چرا باشگاه‌های لالیگا در پنجره زمستانی خریدهای زیادی انجام ندادند؟
هفت‌یک- بزرگترین نقل‌وانتقالات در بازار زمستانی اسپانیا درست در زمانی به وقوع پیوست که پنجره در آستانه بسته شدن بود. رئال بتیس در آخرین دقایق پیش از بسته شدن پنجره موفق شد قرارداد جذب کوچو هرناندز را، به‌عنوان تازه‌ترین خرید خود از باشگاه کولومبوس کرو، به قیمت 13 میلیون یورو (معادل 8/10 میلیون پوند و 5/13 میلیون دلار) نهایی کند. ورزشگاه بنیتو ویامارین با آغوش باز از هرناندز که جای خالی او به‌طور قطع در لیگ برتر فوتبال ایالات متحده آمریکا احساس خواهد شد، استقبال می‌کند اما نکته در اینجاست که قرارداد منعقدشده با این مهاجم کلمبیایی را نمی‌توان حتی در زمره 25 قرارداد اول لیگ‌های برتر جهان در این ماه به شمار آورد که این خود حاکی از آن است که بی‌اغراق، پنجره نقل‌وانتقال ژانویه در لالیگا به‌غایت بی‌سروصدا برگزار شده است. این پرداختِ دقیقه نودی توسط رئال بتیس رقم کل اعتبار هزینه‌شده در مجموع 20 تیم برتر لالیگا را به میزان دو برابر افزایش داد و با ثبت مبلغ 1/26 میلیون یورو، لیگ را در رده شانزدهم لیگ‌های جهان در طول این پنجره نقل‌وانتقالات قرار داد. مطابق گزارش وبسایت تانسفرمارکت، این جایگاه یک پله پایین‌تر از دسته 2 آلمان و بسیار عقب‌تر از لیگ‌های متوسط اروپا نظیر بلژیک، هلند، ترکیه و روسیه است.
در لالیگا خبری از پرداخت‌های شگفت‌انگیز و شوکه‌کنندۀ 20 باشگاه لیگ برتری انگلیس به میزان کل 403 میلیون پوند و یا هزینه 178 میلیون پوندی منچسترسیتی، که تنها ظرف یک ماه و به‌منظور متوقف نمودن روند نزولی تیم انجام گرفت، نبوده است. حتی ولخرجی 7/23 میلیون یورویی ایپسویچ تاون برای خرید جِیدِن فیلوژن و نجات تیم از خطر سقوط به دسته پایین‌تر، با میزان کل پرداخت‌های صورت‌گرفته توسط هر 20 باشگاه برتر اسپانیا برابری می‌کرد.
پنجره نقل‌وانتقال ماه ژانویه در اسپانیا در نوع خود با جنجال و حرف و حدیث‌های داغ آغاز شده بود. در این دوره، لالیگا به‌طور رسمی با مسائل مربوط به لغو ثبت‌نام دنی اولمو در بارسلونا مشغول بوده و همین موضوع سبب شده بود که این باشگاه کاتالونیایی علیه دولت اسپانیا به دلیل صدور فرمان تداوم فعالیت این بازیکن ملی‌پوش در زمانی که هنوز درگیر حل‌وفصل یک مسئله حقوقی است، اقامه دعوی نموده و در نهایت در این پرونده پیروز شود.
لالیگا در بین 20 باشگاهی که بیشترین هزینه را در بازار نقل و انتقالات زمستانی 2025 انجام دادند، در رتبه شانزدهم قرار گرفت.
در روز دوشنبه، فوتبال اسپانیا همزمان درگیر ماجرای دیگری نیز بود و آن این که رئال مادرید علیه استانداردهای داوری در اسپانیا انتقادات شدیدی را مطرح کرده و خاویر تباس رئیس لالیگا از یک سو و فدراسیون فوتبال اسپانیا از سوی دیگر مقابله به مثل کرده بودند. با این حال، از خیابان تورِلاگونا که ستاد مرکزی لالیگا در آن واقع شده تا بخش شرقی مرکز شهر شرایط آرام‌تر بود و تباس در هیچ کجا آفتابی نمی‌شد اما لالیگا به هر حال از رسانه‌ها دعوت کرده بود که لحظات آخر اتفاقات پنجره نقل‌وانتقال را از محل اتاق عملیات واقع در طبقه اول ستاد مرکزی لیگ پوشش دهند. پنج طبقه بالاتر، 24 کارمند متعهد لالیگا در قالب تیم‌های کنترل مالی، حقوقی و رقابتی در جای خود مستقر بوده و مترصد دریافت اطلاعات از تیم‌های لیگ فوتبال اسپانیا در خصوص هرگونه پیشروی تازه در عقد قراردادهای نهایی بودند.
این بدان معنا بود که در صورت دریافت اطلاعات، به‌سرعت محاسبات لازم را انجام می‌دادند تا مطمئن شوند باشگاهِ خریدار در محدوده رسمی دستمزدها و با توجه به سقف پرداخت‌های خود توان مالی جذب بازیکن تازه‌وارد را دارد یا خیر. گزارشگران تلویزیونی مقابل یک پرده بزرگ که تازه‌ترین تحولات با جزئیات بر روی آن نمایش داده می‌شد قدم‌رو رفته و وقت‌گذرانی کرده و هرازگاهی با کنجکاوی از یکدیگر درباره در راه بودن سورپرایزی جدید سوال پرسیده و می‌خواستند بدانند که آیا بمب دقیقه 90 منفجر خواهد شد یا خیر؟ اما تقریباً تمام حضار، در حالی که ساندویچ‌ها و پنیرهای سوخاری رایگان را می‌بلعیدند، بر سر این موضوع توافق‌نظر داشتند که اتفاق خارق‌العاده‌ای رخ نخواهد داد. البته برخی اقدامات لحظه آخری و جالب‌توجه در جریان بود که کارمندان لالیگا مشغول سروسامان دادن به آن بودند. به‌طور مثال، قرارداد بین باشگاه خیرونا و یوونتوس که طی آن آرتور ملو، بازی‌ساز برزیلی، به صورت قرضی از یوونتوس به خیرونا می‌آمد به نوبه خود یک کودتای بالقوه محسوب می‌شد. از طرف دیگر باشگاه لاس پالماس استفان بایچتیچ، هافبک زیر 21 ساله اسپانیایی، را از لیورپول قرض گرفت. تیجان بیوکنن، لژیونر کانادایی، نیز در قالب یک قرارداد قرضی از اینتر به ویارئال آمد. طی دو سری کاغذبازی اداری، فرآیند پیوستن خوان برنات مدافع چپ سابق اسپانیا از پاری‌سن‌ژرمن به ویارئال ملغی شده و این بازیکن 31 ساله در قالب یک قرارداد انتقال آزاد بلافاصله به ختافه ملحق شد.
اگرچه تحرکات لحظه آخری در لالیگا به اندازه سایر لیگ‌ها هیجان‌انگیز نبوده اما این بدان معنا نیست که در باشگاه‌های لالیگا به مفهوم واقعی کفگیر به ته دیگ خورده باشد. جالب توجه این که رقم کل سرمایه‌گذاری دسته اول در تابستان گذشته و در مجموع 20 تیم حاضر در لیگ، معادل 19/557 میلیون یورو بود که این عدد لالیگا را در فهرست تمام لیگ‌های حاضر در سطح جهان در رتبه پنجم قرار می‌داد؛ البته لازم به ذکر است که همین رقم نیز همچنان کمتر از یک‌چهارم مبلغ هزینه‌شده توسط لیگ برتر انگلیس به ارزش کل 33/2 میلیارد یورو بود. از طرف دیگر این تا اندازه‌ای گمراه‌کننده است زیرا رئال مادرید کیلیان امباپۀ فرانسوی را با دستمزد و کمیسیونی کهکشانی تنها با انتقالی آزاد به خدمت گرفت.
کم‌خرجی‌های ماه ژانویه در لالیگا، با توجه به آن که بزرگترین تیم‌های لیگ پیش از این سیگنال نامحتمل بودن عقد هرگونه قرارداد را صادر کرده بودند، چندان هم تعجب‌برانگیز نبود. بعد از ماجراهای اولمو، بارسا تمام سعی و تمرکز خود را بر این گذاشت تا با بهره‌گیری از امکان مالی موجود و در محدوده سقف دستمزدی که توان پرداخت آن را دارد، قرارداد با رونالد آرائوخو، پِدری و گاوی را تمدید کند. همچنین، مدیران بارسلونا ملاقاتی را با نمایندگان مارکوس راشفورد ترتیب دادند که بی‌حاصل بود و به دنبال آن، هیچ‌گونه حرکت جدی یا مهمی را شاهد نبودیم تا آن که راشفورد در نهایت به صورت قرضی از منچستریونایتد به استون‌ویلا رفت.
رئال مادرید ژانویه را در حالی آغاز کرد که تقریبا مطمئن بود امضای قرارداد تازه‌ای در کار نیست؛ حتی مصدومیت آنتونیو رودیگر در روز شنبه گذشته- و این حقیقت که کارلو آنچلوتی در حال حاضر هیچ مدافع میانی باتجربه و کاملا آماده‌ای در اختیار ندارد- هم در موضع مدیران رئال تغییری ایجاد نکرد. مذاکراتی با لیورپول درباره ترنت الکساندر-آرنولد صورت گرفت که در حقیقت نه در قالب یک معامله واقعی، بلکه بیشتر شبیه به حرکتی در شطرنج و به‌عنوان بخشی از برنامه باشگاه برای امضای قرارداد انتقال آزاد با این لژیونر انگلیسی در تابستان آینده مطرح بوده و در نتیجه دست‌اندرکاران باشگاه نیز انتظار چندانی مبنی بر پذیرش این پیشنهاد از جانب لیورپول آن هم در میانۀ فصل نداشتند. از اتلتیکو مادرید هم در ماه ژانویه سروصدای چندانی به گوش نرسید. لازم به ذکر است که اتلتیکو در تابستان گذشته مبلغ 200 میلیون یورو بر روی بازیکنان تازه‌وارد سرمایه‌گذاری کرده بود و به نظر می‌رسد که دیه‌گو سیمئونه با ترکیب فعلی تیم مشکلی ندارد.
انتقال آنتونی به بتیس، بزرگترین انتقال لالیگا در ژانویه 2025 بود.
این واقعیت که رئال بتیس بیش از تمام تیم‌های دیگر حاضر در لالیگا در این ماه هزینه کرده به نوبه خود اتفاق غیرمنتظره‌ای است، به‌خصوص در شرایطی که وضعیت مالی این باشگاه اهل سویل چندان مستحکم نبوده است؛ در این راستا، علاوه بر خیز برداشتن برای کوچو هرناندز، آنها آنتونی را هم از منچستریونایتد قرض گرفته و پرداختِ بخش عمده‌ای از دستمزد این وینگر برزیلی که در نوع خود مبلغ قابل‌توجهی نیز هست را عهده‌دار شد؛ از سوی دیگر، آسانه دیائو، وینگر 19 ساله پروش یافته این باشگاه، نیز در ژانویه به مبلغ 12 میلیون یورو به باشگاه کومو در سری A ایتالیا فروخته شد و سه بازیکن دیگر از جمله دروازه‌بان اول تیم یعنی روی سیلوا را به اسپورتینگ لیسبون قرض دادند. این بدان معناست که تیم موفق شده توازن نسبی در دفاتر مالی‌اش برقرار کند.
بعد از رئال بتیس، ولخرج‌ترین تیم لالیگا باشگاه سویا بود که پس از پشت سر گذاشتن چندین پنجره نقل‌وانتقال که با نهایت صرفهجویی سپری شده بود حال سعی داشت تیم خود را بار دیگر سازماندهی کند. این باشگاه آندلسی (که در حال حاضر در جایگاه چهاردهم لالیگا قرار دارد)، با انتقالی به مبلغ 5.5 میلیون یورو آکور آدامز، مهاجم نیجریه‌ای مون‌پلیه، را به خدمت گرفته و روبن وارگاس، مهاجم سوئیسی، ، را نیز به مبلغ 5/2 میلیون یورو از آگسبورگ خریداری کرد. البته این مبالغ از سقف پرداخت باشگاه فراتر نرفت چرا که گونسالو مونتیل، مدافع راست این باشگاه، به مبلغ 5/4 میلیون یورو به ریورپلاته فروخته شد و کلچی ایهیناچو هم به میدلزبورو قرض داده شد و این تیم چمپیونشیپی نیز پرداخت دستمزد ایهیناچو برای ادامه فصل را تقبل می‌کند.
والنسیا نیز با توجه به قرار گرفتن در قعر جدول، با نزدیک شدن به انتهای پنجره متوجه شرایط اضطراری خود شده و اقدامات سریعی را در دستور کار قرار داد. پیتر لیم، مالک باشگاه، که در معرض انتقادات شدید قرار گرفته بود، سه قرارداد قرضی را به امضا رساند. بدین‌ترتیب، عمر صدیق، مهاجم رئال‌سوسیداد، مکس آرونز، مدافع راست بورنموث و ایوان خایمه، هافبک مهاجم پورتو، به صورت قرضی به والنسیا پیوستند.
جالب‌توجه‌ترین جابجایی در سراسر پنجره نقل‌وانتقال این ماه در لالیگا مربوط به توافق بین منچسترسیتی و رئال وایادولید برای انتقال جوما باه، مدافع میانی، به مبلغ 6 میلیون یورو بود. این مدافع 18 ساله 6 میلیون یورو سهم خود را به وایادولید پرداخت تا بتواند قراردادش به‌طور یکطرفه را فسخ کرده و به باشگاه دیگری بپیوندد. مقامات وایادولید از این اقدام بسیار عصبانی شدند چرا که امید بسته بودند این بازیکن خوش‌آتیه را که تا همین تابستان گذشته در کشور خود سیرالئون تنها در سطح باشگاهی بازی می‌کرد، با مبلغ به‌مراتب بالاتری در فصل بعد بفروشند.
در همین شرایطِ سکوت نسبی در لالیگا، بازیکنان آزادی وجود داشتند که در صورت متفاوت بودن شرایط می‌توانستند در نقطه توجه قرار گیرند. مارکو آسنسیو، وینگر سابق رئال مادرید، بازیکن آزاد پاری‌سن‌ژرمن بود اما بازگشت او به باشگاه سابقش (رئال مادرید) به هیچ عنوان مطرح نبود و هیچ باشگاه دیگری در لالیگا نیز عملاً نمی‌توانست کل میزان دستمزدی را که او از پاری‌سن‌ژرمن دریافت می‌کرد بپردازد؛ اما استون‌ویلا با پرداخت این مبلغ تا ماه ژوئن موافقت کرده است. ژوائو فلیکس و آلوارو موراتا، دو نام بزرگ دیگر در خط حمله نیز، در واقع دو بازیکن آزاد بودند اما بازگشت آنها به اتلتیکو مادرید نمی‌توانست مطرح باشد چرا که وضعیت و میزان احتمالی دستمزد موردنظرشان، این دو را از فهرست بازیکنان مورد تقاضا در لالیگا خارج کرده و هیچ باشگاه اسپانیایی دیگری نیز مشتاق امضای قرارداد با آنها نبود.
هیچ یک از باشگاه‌های لالیگا تمایلی برای پرداخت دستمزد هنگفت مارکو آسنسیو نداشتند و او در نهایت راهی استون ویلا شد.
مدیران باشگاه‌های لالیگا مدت زمان زیادی است که در خلوت به دشواری رقابتِ باشگاه‌های اسپانیا (البته به جز 3 تیم اول) با اغلب باشگاه‌های لیگ برتر انگلیس، در صورتی که پای به خدمت گرفتن بازیکنان یکسانی در میان باشد، معترفند. بر این اساس، باشگاه‌های حاضر در لالیگا، به جز 3 تیم برتر، حتی از رقابت با تیم‌هایی که همواره در زمره پرداخت‌کنندگان کمترین مبالغ برای جذب بازیکن بوده‌اند، از جمله برایتون اند هوو آلبیون و یا بورنموث، نیز عاجزند.
سخنی که به صورت رسمی در ستاد لالیگا در روز دوشنبه مطرح شد چیزی نبود جز آن که باشگاه‌های اسپانیایی قرار نیست در ماه ژانویه پول زیادی خرج کنند و به‌طور کلی نظام سقف حقوق در لالیگا به‌گونه‌ای است که باشگاه‌ها توان مالی چندانی برای خرید ندارند مگر آنکه در ابتدا قرارداد فروش به امضا رسانده باشند. بازیکنانی که در حال حاضر ثروتمندترین باشگاه‌های لیگ برتر انگلیس به دنبال آنها هستند، مانند نیکو ویلیامز که برای باشگاه اتلتیک بیلبائو بازی می‌کند و یا مارتین زوبیمندی که برای تیم رئال‌سوسیداد توپ می‌زند، از جایگاه خود و همینطور از این که حداقل تا تابستان با تیم بمانند، خوشحال و راضی هستند. آلکس بائنا، بازی‌ساز ویارئال، نیز از خیر یک قرارداد بسیار هنگفت با عربستان سعودی گذشته و آن را رد کرده است. البته فقدان این دست از فروش‌های عظیم، در شرایطی که اغلب تیم‌ها پول زیادی برای خرج کردن به دست نیاورده و یا حفره‌های خالی در ترکیب خود برای پر کردن نداشتند، نمی‌توانست هیچ گونه اثر غیرمستقیم و یا ناخواسته‌ای بر لیگ باقی بگذارد.
تباس همیشه از نظام سفت‌وسخت محدودسازی دستمزدها و تعریف سقف پرداخت برای حقوق‌ها حمایت کرده و بر این نظر است که ریخت‌وپاش پول در بازار نقل‌وانتقال روش مناسبی برای رسیدن به باشگاه‌های موفق و یا دستیابی به یک لیگ پایدار نیست. در تأیید این نظر، بسیاری از کارشناسان در اسپانیا به موفقیت باشگاه‌های اسپانیایی در اروپا، نظیر قهرمانی رئال مادرید در لیگ قهرمانان و یا سِویا در لیگ اروپا، و همینطور قهرمانی تابستان گذشته تیم ملی مردان اسپانیا در یورو 2024 اشاره می‌کنند.
بسته شدن پنجره به معنای نهایی شدن ترکیب تیم‌ها در لالیگا از الان تا پایان فصل نیست. وضعیت اولمو همچنان نامشخص بوده و شورای عالی ورزش دولت اسپانیا در این خصوص یک قرار حداکثر 3 ماهه را صادر کرده است. لالیگا مخالفت خود را با این تصمیم به شورا اعلام کرده و درخواست تجدیدنظر داده است. قرار حقوقی و نهایی در این مورد می‌تواند اولمو را دوباره در وضعیت بلاتکلیف قرار دهد. بنابراین باید انتظار ماجراهای بیشتری را در هفته‌های آتی در حوزه ثبت و انتقالات داشته باشیم. اما همچنان این واقعیت جاری است که پنجره نقل‌وانتقال ژانویه در اسپانیا، به دلایل مختلف، بسیار سوت‌وکور برگزار شده و بدین‌ترتیب تنها اتفاق مثبت، فرصت خوبی بود که برای حاضرین در ستاد مرکزی لالیگا در دوشنبه شب فراهم شد تا از پیش‌غذاهای معروف اسپانیایی لذت ببرند.