چه کسی می‌تواند جای ترنت الکساندر آرنولد را در لیورپول پر کند؟

پیدا کردن یک مدافع کناری برتر دیگر در این نسل با مهارت‌های منحصر به فرد در هر صورت غیرممکن به‌ نظر می‌رسد و در بازاری که محدود هم هست، لیورپول کاری دشوارتر در پیش خواهد داشت.

هفت‌یک- چگونه می‌توان جانشینی برای یک دفاع راست منحصر به ‌فرد پیدا کرد؟ این پرسشی است که دپارتمان جذب بازیکن لیورپول با فوریت بسیار در حال بررسی آن است، چرا که ترنت الکساندر آرنولد در آستانه‌ جدایی از آنفیلد در تابستان امسال قرار دارد.

پاسخ ساده این است که شما نمی‌توانید جانشینی دقیقاً مشابه پیدا کنید. این بازیکن ۲۶ ساله فوتبالیستی بی‌نظیر با دامنه‌ ارسال پاس و توانایی خلق موقعیتی است که هیچ دفاع راست دیگری نمی‌تواند با آن برابری کند.

با این حال، پیدا کردن جانشین برای الکساندر آرنولد مسئله‌ای است که این تیم در آستانه‌ قهرمانی لیگ برتر (توضیح مترجم: این مطلب قبل از قطعی شدن قهرمانی لیورپول نوشته شده است) تقریبا به‌طور قطع ناگزیر به مواجهه با آن خواهد بود. پس آرنه اشلوت، سرمربی آ‌نها، چه انتظاری از مدافعان کناری‌اش دارد و در حال حاضر چه کسی هست که با این الگو مطابقت داشته باشد؟

***

آنچه اشلوت از مدافع راستش می‌خواهد

در دوران سرمربیگری یورگن کلوپ در لیورپول، نقش الکساندر آرنولد پیوسته در حال تغییر بود. او ابتدا به‌ عنوان مدافع کناری هجومی با سانترهای کُشنده شروع کرد و سپس به پستی دفاعی‌تر منتقل شد که از آنجا بیشتر اوقات به سمت مرکز زمین می‌آمد و آزادی عمل برای جابجایی داشت.

از زمانی که اشلوت در تابستان گذشته انتخاب شد، سبک و سیستم  این تیم هم تغییرکرد و نقش الکساندر آرنولد هم با آن سازگار شد. به جای حرکت به مناطق مرکزی زمین یا تلاش برای جستجوی توپ، نقطه شروع او در فاز اولیه بازیسازی لیورپول در جایگاه معمول‌تر یک مدافع راست بوده است، کمی جلوتر از سایر عناصر خط دفاعی- مانند شکل حرف «L» در خط دفاع.

این نقش، به انضباط تاکتیکی بیشتری نیاز دارد و همان‌طور که نقشه‌ لمس توپ زیر نشان می‌دهد، او این فصل کمتر در مناطق مرکزی زمین صاحب توپ شده است.

در نتیجه، الکساندر آرنولد به‌ صورت کلی کمتر صاحب توپ می‌شود چون تمرکز بیشتر بر ساخت حملات از میانه‌ زمین قرار دارد-  به ‌ویژه از طریق رایان گراونبرخ که در نقش هافبک دفاعی قرار دارد.

ارسال‌های بلند همچنان یکی از سلاح‌های کلیدی در زرادخانه‌ الکساندر آرنولد محسوب می‌شود، به‌ خصوص پاس از پشت خط دفاعی حریف برای محمد صلاح. نزدیک به یک‌ پنجم پخش توپ‌های او را می‌توان در دسته‌ پاس بلند طبقه‌بندی کرد (بالاترین نرخ دوران حرفه‌ای او، به‌جز فصل گذشته).

با این حال، نرخ ارسال سانترهای او (۵.۸ در هر ۹۰ دقیقه، کمتر از ۷ در فصل گذشته و اوجش که ۱۰.۸ در پنج سال پیش بود) به ‌شدت کاهش یافته است. صلاح بار اضافی خلاقیت را بر دوش گرفته و در ارسال سانترهای کات‌دار روی تیر دوم درخشان ظاهر شده است اما الکساندر آرنولد همچنان در میان فعال‌ترین بازیکنان در زمینه‌ اقدامات هجومی در بین پنج لیگ معتبر اروپا قرار دارد.

***

آیا بردلی می‌تواند پاسخ مناسبی باشد؟

ما شاید پیش‌تر آنچه اشلوت از مدافع راستش می‌خواهد را در قالب کانر بردلی دیده باشیم.

کمی بیش از یک سال پیش، بردلی دوران حرفه‌ای‌اش در تیم بزرگسالان را با فرمی درخشان آغاز کرد که او را وارد بحث به عنوان جانشین احتمالی الکساندر آرنولد کرد، از جمله یک گل و دو پاس گل در جریان پیروزی ۴-۱ مقابل چلسی در ژانویه.

بردلی که حالا ۲۱ سال دارد می‌تواند در فصل آینده گزینه‌ اول لیورپول در پست دفاع راست باشد. جو گومز می‌تواند در آن پست بازی کند (همان‌طور که جارل کوانسا، هرچند نه به صورت خیلی طبیعی) اما اگر آ‌نها مدافع راست دیگری حدالقل برای رقابت با بردلی جذب نکنند، قمار بزرگی کرده‌اند. بسیار تعجب‌برانگیز خواهد بود اگر کالوین رمزی، دیگر بازیکن ۲۱ ساله که در حال حاضر به صورت قرضی در تیم کیلمارناک در لیگ برتر اسکاتلند بازی می‌کند، در جایگاه « خریدی جدید» به این تیم برگردد.

بردلی که با وجود سن کمش همین حالا هم بازوبند کاپیتانی تیم ملی ایرلند شمالی را هم بر بازو دارد، به مراتب مدافع کناری سنتی‌تری از الکساندر آرنولد است، موضوعی که نقشه‌ لمس توپ او (از فصل 24-2023 به بعد) به ‌خوبی نشان می‌دهد که تمرکز بیشتری روی کناره‌ زمین در آن سمت دارد.

صرف‌نظر از مصدومیت‌هایی که طی دو فصل اخیر چندین بازی را از او گرفته، یکی از بهترین ویژگی‌های بردلی توانایی بدنی و فیزیکی او است . به‌ ویژه دویدن‌های فداکارانه بدون توپ او که خطوط دفاعی حریف را از هم دور کرده است- چه توپ به او برسد و چه نه.

این مسئله اغلب در فرارهای او روی دست سایر بازیکنان دیده می‌شود که از جناح کناری به داخل زمین می‌آید.

این دوندگی‌های رو به جلو می‌تواند به سمت مناطق مرکزی انجام شود تا توجه مدافعان میانی را به خود جلب کند، همان ‌طور که در لیگ قهرمانان مقابل بایرلورکوزن در ماه نوامبر دیده شد. بردلی در این صحنه توپ را دریافت نمی‌کند اما دوندگی‌اش در خلق فضا برای گل سوم لیورپول توسط لوئیس دیاز نقشی کلیدی را ایفا می‌کند.

به همین شکل، دوندگی‌های بردلی می‌تواند با پاس‌هایی در پشت سر مدافع کناری حریف دیده شود.

همان‌طور که در جریان پیروزی ۵-۱ مقابل وستهم در جام اتحادیه در ماه سپتامبر نشان داده شد، صلاح حرکت بدون توپ بردلی را از پشت مدافع حریف می‌بیند، چرا که او تبدیل به جلوترین بازیکن پشت خط دفاعی تیم مهمان می‌شود.

اشلوت پس از پیروزی ۳-۱ لیورپول برابر لسترسیتی در ماه دسامبر در گفتگو با آمازون پرایم اظهار داشت: «دوندگی‌های عمقی احتمالاً مهم‌ترین چیز در فوتبال است.

حتی همیشه هم لازم نیست توپ را به بازیکنی بدهید که این دوندگی عمقی را انجام می‌دهد-اما پس از آن شاید بتوانید برای وینگرتان موقعیت تک‌ به ‌تک بهتری بسازید، بنابراین هرچه تعداد دوندگی‌های عمقی شما بیشتر باشد، شانس بردتان در بازی بیشتر خواهد شد.»

در حالی که دویدن‎‌های بدون توپ الکساندر آرنولد معمولا به سمت بازیکن صاحب توپ انجام می‌شود، بردلی با شتاب‌های انفجاری از او عبور می‌کند. داشتن مدافع کناری که توان بدنی انجام چنین دوندگی‌هایی را داشته باشد، بخشی از ایده‌آل‌های اشلوت است.

***

گزینه‌های بیرونی چه کسانی هستند؟

این موضوع ما را به بازیکنی می‌رساند که نامش به صورت جدی در کنار نام لیورپول به گوش می‌رسد- جرمی فریمپونگ.

این بازیکن هلندی یکی از هجومی‌ترین بازیکنان در این پست در فوتبال امروز است. اگر او به لیورپول بپیوندد، الگو و سبکی متفاوت را به نمایش خواهد گذاشت. او به وینگ-‌بکی تبدیل شده که بیشتر «وینگ» است تا «بک». آمار ۱۴ گل و ۱۰ پاس گل او برای لورکوزن در فصل 24-2023 تاثیرگذاری‌ای که می‌تواند داشته باشد را نشان داد. او در این فصل هم تعداد پاس گل‌هایش را تکرار کرده (۹) اما تعداد گل‌هایش کاهش یافته است (۴).

لورکوزن در این فصل گاهی از خط دفاعی چهار نفره استفاده کرده که این بازیکن ۲۴ ساله در آن به ‌عنوان وینگر به میدان رفته است. هواداران لیورپول این موضوع را از نزدیک در جریان پیروزی ۴-۰ در لیگ قهرمانان برابر تیم ژابی آلونسو مشاهده کردند.

مجموعه‌ مهارت‌های فریمپونگ باعث می‌شود که او نیازی نداشته باشد که خیلی در بازیسازی تیمش درگیر شود. این مسئله زمانی به‌ خوبی روشن می‌شود که به دوندگی‌های بدون توپ او در زمانی که تیمش مالک توپ است، نگاه کنیم. همان‌طور که در پروفایلش در SkillCorner مشخص شده، دوندگی‌های این بازیکن بیشتر به سمت عمق و باز کردن خطوط دفاعی حریف با حجم بالایی از دوندگی جلوتر از توپ یا به داخل محوطه‌ جریمه متمایل است.

اگر فریمپونگ گزینه‌ ترجیحی در آنفیلد باشد، یا باید به ایفای نقشی متعادل‌تر عادت کند یا اشلوت احتمالاً ناچار خواهد بود تغییراتی تاکتیکی ایجاد کند تا پوشش کافی در کانال سمت راست را ایجاد کند.

ابراهیما کوناته، مدافع میانی راست لیورپول، پیش‌تر نشان داده که توانایی پوشش دادن فضاهای وسیع را دارد اما این مسئله پرسش‌های متفاوتی را در قبال خط میانی اشلوت مطرح می‌کند و احتمالا به مقداری تنظیم نقش‌ها نیاز خواهد داشت- به‌ خصوص هافبک هجومی سمت راست، ناحیه‌ای که در صورت تمدید قرارداد صلاح و ادامه حضورش در باشگاه در فصل آینده، می‌تواند شلوغ شود.

فریمپونگ، بازیکن سابق آکادمی منچسترسیتی، پیش‌تر در دوران حرفه‌ای‌ فوتبالش در سلتیک اسکاتلند و همچنین پیش از حضور آلونسو در لورکوزن به ‌عنوان مدافع راست متعارف‌تر بازی کرده و در تیم ملی هلند هم این کار را انجام داده است. بنابراین، اگر روزی هم‌تیمی صلاح شود، این بازیکن مصری احتمالا راهی برای هماهنگی با او پیدا خواهد کرد.

ارزیابی بازار دفاع راست در آستانه تابستان نشان می‌دهد که گزینه‌های در دسترس و مناسب اندکی وجود دارد که کاملاً مورد پسند لیورپول باشند.

اجازه دهید به سراغ سراغ پدرو پورو از تاتنهام برویم که در میان معیارهای سبکی، به‌ عنوان بازیساز و پیش‌برند‌ه توپ به الکساندر آرنولد شبیه‌تر است.

پورو (۴۴) در میان مدافعان راست لیگ برتر در این فصل، پس از  این بازیکن لیورپول (۵۵) در رتبه دوم بیشترین موقعیت‌سازی قرار دارد. این ملی‌پوش ۲۵ ساله اسپانیایی همچنین بیشترین سانتر در جریان بازی (۱۰۹) را ثبت کرده است.

داده‌های SkillCorner نشان می‌دهد که پورو در مقایسه با مدافعان کناری هفت لیگ معتبر اروپایی در انجام دوندگی‌های حمایتی از بازیسازی تیمش فعال است- چه به سمت توپ بیاید (دوندگی کوتاه، ۸۷ از ۹۹) یا در نیم فضا یا کانال کناری حرکت کند (دوندگی عرضی، ۸۲ از ۹۹).

این نکته بسیار مهم است که پورو در انجام آندرلپ از مقابل مهاجمان کناری تاتنهام (۵۷ از ۹۹) هم فعال است. اشلوت در این بخش از اصول هجومی‌اش با آنگه پوستکوگلو، سرمربی تاتنهام، مشترک است و پورو در نفوذ به داخل و برهم زدن آرایش دفاعی حریف سازگاری دارد.

بزرگ‌ترین مشکل جذب او، شهرت تاتنهام در مذاکرات سختگیرانه است.

طبیعتا، نام لیورپول در تابستان گذشته هم در کنار نام لوتشرل خیرترویدا، مدافع راستی که در قهرمانی فاینورد در اردیویسه ۲۳-۲۰۲۲ و قهرمانی فصل بعد این تیم در جام حذفی نقشی کلیدی داشت به گوش می‌رسید.

هیچ بازیکنی به اندازه‌ خیرترویدا در دوران حضور اشلوت (بیش از ۱۰۰ دیدار در طول سه فصل) برای او بازی نکرده و این بازیکن ۲۴ ساله در نقش‌های مختلف از جمله حرکت به خط میانی از دفاع راست یا بازی به عنوان مدافع میانی و یا ایفای نقش مدافع کناری سنتی مورد اعتماد بود. جذب او به ‌عنوان گزینه‌ای همه‌کاره در کنار بردلی منطقی به‌ نظر می‌رسید اما انتقالش به لایپزیش در ماه آگوست، انجام انتقالی دیگر در این فاصله‌ کم را بعید می‌کند.

تینو لیورامِنتو از نیوکاسل یونایتد یکی دیگر از گزینه‌ها است. این ملی‌پوش ۲۲ ساله انگلیسی، مدافعی متعادل و دوپا است که می‌تواند در هر دو پست مدافع کناری بازی کند. او حمل توپ و بازی هجومی را با کار دفاعی قدرتمند تلفیق می‌کند. این بازیکن همچنین تجربه‌ حضور در لیگ برتر را در ساوتهمپتون و حالا نیوکاسل دارد اما با توجه به مالکان ثروتمند فعلی نیوکاسل در این روزها، احتمالاً قیمت بالایی برای او طلب خواهند کرد.

وندرسون در ۲۳ سالگی گزینه‌ای مناسب به ‌نظر می‌رسد که با مدل جذب بازیکن لیورپول سازگار است. این ملی‌پوش برزیلی در سال ۲۰۲۲ از گرمیو در برزیل به موناکو پیوست و از آن زمان به یکی از باثبات‌ترین مدافعان راست در لیگ فرانسه تبدیل شده است.

از نظر دفاعی، او بازیکنی تهاجمی و پا به توپ است و مدام به بازیکن مقابلش نزدیک می‌شود تا فضای او را در دوئل‌های تک ‌به ‌تک محدود کند. در مواقعی هم که چنین دوئل‌هایی شکل می‌گیرد، وندرسون معمولاً برنده است و در این فصل در لیگ یک با ۷۲ درصد موفقیت در مواجهه با وینگرهای دریبل‌زن در بین ۱۰ درصد برتر مدافعان کناری قرار دارد.

او در فاز هجومی مهارت سانترهای قوسی و جستجوگرانه مانند سانترهای که به دیدنش از سوی الکساندر آرنولد عادت کردیم را ندارد اما از ویژگی‌های مثبتی در بازی هجومی‌اش برخوردار است. وندرسون ترجیح می‌دهد سانترهای تمرین شده ارسال کند که اغلب به خوبی به هم‌تیمی‌اش می‌رسد تا با ضربه‌ اول دروازه را باز کند.

دو بازیکن در پورتو هم می‌توانند نظر لیورپول را جلب کنند- ژوائو ماریوی ۲۵ ساله و مارتین فرناندز ۱۹ ساله. ژوائو ماریو تا به حال یک بازی لیگ بیشتر (۲۰ در برابر ۱۹) نسبت به هم‌تیمی‌اش انجام داده اما فرناندز در آمار پاس گل (پنج در برابر سه) پیش است.

فرناندز یکی از استعدادهای نوظهور لیگ برتر پرتغال است و اگر قرار باشد بردلی گزینه اصلی اشلوت در فصل آینده باشد، نوجوانی که اولین فصل حضورش در سطح بزرگسالان را تجربه می‌کند، می‌تواند رقیب ایده‌آلی برای او محسوب شود. فرناندز در مالکیت توپ راحت است، ترجیح می‌دهد توپ را حمل کند تا پاس بدهد اما همچنان در خلق موقعیت درخشان است. بر اساس آمار اوپتا، او بیشترین موقعیت گل را در هر ۹۰ دقیقه در میان تمام مدافعانی که حداقل ۱۰ بازی در فصل جاری در ۱۰ لیگ معتیر اروپا انجام داده‌اند، خلق کرده است  (۰.۹۶).

ژوائو ماریو تجربه بیشتری دارد اما همچنان در بازه سنی مطلوب لیورپول قرار می‌گیرد. او هم مدافع کناری با ذهنیت هجومی است و شباهت‌های زیادی میان این دو بازیکن پورتو وجود دارد- همان‌طور که از دو بازیکن حاضر در یک پست و یک سیستم انتظار می‌رود. فرناندز در پاس‌های رو به جلو نسبت به ژوائو ماریو موثرتر است و به همان اندازه علاقه دارد که پیش برود و برای هم‌تیمی‌هایش موقعیت‌سازی کند.

پیدا کردن جانشین برای الکساندر آرنولد هرگز کار آسانی نخواهد بود.

پیدا کردن یک مدافع کناری برتر دیگر در این نسل با مهارت‌های منحصر به فرد در هر صورت غیرممکن به‌ نظر می‌رسد و در بازاری که محدود هم هست، لیورپول کاری دشوارتر در پیش خواهد داشت.

 

عنوان اصلی مقاله: Liverpool are set to lose Trent Alexander-Arnold – so who could replace him نویسنده: Andy Jones و Mark Carey نشریه / وبسایت: The Athletic زمان انتشار: 9 آوریل 2025
کلمات کلیدی:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *