چالار سویونجو: مدافعی که فوتبال ترکیه را متحول کرد
هفت‌یک- چالار سویونجو یکی از شناخته‌شده‌ترین نام‌های تیم ملی ترکیه است. تاثیری که او بر فوتبال در کشورش گذاشته چیزی است که خیلی‌ها نمی‌دانند.
سویونجو به تیم بزرگی در سوپر لیگ ترکیه نرفت و با این کار سنت‌شکنی کرد. وقتی در تیم آلتینوردو بود، این امکان را داشت. او می‌گوید:” فرصتش را داشتم. رفتن به آکادمی یکی از تیم‌های سوپر لیگ یا بازی در لیگ آماتور منطقه‌ای؟ تصمیم سختی بود اما تصمیم گرفتم که به مربی‌ام [حسین اروغلو] و رئیس باشگاه [مهمت سعید ارکان] گوش کنم و برای کسب تجربه در لیگ آماتور بازی کنم.”
این تصمیم جواب داد و این مدافع میانی توانست نظر آلمانی‌ها را به خود جلب کند و قبل از انتقال 20 میلیون پوندی‌اش به باشگاه لسترسیتی، در بوندسلیگا و باشگاه فرایبورگ شناخته شود. با انجام این کار توانست به کلی فوتبال ترکیه را تغییر دهد. سویونجو اولین بازیکنی است که به یکی از پنج لیگ برتر اروپا رفته اما در لیگ اصلی ترکیه بازی نکرده و با این کار راه جدیدی به بازیکنان جوان ترکیه نشان داده است.
در ترکیه به طور سنتی هدف بازیکنان این است که به یکی از تیم‌های بشیکتاش، فنرباغچه، گالاتاسرای یا ترابزون‌اسپور بروند و قراردادی سنگین امضا کنند. مشکل فوتبال ترکیه حباب قیمت است. بازیکنان بیشتر از حق‌شان پول می‌گیرند. تیم‌های بزرگ ترکیه با وجود این که نمی‌توانند با پنج لیگ برتر اروپا یا لیگ‌های هلند، بلژیک و پرتغال رقابت کنند، همچنان نسبت به رقبایی که آنها را پشت سر می‌گذارند، به بازیکنان‌شان دستمزد بیشتری می‌دهند. یک جور منطقه امن ایجاد شده است. بازیکنان انگیزه کمی برای پیشرفت دارند اما دستمزد خیلی بهتری می‌گیرند.
سویونجو بدون بازی در یک باشگاه بزرگ ترکیه و با درخشش در باشگاه کوچک آلتینوردو به فوتبال اروپا رفت تا راهی جدید را به استعدادهای جوان فوتبال ترکیه نشان بدهد.
سویونجو عصر جدیدی را آغاز کرد و در مرکز این عصر جدید آلتینوردو قرار داشت. این باشگاه کوچک و با شهامت پروژه جسورانه‌ای را آغاز کرد تا راه جدیدی بسازد. آلتینوردو متوجه شکافی در بازار شد. ترکیه بازیکنان جوان زیادی دارد، بیشترین آمار در سطح منطقه یوفا، و دهه‌هاست این موضوع نادیده گرفته می‌شود.
آلتینوردو تصمیم گرفت آکادمی مجهز بسازد تا بازیکنانی پرورش دهد که با سطح بالای خودشان باشگاه‌هایی از لیگ‌های مهم را به خود جذب کنند. باشگاه در منطقه اژه و آناتولی غربی زمین خرید، صدها مدرسه فوتبال ساخت و در شهرها و روستاهایی که کسی به آنها توجهی نداشت، استعدادیابی کرد. در این آکادمی بازیکنان زبان خارجی یاد می‌گرفتند و درباره رسانه آموزش می‌دیدند. روانشناس‌های ورزشی، مربی‌های مجرب و آنالیزورها هم حضور داشتتند. همه این‌ها در باشگاه‌های بزرگ ترکیه امری عادی است اما در کل ترکیه مرسوم نیست.
سویونجو مدافع میانی‌ای دوپاست و برای بازیکنی در این پست، قدرت پاس‌دهی و توانایی تکنیکی خیلی خوبی دارد. شاید به خاطر بازی در پست مهاجم این توانایی‌ها را به دست آورده باشد. سال 2016 در مصاحبه با مجله TamSaha گفت:”وقتی فوروارد بودم وین رونی الگویم بود. آن زمان قدم کوتاه بود پس خیلی دوست داشتم وقتی می‌دیدم یک مهاجم جوانی که قد بلندی ندارد به ستاره تبدیل شده است.”
بعد از این که به تیم جوانان بوجا و بعد آلتینوردو منتقل شد، به پست مدافع میانی رفت:” بعد از این که مدافع شدم کارلس پویول الگویم شد. عاشق شجاعت، شخصیت و رهبری‌اش بودم.”
سویونجو و اوندر، دو ستاره پرورش پیدا کرده در آکادمی آتینوردو، حالا در لسترسیتی در کنار هم بازی می‌کنند.
در آلتینوردو، سویونجو با چنگیز اوندر هم‌اتاقی بود. چه کسی فکرش را می‌کرد؟ دو پسربچه گمنام در باشگاهی شناخته‌نشده در لیگ‌های پایین‌تر تبدیل به نماد فوتبال ترکیه شوند. وقتی سال 2016 فرایبورگ با سویونجو قرارداد بست، خبرش چندان مهم نبود. هیچ کسی در ترکیه متوجه نشد. حتی بعد از این که دو فصل مدافع اصلی تیم در بوندسلیگا بود هم کسی او را نمی‌شناخت.
و بعد به تیم لسترسیتی رفت. بازیکنی که هرگز در لیگ اصلی ترکیه بازی نکرده بود، با یک انتقال 20 میلیون پوندی به یک تیم لیگ برتری رفت. حالا توجه‌ها را به خود جلب کرد. در فصل اول سویونجو در لستر، کمتر به او بازی می‌رسید اما رفته رفته بهتر شد، توانست به ترکیب اصلی راه پیدا کند و حالا او یکی از بهترین مدافعان در یکی از سخت‌ترین لیگ‌های دنیاست.
سریال‌های ترکی در خارج از این کشور به محبوبیت رسیدند و داستان سویونجو هم شبیه آن‌هاست: داستان کلاسیک پسری که از فقر به ثروت رسیده است. اما جدای از این که داستان او واقعی است، توانسته نسل جدید ترکیه را هدایت کند تا به خودشان باور داشته باشند و راه او را دنبال کنند.
سویونجو دوستی را به یاد می‌آورد که وقتی در لیگ آماتور بازی می‌کرد به آکادمی باشگاه گالاتاسرای رفت:” به من گفت اگر در لیگ آماتور بازی کنم بی‌ارزشم. شاید شما هم می‌گفتید آن زمان حرفش درست بوده است. اما همیشه به خودم گفتم که موفق می‌شوم و هیچ وقت تسلیم نشدم.”
وقتی سویونجو برای اولین بار در سال 2016 برای تیم ملی ترکیه به میدان رفت، فقط سه بازیکن در ترکیب این تیم در خارج از کشور بازی می‌کردند. در برد چهار بر دوی مرحله مقدماتی جام جهانی برابر هلند در ماه مارس، فقط دو بازیکن در سوپر لیگ ترکیه بازی می‌کردند؛ اوزان توفان و اوئورجان چاکر. البته عجیب نیست که ببینیم این بازیکنان هم به یک تیم اروپایی بروند.
با حضور سویونجو، خط دفاعی ترکیه به نقطه قوت این تیم تبدیل شده و آنها آماده‌اند تا با بهترین تیم‌های اروپا رقابت کنند.
این ورژن جدید ترکیه است. جمعی از بازیکنان جوان که می‌خواهند خودشان را در سطح بالاتر ثابت کنند. آنها می‌خواهند رقابت کنند و راه سویونجو را بروند.
بزرگ‌ترین ضعف ترکیه خط دفاعی‌اش بوده است. تیم جدید ترکیه با تکیه بر خط دفاعی‌اش ساخته شده و سویونجو نقطه قوتش است. آنها با موفقیت از مرحله مقدماتی عبور کردند و 4 امتیاز از قهرمان جهان یعنی فرانسه گرفتند. در مرحله گروهی فقط سه گل دریافت کردند و هیچ تیمی کمتر از آنها گل نخورد.
سویونجو رهبر ترکیه جدید است. آنها روی کاغذ یکی از قوی‌ترین ترکیب‌های تاریخ تیم ترکیه را دارند. و سرمربی این تیم شنول گونش چندان با مسابقات حذفی غریبه نیست. او در جام جهانی سال 2002 ترکیه را به مقام سومی رساند.
ترکیه می‌تواند در این رقابت‌ها همه را غافلگیر کند. اگر موفق شوند، سویونجو قطعا نقش مهمی بازی می‌کند. جمله معروفی هست که می‌گوید:”با حمله بازی را می‌برید، با دفاع قهرمان می‌شوید.”