
هندرسون و لیورپول؛ تمدید قراردادی که آینده قرمزها را مشخص میکند
هفتیک- در حال حاضر مذاکرات بسیاری بر سر قراردادها در لیورپول در جریان است. بخش بزرگی از کار مایکل ادواردز، مدیر ورزشی، در این تابستان شامل حفظ استعدادهای برتر و مراقبت از ارزشهای باشگاه است.
انتظار میرود آلیسون، دروازهبان تیم، قرارداد جدید طولانی مدتی را پیش از آغاز فصل به امضا برساند و این موضوع درباره فابینیو، هموطن برزیلی او، هم صدق میکند. لیورپول به دنبال تمدید قراردادهای وسوسهکنندهای با ویرژیل فن دایک، محمد صلاح و سادیو مانه است. قراردادهای تمامی این بازیکنان در تابستان 2023 به پایان میرسد. ترنت الکساندر آرنولد و اندرو رابرتسون، مدافعان کناری، یک سال بیشتر قرارداد دارند اما اهمیت رو به رشدشان باید مورد توجه قرار بگیرد.
با این حال این موضوع مورد بررسی و توجه قرار گرفته که شخصیت تاثیرگذار دیگری هم وارد دو سال پایانی قرارداد فعلی خود شده است. آینده برای جوردن هندرسون، کاپیتان قدیمی لیورپول، چندان روشن و واضح نیست. اتلتیک متوجه شده که علیرغم انجام مذاکرات برای تمدید قرارداد در طول تعطیلی لیگها، هیچ پیشرفت جدیای صورت نگرفته است.
مذاکرات به بنبست نرسیده و منابع تاکید دارند که مذاکرات دو طرف ادامه دارد اما موقعیت پیچیده و حساسی پدید آمده است. واقعیت این است که گروه ورزشی فِنوِی، مالک لیورپول، در حال حاضر اولویتهایی بزرگتر در تیم دارد که باید به آنها رسیدگی کند.
و این تردید عرصه را برای باشگاههای علاقمند به هافبک اسطورهای فراهم کرده؛ بازیکنی که ماه گذشته دهمین سال حضورش در این باشگاه را همزمان با 31 سالگیاش جشن گرفت و در حال حاضر پس از حضور در فینال یورو 2020 به همراه انگلیس در تعطیلات به سر میبرد.

هندرسون نقشی کلیدی در قهرمانی لیورپول در لیگ برتر در فصل 20-2019 داشت.
این شرایط مشابه با جورجینیو واینالدوم است که با باشگاه به توافق نرسید و در نهایت با اتمام قراردادش در این تابستان از لیورپول جدا شده و با قراردادی سه ساله به پاری سن ژرمن پیوست. لیورپول قصد داشت واینالدوم را با ورود به آخرین سال قراردادش در تابستان گذشته به فروش برساند تا او را رایگان از دست ندهد اما پیشنهاد خاصی به دستش نرسید.
واینالدوم در ماه نوامبر 31 ساله میشود و گروه ورزشی فِنوِی که سیاست سرمایهگذاری روی جوانان را در دستور کار دارد، حاضر به تامین دستمزد یا مدت زمان قرارداد مدنظر او برای تمدید حضور پنج سالهاش در آنفیلد نشد. هندرسون در زمان پایان مهلت قراردادش 33 ساله خواهد بود. گفته میشود مائوریسیو پوچتینو، سرمربی پیاسجی، یکی از طرفداران هندرسون است و این سرمربی سابق تاتنهام به دقت پیشرفت در مذاکرات را زیر نظر دارد.
این موضوع درباره اتلتیکو مادرید هم صادق است. هندرسون دوستی خوبی با لوییس سوارز دارد که از فرصت همکاری دوباره با هم تیمی سابقش در لیورپول استقبال میکند. پیاسجی و اتلتیکو پیش از این سابقه جذب بازیکنان باتجربه با دستمزد بالا را در کارنامه دارند، هرچند این موضوع که آیا اتلتیکو در حال حاضر در شرایط مالیای قرار دارد که بتواند چنین اقدامی را تکرار کند یا خیر، مشخص نیست.
شیوه به کار گرفته شده از سوی لیورپول در موضوع واینالدوم و نحوه به پایان رسیدن قرارداد این بازیکن با آنها، این هشدار را به بازار داد که هندرسون هم ممکن است در دسترس قرار بگیرد. جای هیچ شبک و شبهای در علاقه و وفادارای یورگن کلوپ به کاپیتانش- به عنوان بازیکن و یک فرد- نیست. آنها رابطه نزدیکی دارند. کلوپ از ایجاد روحیه و اتحادی توسط این بازیکن تمجید کرده که لیورپول را به سوی قهرمانی در لیگ قهرمانان و لیگ برتر سوق داده است. کلوپ در واقع هندرسون را به عنوان الگویی میبیند که استانداردهای تیم را به صورت روزانه معین میکند.
اگر تصمیم تنها بر عهده کلوپ بود، میتوان گفت که مذاکرات درباره تمدید قرارداد فرمالیته بوده و توافق پیش از این به دست آمده است. اما جدایی واینالدوم نشان داد که سرمربی لیورپول در زمینه قراردادها کنترل کامل را در اختیار ندارد. اگر اینطور بود، بازیکن تیم ملی هلند هنوز در آنفیلد حضور داشت چون کلوپ با تمام وجود خواهان حفظ او بود.
بله، کلوپ در این روند تاثیرگذار است اما تصمیم نهایی درباره موضوعات مالی در آخر با مایک گوردون، رییس گروه ورزشی فِنوِی، و ادواردز است. مالکان لیورپول صرفا هر کاری که کلوپ میخواهد را انجام نمیدهند و سرمربی این موضوع را به عنوان بخشی از روابط سالم با باشگاه پذیرفته است. واینالدوم میدانست که مربی آلمانی چه ارزشی برای او قائل است اما جدا شد چون احساس میکرد باشگاه به اندازه کافی برای او ارزش قائل نمیشود. ناامیدی و ناراحتی در این بین ایجاد شد اما این حس به خصومت یا عداوت تبدیل نشد و این موضوع در بدرقه گرمی که از او شکل گرفت هم مشخص بود.
این اتفاق برای گوردون و ادواردز حرکتی ظریفی در راستای ایجاد تعادل به حساب میآمد. آنها باید بدون هرگونه احساساتی با این شرایط برخورد کنند. برای باشگاهی که از مدل تجاری خودکفا برخوردار است، اتخاذ این تصمیم که بهترین مکان برای پیشبرد منابع کجاست، بسیار اهمیت دارد. آنها باید تصمیمات دشواری بگیرند که به سود باشگاه باشد؛ خصوصا که شیوع جهانی ویروس کرونا به جریان درآمدزایی آسیب زده و روی بندهای پیشنهادی آنها نیز تاثیرگذار بوده است.
به عبارت سادهتر باید گفت که آنها نمیتوانند به اعضای تیم اجازه دهند که در کنار هم پا به سن بگذارند.
مانه، صلاح، روبرتو فیرمینو، جوئل ماتیپ و ژردان شکیری همگی 29 ساله هستند. فن دایک و تیاگو آلکانتارا 30 سال دارند، هندرسون یک سال بزرگتر است و جیمز میلنر که تابستان آینده قراردادش به پایان خواهد رسید در 35 سالگی قرار دارد. تجربه خصوصا برای کمک به بازیکنان جوانی چون کورتیس جونز 20 ساله و هاروی الیوت 18 ساله مهم است اما باید ترکیب درستی از جوانی و تجربه وجود داشته باشد.

کلوپ تمایل زیادی برای حفظ هندرسون دارد اما تصمیمگیری نهایی برعهده او نیست.
هندرسون شخصیت مهمی در رختکن است. میلنر، کاپیتان دوم، بازیکن دیگری است که آینده طولانی مدتش در هالهای از ابهام قرار دارد اما لیورپول در زمینه داشتن رهبر در تیم خوش شانس است. فن دایک، صلاح و رابرتسون همگی بازوبند کاپیتانی تیمهای ملی خود را بر بازو میبندند.
بخش بزرگی از استراتژی گروه ورزشی فِنوِی در این تابستان پیرامون حفظ بازیکنان است. ادواردز و گوردون سعی میکنند ترکیب تیم را برای سه یا چهار سال آینده شکل دهند. لیورپول اقدام به خرید ابراهیم کوناته، مدافع میانی 22 ساله، از لایپزیش با رقم 35 میلیون پوند در این پنجره کرده اما تصمیمی برای خرید بزرگ دیگری ندارد. هر انتقال دیگری در این پنجره به شدت به فروش بازیکنانی چون هری ویلسون و مارکو گروییچ بستگی دارد.
در عوض گروه ورزشی فنوی سال 2022 را به عنوان سال آغاز جوانسازی و بازسازی تیم میبیند. آنها باور دارند که تاثیر مالی شیوع جهانی ویروس کرونا تا آن زمان کاهش یافته و بازار به ثبات بیشتری رسیده است.
اگر شرایط همینطور باقی بماند، نبی کیتا و الکس اوکسلید چمبرلین جز بازیکنانی هستند که در تابستان آینده وارد آخرین سال قراردادشان خواهند شد. بنابراین تمامی این موارد چه تاثیری روی آینده کاپیتان فاتح لیگ قهرمانان و لیگ برتر با پیراهن لیورپول دارد؟ آیا گروه ورزشی فنوی واقعا به بازیکنی با این کارنامه متعهد است؟ منبعی که به این موقعیت آشناست به اتلتیک میگوید:” این که کمترین صحبت درباره این قرارداد شده خود گویای همه چیز است. این تابستانی حیاتی برای جوردن به حساب میآید.”
هندرسون خودش سکوت اختیار کرده است. ایجاد هیاهو شیوه او نیست. او بسیار محترم است و همیشه تیم و باشگاه را به خود ارجح میداند. اما چیزی که مشخص است این است که موضوع مربوط به پول نیست، بلکه مربوط به حس خواسته شدن است. او از برنامههای کلوپ برای خودش باخبر است اما باشگاه چه برنامهای دارد؟ آنها چه نقشی در ادامه مسیر برای او در نظر گرفتهاند؟
هندرسون نمیخواهد صرفا برای انجام صحبتهای هیجانی و انگیزشی و کمک به سازگاری بازیکنان جدید در تیم باشد. او نمیخواهد لیورپول قراردادش را صرفا برای این تمدید کند که حس میکند کار درستی است، بلکه میخواهد چنین اتفاقی رخ دهد چون آنها باور دارند که او هنوز میتواند کیفیت بسیاری را در مسیر تلاش برای کسب جام در زمین ارائه دهد.
آدام لالانا، هم تیمی سابق او در لیورپول و دوست نزدیکش، اخیرا در این باره صحبت کرد که حس میکند هندرسون به عنوان یک بازیکن به اندازه کافی مورد تحسین قرار نگرفته است. تمرکز روی رهبری او به حدی زیاد بوده که باعث شده به اندازه کافی به ویژگیهای او به عنوان یک هافبک برتر توجه نشود.

هندرسون جایزه بازیکن برتر سال 2020 از طرف اتحادیه فوتبالنویسان را در حالی دریافت کرد که در فصل قهرمانی لیورپول عمدتا به عنوان بازیکن شماره هشت به میدان رفت. فصل گذشته نشانگر انعطافپذیری او بود چرا که اکثرا به عنوان بازیکن شماره شش بازی کرد و به دلیل مصدومیت بازیکنان در پست دفاع میانی نیز به میدان رفت؛ پیش از آن که دچار پارگی کشاله ران شده و در ماه فوریه زیر تیغ جراحی برود. اعضای کادر پزشکی و علوم ورزشی باشگاه به شدت تحت تاثیر تعهد و فداکاری او در روند درمان قرار گرفتند که باعث شد او در زمان مناسب برای حضور در یورو به میادین برگردد.
هندرسون که هشت بازی دیگر تا رسیدن به 400 بازی با پیراهن لیورپول فاصله دارد به این اطمینان رسیده که بهترین سالهایش هنوز در پیش است. او باور دارد که میتواند تا اواسط دهه 30 در بالاترین سطح بازی کند و علاقهای به افول مدیریتی شده نشان نمیدهد. اهمیت او برای لیورپول توسط آمارها نشان داده میشود.
از زمان آغاز فصل 17- 2016 که اولین فصل کامل کلوپ در این تیم به حساب میآمد، لیورپول تنها 13 بازی از 116 بازی لیگ را با حضور هندرسون در ترکیب اصلی واگذار کرده است- این یعنی 11 درصد. آنها در طول 56 بازی که بدون حضور او در ترکیب اصلی انجام دادند، 10 بار شکست خوردند- 18 درصد. لیورپول میانگین 1.27 گل زده در هر بازی با حضور او در ترکیب اصلی داشته است. این عدد در غیاب او به 0.59 گل زده در هر بازی کاهش پیدا میکند.
مطمئنا میتوان درسهای بسیاری از مدیریت مقاطع پایانی دوران حرفهای استیون جرارد در لیورپول فراگرفت. جرارد 34 ساله بود که در ژانویه 2015 اعلام کرد با اتمام قراردادش در تابستان همان سال از باشگاه کودکی خود جدا خواهد شد. ناراحتی و ناامیدی ایجاد شده از این بود که جرارد حس میکرد تلاش باشگاه برای حفظ او چندان مشتاقانه نبوده است.
جلسه بین استروان مارشال، مدیربرنامه او، و یان آیره، مدیر اجرایی وقت باشگاه، برای بحث پیرامون قرارداد جدید فقط 15 دقیقه طول کشید. پیشنهاد تمدید یک ساله اما با 40 درصد کاهش دستمزد به او ارائه شد. دستمزد او میتوانست با پاداشهای مربوط به عملکرد و حضورش در زمین تا حد زیادی افزایش یابد اما برندان راجرز، سرمربی وقت، پیش از آن به جرارد اعلام کرده بود که زمان حضورش در زمین کاهش خواهد یافت.
جرارد در زندگینامهاش نوشت:” اینطور به نظر میرسد که علاقه من به آنها بیشتر از علاقه آنها به من بود.” جرارد دوران حرفهای خود را با 18 ماه حضور در لسآنجلس گلکسی در لیگ آمریکا پایان داد و بعدها تایید کرد که از عدم حضور در لیورپول برای یک سال بیشتر پشیمان است چون شانس بازی تحت هدایت کلوپ را پیدا میکرد.

هندرسون در سال 2011 به لیورپول پیوست؛ زمانی که دیمین کومولی مدیر ورزشی باشگاه بود.
هندرسون پیشنهادی از لیورپول را رد نکرده اما مشخصا اگر موارد مطرح شده در حال حاضر مورد پذیرش او بود، قرارداد تا به حال امضا شده بود. کاپیتان کلوپ که قرار است در اوایل آگوست از تعطیلات پس از یورو 2020 برگردد بسیار محترمتر از آن است که اجازه دهد این شرایط تا 12 ماه دیگر ادامه پیدا کرده و قراردادش وارد آخرین سال شود.
بعضی باور دارند که اگر لیورپول به صورت فعال در زمینه ارائه پیشنهادی منصفانه به بازیکنی با این دستاوردها و از خودگذشتگیها وارد نشود، پس جدایی بسیار محتملتر از تمدید قرارداد خواهد بود. باشگاههای فوتبال باید بدون درگیری با احساسات به مسیرشان ادامه دهند، در حالی که زندگی حرفهای یک بازیکن کوتاه است و آنها به شکل قابل درکی میخواهند نهایت استفاده را از آن ببرند. میتوان این موضوع را از هر دو جنبه نگاه کرد.
در حالی که بازیکنان کلیدی در لیورپول قراردادهای جدیدی را در هفتهها و ماههای آتی به امضا خواهند رساند، تماشای اتفاقی که برای هندرسون رخ میدهد از جذابیت و هیجان بالایی برخوردار است. وقتی او آخرین قراردادش را در سپتامبر 2018 به امضا رساند درباره علاقهاش به حضور در آنفیلد در ادامه زندگی حرفهای خود صحبت کرد. او گفت:” هیچ جای دیگری در جهان نیست که ترجیح بدهم در آنجا فوتبال بازی کنم. میخواهم تا وقتی میتوانم اینجا باشم.”
علیرغم جامهایی که در طول یک دهه گذشته بالای سر برده و فداکاریهایی که انجام داده، در حال حاضر مشخص نیست که آیا چنین فرصتی به او داده خواهد شد یا خیر.