آنالیز: همه آنچه باید در مورد آلمان یورو 2020 بدانید

دیدگاه تاکتیکی

هیچکس واقعا نمی‌داند که ترکیب اصلی آلمان چگونه خواهد بود و این احتمالا شامل یواخیم لوو نیز می‌شود. سرمربی آلمان حدود سه سال پس از جام جهانی فاجعه‌بار در روسیه را به آزمون و خطا با بازیکنان و سیستم‌های مختلف گذرانده و موفقیت چندانی به دست نیاورده است. تیم او با سیستم نامتعادل 3 – 3- 4 و سیستم بی‌ثبات 3 – 4 – 3 بازی کرده اما حضور توماس مولر شاید منجر به بازگشت به ساختار 1- 3- 2-4 شود؛ سیستمی که آنها پیش از قهرمانی جام جهانی در برزیل به آن عادت داشتند.

از سوی دیگر استفاده از تنها دو هافبک در برابر حریفی چون فرانسه در جریان بازی اقدامی ریسکی به نظر می‌رسد. نوعی از سیستم 3- 3- 4 محتمل‌ترین سناریو به حساب می‌آید، هرچند آنها در دیدارهای دوستانه اخیر به ساختار 3- 4- 3 با حضور جاشوا کیمیش در پست وینگ- بک راست برگشته‌اند.

در زمینه نحوه بازی آنها، پاسخ ساده این است: بستگی دارد. لوو پس از جام جهانی روسیه تنها به این دلیل نجات پیدا کرد که خودش را به عنوان اصلاح‌گری بزرگ معرفی کرده که توانست بازی مالکانه‌ای که بسیار قدیمی و کند شده بود را زیر و رو کند. او به سوی تبدیل آلمان به تیمی بر پایه ضدحمله مانند فرانسه، قهرمان جام جهانی 2018، گام برداشت اما متوجه شد که تونی کروس و سایر بازیکنان برای بازی بدون توپ در دقایق طولانی ساخته نشده‌اند. سیستم نامتعادل 3- 4- 3 با الهام گرفتن از آتالانتا با هافبک‌های یارگیر، در پاییز 2020 باعث ایجاد فجایعی مانند شکست 0- 6 برابر اسپانیا شد، پیش از آن که لوو در ماه مارس با سیستم 3- 3- 4 و فوتبال مالکانه به ریشه‌های خود برگردد؛ هرچند این آرایش هم در برابر حریفان ضعیف‌تر به کار گرفته شد.

آلمان در این آرایش خوشحال‌تر به نظر می‌رسد اما نشاط تاکتیکی که نشانه اصلی نسخه‌های قبلی مانشافت بود به طرز غم انگیزی از دست رفته است.

بازیکنان

اکثر ستارگان تیم ملی آلمان در جهان شناخته شده هستند. جمال موسیالای 18 ساله شاید بتواند افرادی که پیش از این نمایش زیادی از او در بایرن مونیخ را شاهد نبوده‌اند، شگفت‌زده کند. او بازیکنی سرعتی و چالاک است که فضاها را در محوطه جریمه حریف پیدا کرده و خونسردی بسیاری در حمل توپ دارد. لئون گورتسکا و لروی سانه، هم تیمی‎‌های‌ او در سطح باشگاهی، این موقعیت را دارند که با درخشش در تورنمنت بین المللی بزرگ برای اولین بار از نظر شهرت جهانی به سطح دیگری برسند؛ خصوصا گورتسکا باید بازیکنی مهم در کنار کیمیش باشد.

کریستین گونتر، مدافع چپ فرایبورگ و تنها بازیکن واقعا ناشناخته تیم، بیشترین سود را از فصلی بسیار موفق برده است. اما هیچ تضمینی وجود ندارد که این بازیکن 28 ساله در مونیخ (یا مراحل بعد) به میدان برود. او به نوعی شگفتی دقیقه نود بود. فلورین نویهاوس (بروسیا مونشن گلادباخ) تحسین کنندگان بسیاری دارد اما او نیز به سختی بتواند با وجود کروس، یوشوا کیمیش و ایلکای گوندوگان در زمین حضور پیدا کند. شاید بازیکنی که بیشتر از هرکس دیگری نیاز به درخشش پشت ویترین این مغازه دارد، لوو باشد. این مربی 61 ساله در ماه جولای از هدایت آلمان کنار می‌رود و باید عملکردی درخشان داشته باشد تا بتواند شهرتش را افزایش دهد.

آلمان بیش از هرچیز قهرمان‌ها را دوست دارد. ممکن است این کشور بار دیگر به توماس مولر، سخنگوی غیررسمی، هماهنگ کننده رسانه‌ای و تحلیلگر ارشد پس از مسابقه تیم، علاقمند شود. مردم همچنین شاید آن روی طناز تیمو ورنر را کشف کرده یا با زیبایی تازه از راه رسیده بازی کای هاورتز روبرو شوند. اما آنها باید اول از همه این درخشش را به جای بیرون از زمین، در درون آن به نمایش بگذارند. اگر همه چیز خوب پیش برود، در صورت موفقیت آلمان به عنوان یک تیم، یوشوا کیمیش به نسخه سال 2021 لوتار ماتئوس تبدیل خواهد شد.

سرمربی

اگر همه چیز اشتباه پیش برود، تمامی تقصیرها بر گردن لوو خواهد بود. او با اعلام خبر جدایی‌اش در تابستان و پیش از هر فاجعه جدیدی، فشارها را روی خود کاهش داد.

لوو برای حفاظت از میراثش در تیم ملی آلمان به کسب نتایجی آبرومند در یورو 2020 نیاز دارد.

در صورت عدم موفقیت، سرزنش عمومی با توجه به دستاوردهای تاریخی این مربی چندان بیش از اندازه نخواهد بود اما به هر حال عصبانیت‌هایی به وجود می‌آید. اگر این مسابقات نیز مانند جام جهانی 2018 با عملکردی ضعیف همراه باشد، او- و اولیور بیرهوف به عنوان مدیر تیم- بدون شک تمامی تقصیرها را بابت دو تورنمنت ضعیف متوالی بر عهده خواهند گرفت. این جنایتی است که هیچ سرمربی ملی پیش از این مرتکب نشده است. لوو- و حامیان او در فدراسیون فوتبال آلمان- هرگز مورد بخشش قرار نخواهند گرفت.

مارکو رویس نیز شاید بابت عدم حضورش در تیم ملی هدف انتقاداتی قرار بگیرد اما در عین حال ممکن است تحسین‌هایی به دلیل آینده‌نگری و رد فرصت حضور در این مسابقات روانه کاپیتان بروسیا دورتموند شود.

فرهنگ فوتبال در آلمان

پیراهن‌های ما در این تابستان از لباسی ساده فاصله گرفته است. این پیراهن سنتی سفید است- با اضافات آن. رنگ‌های پرچم روی آستین و خطوط نازک مشکی افقی باعث شده که این پیراهن شبیه به لباس خواب کودکان باشد. از سوی دیگر، پیراهن دوم با رنگ مشکی ظاهری بسیار جذاب‌تر دارد. اما سوال من این است که آیا ما فرصت دیدن آن در زمین را خواهیم داشت؟ شاید دیدار خارج از خانه‌ای در این تورنمنت برای آلمان در پیش نباشد…

اگر دیدارها را با آلمانی‌ها تماشا می‌کنید، پس از خطاب کردن تیم ملی با عنوان “دی مانشافت” خودداری کنید. این نامی تجاری است که به وسیله فدراسیون فوتبال آلمان اختراع شد و هیچکس آنها را با چنین لقبی خطاب نمی‌کند. هرچند خاستگاه آن عجیب است- در فرانسه برای مدتی آنها را لو مانشافت صدا می‌کردند و رسانه‌های انگلیسی زبان نیز 10 سال پیش شروع به استفاده از این عبارت کردند. رهبران سایر کشورها در حین صحبت با مرکل در سال 2014 از عبارت مانشافت برای اشاره به تیم ملی استفاده می‌کردند و او نیز این موضوع را به اطلاع فدراسیون فوتبال رساند که آن را به عنوان نام رسمی خود برگزید. اما هنوز همه آن را نادیده می‌گیرند.

شما همچنین می‌توانید تاثیرگذاری بسیاری با تلفظ نام بازیکن داشته باشید. چند اشتباه رایج عبارت هستند از: امره جان به صورت “جان” تلفظ می‌شود، مانند جانگو از جانگو آنچیند. کیمیش با صدای “ش” ملایم خوانده می‌شود، مانند صدای خالی شدن باد لاستیک دوچرخه. لقب مانوئل نویر “مانو” است و هرگز “مانی” نبوده است. کروس با دبل “O” کشیده تلفظ می‌شود، نه صدای “او”. حرف “کسره” در لنو باید کشیده و ملایم خوانده شود، نام او لن/نو نیست.

در نهایت برای آخرین راهکار، وقتی تیم حریف گل زد، فریاد بزنید “Schisse. Das gibt’s doch gat nicht” و رفقایی برای تمام عمر خواهید داشت! (ترجمه: لعنتی. این اتفاق نمی‌تواند واقعی باشد.)

فهرست بازیکنان

این تیم با توجه به اینکه آخرین انتخاب‌های لوو در تیم ملی آلمان هستند، بعدها بارها مورد ارجاع و اشاره قرار خواهند گرفت.

دروازه‌بان‌ها: برند لنو (آرسنال)، مانوئل نویر (بایرن)، کوین تراپ (آینتراخت فرانکفورت)

مدافعان: ماتیاس گینتر (بورسیا مونشن گلادباخ)، رابین گوسنس (آتالانتا برگامو)، کریستین گونتر (فرایبورگ)، مارسل هالستنبرگ (لایپزیش)، متس هوملس (بروسیا دورتموند)، لوکاس کلاسترمن (لایپزیش)، آنتونیو رودیگر (چلسی) ، نیکلاس زوله (بایرن)

هافبک‌ها / مهاجمان: امره جان (بروسیا دورتموند)، سرژ گنابری (بایرن)، لئون گورتسکا (بایرن) ، ایلکای گوندوگان (منچسترسیتی) ، کای هاورتز (اف سی چلسی) ، یوناس هوفمن (بوروسیا مونشن گلادباخ) ، جوشوا کیمیچ (اف سی) بایرن)، تونی کروس (رئال مادرید) ، توماس مولر (اف سی بایرن) ، جمال موزیالا (اف سی بایرن) ، فلوریان نوهاوس (بوروسیا مونشن گلادباخ)

دیدارها

25 خرداد، مونیخ: فرانسه – آلمان / ساعت: 23:30

29 خرداد، مونیخ: پرتغال – آلمان/ ساعت: 20:30

2 تیر، مونیخ: آلمان – مجارستان / ساعت: 23:30