکاشا) که حین انجام بازی فوتبال‌دستی به معرفی ایوان تونی می‌پرداختند، شک و تردیدها جدی‌تر بود. در حقیقت آنها برای دو بازیکن مختلف به‌طور جداگانه صحنه را ضبط کردند. جاش می‌گوید:«از آنجا که گابریل طرفدار لیورپول است کارگردان در ابتدا نظرش این بود که روی کرتیس جونز کار کنیم. به‌علاوه، وقتی قرار شد تونی را هم معرفی کنیم، گابریل مشکلی در ادای دیالوگش داشت. او باید می‌گفت:”ایوان تونی از این فاصله موقعیتو از دست نمیده، میدونی؟” اما این جمله با لهجه‌ی اسکاتلندی او جور در نمی‌آمد. چرا که گفتن “میدونی” در پایان جمله بیشتر در جنوب بریتانیا رواج دارد. خیلی بد می‌شد اگر تونی هم مثل جونز از لیست نهایی کنار گذاشته می‌شد. در هر صورت من بسیار خوشحالم که در این سکانس حضور داشتم.»

کشاورزان تامورث یعنی ریچارد و سارا تربلی و پسرشان دومینیک نیز از ترفند اجرای سکانس برای دو بازیکن مختلف استفاده کردند. در این صحنه ریچارد در حال راندن تراکتور با پیراهن جان استونز دیده می‌شد؛ اما برای اطمینان بیشتر او این سکانس را با پیراهن کانر گلگر نیز اجرا کرد. دومینیک می‌گوید:«وقتی فینال اف‌ای کاپ را تماشا می‌کردم، دعا می‌کردم که استونز مصدوم نشود، اما او در همان نیمه‌ی اول مصدوم شد! البته ما گالگر را هم داشتیم اما خوشبختانه استونز در نهایت در لیست نهایی قرار گرفت.»

مادر خانواده یعنی سارا نیز در این سکانس حضور داشت. او لیوانی در دست داشت که رویش نوشته بود وارتون، که به دعوت غیرمنتظرانه‌ی آدام وارتون توسط ساوتگیت اشاره داشت. دومینیک ادامه می‌دهد:«مادرم با یک لیوان قهوه مقابل دوربین ژست می‌گرفت. او این کار را یک بار با لیوانی که رویش نوشته بود گالاگر، و یک بار با لیوان معمولی انجام داد. آنها خودشان نام وارتون را روی لیوان دوم نوشتند.»

فقط نام بازیکنان نبود که مشکل ایجاد می‌کرد. وقتی گروه فیلمبرداری در ریجوی راورز مشغول کار بر روی قسمت مربوط به هری کین بودند، باران شدیدی شروع به باریدن کرد که باعث توقف فیلمبرداری شد. در قسمت مربوط به بوکایو ساکا نیز ناگهان طوفانی پدیدار شد که باعث شد بازیگران در زیر یک پل پناه بگیرند.

تصمیم گروه تولید این بود که کلیپ را به‌جای حالت دیجیتال با فیلم واقعی (نگاتیو) فیلمبرداری کنند تا حس اصالت بیشتری به تصویر بدهند. به همین دلیل پس از ضبط صحنه‌های مربوط به کیه‌ران تریپیه و آنتونی گوردون و همچنین سکانس‌هایی که اسکات و بریچ در آنها حاضر بودند، نگاتیوها باید به لندن فرستاده می‌شدند تا هرچه زودتر برای انجام پروسه‌ی تدوین آماده شوند.

سازندگان این ویدیو ایده‌های خلاقانه‌ای در بخش آن اجرا کردند، از جمله در این صحنه که طوری طراحی شد که انگار در ساحل تصویربرداری شده است.

ساخت فیلم معارفه‌ی بازیکنان انگلیس برای اتحادیه و همچنین گروه تولید وظیفه‌ی سنگینی بود. علاوه بر جذابیت فیلم می‌بایست تمامی سلیقه‌ها و تمام گروه‌های اجتماعی مردم انگلیس در ویدئو سهمی می‌داشتند. ضمن اینکه کار باید بلافاصله پس از اعلام رسمی ترکیب نهایی ٢۶ نفره توسط ساوتگیت به پایان می‌رسید.

این ویدئو در طی چهار روز 4.7 میلیون بازدید در اینستاگرام، 4 میلیون بازدید در ایکس، و 250 هزار بازدید در یوتیوب به‌دست آورده. با در نظر گرفتن اینکه خود بازیکنان انگلیس اصلا در کلیپ حاضر نیستند، این تعداد بازدید قطعا نشان از موفیقت تیم تولید دارد.

عظیم امیر می‌گوید: «یکی از اعضای گروه تولید چیزی به من گفت که از خاطرم نمی‌رود؛ گفت این کلیپ چیزی‌ست که می‌توانیم به بچه‌ها و نوه‌هایمان نشان دهیم. اینطور حس می‌کردیم که در حال ایفای نقش کوچکی در تاریخ هستیم.»