چرا تیم‌های گواردیولا در پنالتی‌ها متناقض عمل می‌کنند؟

تیم‌های تحت هدایت پپ گواردیولا در گذشته بارها تاوان خراب کردن پنالتی‌های‌شان در جریان بازی در مسابقات بزرگ اروپایی را داده‌اند اما آنها رکورد بسیار خوبی در کشیده شدن بازی به ضربات پنالتی دارند.

هفت‌یک- در حالی که منچسترسیتی برای دیدار حساس مرحله حذفی لیگ قهرمانان این هفته آماده می‌شود، من یک خبر بد و یک خبر خوب دارم. (توضیح مترجم: این مطلب پیش از دیدار برگشت مرحله یک چهارم نهایی چمپیونزلیگ بین سیتی و دورتموند نوشته شده است) خبر بد اینکه تیم‌های تحت هدایت پپ گواردیولا در گذشته بارها تاوان خراب کردن پنالتی‌های‌شان در جریان بازی در مسابقات بزرگ اروپایی را داده‌اند. خبر خوب این که گواردیولا رکورد بسیار خوبی در کشیده شدن بازی به ضربات پنالتی دارد و تا به حال در هشت بازی از 10 بازی در ضربات پنالتی پیروز بوده- این آمار در منچسترسیتی پنج پیروزی از پنج بازی است.

از آخرین فینال گواردیولا در لیگ قهرمانان در سال 2011، تیم‌های او پنالتی‌های حساسی را در جریان بازی در سه دیداار اروپایی از دست داده‌اند:

 

نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان 2012: لیونل مسی پنالتی‌اش را برابر چلسی به تیرک دروازه زد و بارسلونا در نهایت شکست خورد.

 

نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان 2016: توماس مولر پنالتی‌اش را برابر اتلتیکومادرید از دست داد و بایرن‌مونیخ در نهایت شکست خورد.

 

یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان 2019: سرخیو آگوئرو پنالتی‌اش را برابر تاتنهام از دست داد (برای گل مهم خارج از خانه) و منچسترسیتی در نهایت شکست خورد.

 

آمار تبدیل پنالتی به گل سیتی در این فصل 6 از 9 (67 درصد تبدیل به گل) بوده و کوین دی بروین، ایلکای گوندوگان و رحیم استرلینگ همگی یک پنالتی از دست داده‌اند (توضیح مترجم: پس از این سرخیو آگوئرو هم در دیدار مقابل چلسی در نیمه‌نهایی جام حذفی پنالتی ازدست داد). این آمار در فصل گذشته 10 از 16 (63 درصد) بود و سرخیو آگوئرو و گابریل ژسوس نیز در کنار استرلینگ و گوندوگان پنالتی از دست دادند. با این حال هرگز اینطور به نظر نمی‎‌رسید که گواردیولا از این موضوع ناراحت باشد- یا حداقل به قدری که باید ناراحت باشد.

آدام بیت، یکی از نویسندگان درجه یک اسکای، سال گذشته در مقاله‌ای به این موضوع پرداخت و نرخ تبدیل پنالتی به گلِ ضعیف سیتی را با سایر تیم‌های لیگ مقایسه کرد.

با این حال این داستان جنبه دیگری هم دارد و آن، رکورد گواردیولا در ضربات پنالتی پایان بازی است. او در چهار سال حضور در بارسلونا حتی یک بار کارش به ضربات پنالتی نکشید- معمولا چون بارسا بدون نیز به این ضربات در تمامی دیدارها پیروز می‌شد. تیم‌های او از آن زمان تا به حال 10 بار در ضربات پنالتی تعیین‌کننده تیم برنده میدان حضور پیدا کرده‌اند و در هشت بازی به پیروزی رسیده‌اند.

نقطه عطف این آمار شاید اولین تجربه او در اولین دیدار رسمی به عنوان سرمربی بایرن‌مونیخ باشد:  دیدار سوپرکاپ اروپای 2013 برابر چلسی ِ ژوزه مورینیو. این دیدار با تساوی بدون گل به پایان رسید و داستان ضربات پنالتی به خوبی هرچه تمام‌تر در کتاب عالی مارتی پرارنائو به نام اسرار محرمانه پپ آمده است.

گواردیولا بازیکنان جدیدش را دور خودش جمع کرد، لبخندی زد و گفت:” رفقا، من خودم نمی‌دانم چطور باید پنالتی زد. هرگز در تمام طول زندگی پشت ضربه پنالتی نایستادم. اما بهترین پنالتی‌زن در تمام جهان اینجاست. (او به مانل استیارته، مشاورش، اشاره کرد) من درباره مانل حرف می‌زنم. او بهترین بازیکن واترپلوی جهان بود. او بهتر از هرکسی پنالتی می‌زد. صدها پنالتی. واترپلو مانند فوتبال است. تنها چهار ضربه از پنج پنالتی به هدف می‌رسد اما مانل همه آنها را وارد گل می‌کرد! او کارشناس ماهر جهانی در زمینه پنالتی‌ است. من دو چیز از مانل و پنالتی‌هایش یاد گرفتم، پس گوش کنید. در حال حاضر فقط باید به همین دو نکته عمل کنید. اول، سریعا در ذهن‌تان تعیین کنید که می‌خواهید توپ را کجا بفرستید و به همان تصمیم عمل کنید. این را دوباره خواهم گفت. همین حالا تصمیم بگیرید و هر اتفاقی که رخ داد تصمیم‌تان را تغییر ندهید. دوم، مدام با خودتان تکرار کنید که توپ را گل خواهید کرد. هزاران بار تکرار کنید و تا زمانی که به توپ ضربه نزدید، دست از این کار برندارید. نگران نباشید و نظرتان را تغییر ندهید.”

سپس او اضافه می‌کند:” رفقا، هیچ لیستی وجود ندارد. شما می‌توانید انتخاب کنید که پنالتی بزنید یا نه. شما انتخاب می‌کنید. همه شما به هرحال گلزنی می‌کنید، بنابراین خودتان تصمیم بگیرید که چه کسی پشت ضربه قرار بگیرد. چه کسی داوطلب است؟”

 

گواردیولا اولین جامش با بایرن را با پیروزی مقابل چلسی در ضربات پنالتی در سوپرکاپ اروپا 2013 به دست آورد.

 

پرارنائو داستان را اینطور ادامه می‌دهد:” آلابا اولین کسی بود که قدم جلو گذاشت، سپس کروس دستش را بلند کرد و بلافاصله لام نیز همین کار را انجام اد. پس از او این ریبری بود که نامش را به فهرست اضافه کرد… پس از آن نوبت شکیری بود… بازیکنان خودشان فهرست را تعیین کردند اما تکلیف ترتیب آنها چه می‌شد؟”

گواردیولا می‌گوید:” شما باید تصمیم بگیرید. به هر ترتیبی که می‌خواهید. هر ترتیبی که با آن راحت هستید. به هرحال اهمیتی ندارد چون همه این ضربات وارد دروازه خواهند شد. فقط یک موضوع آخر. فراموش نکنید. شما تصمیم گرفته‌اید که توپ را به کجا بفرستید. بروید و این کار را انجام دهید. و از همین حالا تا لحظه ضربه زدن مدام به خودتان بگویید ضربه گل خواهد شد. با هر قدمی که برمی‌دارید این را تکرار کنید. گل، گل، گل….”

آنها به همان ترتیب داوطلب شدن پشت ضربات پنالتی قرار گرفتند. همگی گل زدند. مانوئل نویر پنالتی پنجم چلسی را که توسط روملو لوکاکو زده شده بود، مهار کرد. آن آخرین ضربه ستاره بلژیکی به توپ در پیراهن چلسی نیز بود. و بدین شکل گواردیولا اولین جام قهرمانی‌اش با بایرن را به دست آورد.

فهرست کامل رکوردهای گواردیولا در ضربات پنالتی پایان بازی از این قرار است:

سوپرکاپ یوفا 2013: بایرن 5- 4 چلسی

یک چهارم نهایی جام حذفی آلمان 2014: بایرن 5- 3 بایرلورکوزن

نیمه نهایی جام حذفی آلمان 2014: دورتموند 2- 0 بایرن ( این ضربات پنالتی بدی بود چرا که لام، آلونسو، گوتزه و نویر همگی پنالتی‌های‌شان را از دست دادند.)

سوپرکاپ آلمان 2015: ولفسبورگ 5- 4 بایرن (نیکلاس بنتنر پنالتی پیروزی بخش را وارد دروازه کرد.)

فینال جام حذفی آلمان 2016: بایرن 4- 3 دورتموند (آخرین بازی گواردیولا در بایرن)

مرحله چهارم جام اتحادیه 2017: منچسترسیتی 4- 1 ولوز

یک چهارم نهایی جام اتحادیه 2017: منچسترسیتی 4- 3 لسترسیتی

یک چهارم نهایی جام اتحادیه 2018: منچسترسیتی 3- 1 لستر

فینال جام اتحادیه 2019: منچسترسیتی 4- 3 چلسی

جام خیریه 2019: منچسترسیتی 5- 4 لیورپول

نمی‌دانم آیا گواردیولا هنوز به بازیکنان اجازه می‌دهد که برای ضربات پنالتی داوطلب شوند؟ من این موضوع را نمی‌پذیرم اما شاید این به این معنا باشد که حداقل ادرسون را پشت ضربه ببینیم (هرچند او باید امیدوار باشد که عملکردی بهتر از نویر در سال 2014 به نمایش بگذارد که توپ را به تیرک دروازه زد). من همچنین به این موضوع توجه کردم که اولکساندر زینچنکو در دو پیروزی اخیر سیتی در ضربات پنالتی گلزنی کرده و انتظار دارم که در صورت نیاز قدم جلو بگذارد.

من هنوز باور دارم که پپ به اهمیت پنالتی‌ها در جریان بازی به اندازه کافی توجه ندارد. اما وقتی نوبت به ضربات پنالتی پایان بازی می‌رسید، بازیکنان او حاضر هستند که برایش فداکاری کنند. تماشای سبک او جذاب خواهد بود اگر هر یک از دیدارهای بزرگ پیش روی سیتی به ضربات پنالتی بکشد. شما دوست دارید پنج بازیکن سیتی که برای ایستادن پشت ضربات پنالتی داوطلب می‌شوند چه کسانی باشند؟

 

عنوان اصلی مقاله: The two sides of Pep and penalties نویسنده: Ben Lyttleton نشریه / وبسایت: Twelve Yards زمان انتشار: 12 آوریل 2021
کلمات کلیدی:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *