چرا تیم‌های لیگ برتر بعد از دفع کرنر تا این اندازه خطرناک هستند؟
هفت‌یک- ماهیت چرخۀ تکامل تاکتیکی در فوتبال به این معناست که وقتی یک سبک یا روش مدِ روز می‌شود، فقط کمی زمان لازم است تا همه تیم‌ها به آن برسند و خودشان را هماهنگ کنند.
در دو فصل گذشته در لیگ برتر، تمرکز بیشتری روی کرنرهای هجومی ایجاد شده است. این موضوع با ظهور متخصصان ضربات ایستگاهی همراه بوده و نتیجه‌اش افزایش تعداد گل‌هایی است که از کرنرها به ثمر رسیده‌اند.
با این حال، جنبه دفاعی روی کرنرها هم به همان اندازه اهمیت دارد. تهدید اخیر کرنرهای هجومی در لیگ برتر، به‌طور منطقی باعث شده که تیم‌ها روی دفاع از کرنرها تمرکز بیشتری داشته باشند. حالا سؤال این است: آیا این رویکرد جدید جواب داده است؟
برای پاسخ به این سؤال، ابتدا باید نرخ گل‌ها به ازای هر ۱۰۰ کرنر را در هر فصل بررسی کنیم. نگاه کردن به آمار گل به ازای هر کرنر به ما این امکان را می‌دهد که مقایسه‌ای عادلانه بین فصل‌های مختلف داشته باشیم، چون ممکن است در یک سال تعداد کرنرها بیشتر از سال دیگر باشد.
از فصل 08-2007، زمانی که اوپتا شروع به جمع‌آوری داده‌های کرنر کرد، بیشترین تعداد گل به ازای هر ۱۰۰ کرنر در فصل گذشته ثبت شد که به ۴.۲ گل رسید.
این عدد در فصل جاری به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافته و به ۳.۳ گل به ازای هر ۱۰۰ کرنر رسیده است. این کمترین میزان از فصل 20-2019 تاکنون است.
همچنین، میانگین کیفیت موقعیت‌های ایجادشده از کرنرها در این فصل کاهش یافته است. با نگاه به معیار گل‌های مورد انتظار (xG) به ازای هر ۱۰۰ کرنر در لیگ برتر، آمار این فصل که ۳.۶ است، کمتر از سه فصل گذشته بوده است. این نشان می‌دهد که تیم‌ها در فصل 25-2024 روی دفاع از کرنرها بهتر عمل کرده‌اند (البته ممکن است افتی هم در جنبه هجومی کرنرها رخ داده باشد، بنابراین نمی‌توانیم کاملاً مطمئن باشیم).
در دو فصل اخیر، دو روند خاص دیده شده است: کرنرهای کوتاه و برنامه‌های هجومی با استفاده از بازیکنانی که پشت محوطه جریمه قرار می‌گیرند. برای خنثی کردن این تاکتیک‌ها، تیم‌های حریف شروع به قرار دادن یک یا دو بازیکن در موقعیت‌های نزدیک به نقطه پنالتی کرده‌اند.
وقتی همه این موارد را کنار هم می‌گذاریم، تا حدی توضیح می‌دهد که چرا در این فصل در لیگ برتر، ضدحملات تیم‌ها هنگام دفاع از کرنرها کمی افزایش یافته است.
بهبود ظاهری در دفاع از کرنرها در سراسر لیگ، فرصت‌های بیشتری برای ضدحمله ایجاد کرده است. همچنین این واقعیت که یک یا دو بازیکن در موقعیت دفاعی جلوتری در محوطه جریمه قرار دارند، احتمال حمله در زمان انتقال را افزایش می‌دهد.
با بررسی ضدحملات روی کرنرها در لیگ برتر- که از کرنرهای دفاعی شروع می‌شوند، در نیمه خودی آغاز می‌شوند و ظرف ۱۵ ثانیه به شوت یا لمس توپ در محوطه جریمه حریف منجر می‌شوند- نرخ ضدحملات به ازای هر ۱۰۰ کرنر در این فصل (۳.۱) بیشتر از دو فصل گذشته است.
یکی از تیم‌هایی که در فصل 25-2024 لیگ برتر روی ضدحملات از کرنرها بیشترین تهدید را ایجاد کرده، لیورپول است. تیم آرنه اشلوت در انتقال توپ بسیار خوب عمل می‌کند و این باعث می‌شود پس از دفع کرنرهای دفاعی، خطرناک ظاهر شوند.
از نظر تعداد ضدحملات به ازای هر ۱۰۰ کرنر دفاعی در لیگ برتر این فصل، لیورپول با نرخ ۹.۳ پیشتاز است.
علاوه بر تهدید ضدحمله، استحکام لیورپول در دفاع روی کرنرها فرصت‌های بیشتری برای ضدحمله به آن‌ها داده است. این فصل، تیم اشلوت با ۱.۶ گل خورده به ازای هر ۱۰۰ کرنر، سومین تیم با کمترین گل خورده و با ۲.۷ گل مورد انتظار (xG) به ازای هر ۱۰۰ کرنر، دومین تیم با کمترین xG در لیگ برتر است.
روی کرنرهای دفاعی، لیورپول محمد صلاح و وینگر چپ خود، لوئیس دیاز یا کودی خاکپو را در موقعیت‌های نزدیک نقطه پنالتی و تیر نزدیک قرار می‌دهد تا در صورت ضدحمله بتوانند سریع حرکت کنند.
اگر احتمال کرنر کوتاه وجود داشته باشد، وینگر چپ لیورپول مسئول دفاع از آن است، در حالیکه صلاح موقعیت خود را نزدیک به نقطه پنالتی حفظ می‌کند.
با این حال، نوع دیگری از آرایش دفاعی لیورپول وجود دارد که در آن ترنت الکساندر-آرنولد برای دفاع از گزینه کرنر کوتاه قرار می‌گیرد، وینگر چپ نزدیک به تیر دروازه می‌ایستد و صلاح در موقعیت همیشگی خود می‌ماند.
توانایی پاسکاری الکساندر-آرنولد ابزار مفید دیگری برای ضدحمله است و قرار دادن او در این نقش دفاعی به این عکس العمل هم کمک می‌کند.
لیورپول این فصل در لیگ برتر دو گل از ضدحملات پس از کرنرهای دفاعی به ثمر رسانده و موقعیت‌یابی صلاح و دیاز در این گل‌ها نقش کلیدی داشته است.
در این مثال، مقابل برنتفورد در ماه آگوست، صلاح نزدیک نقطه پنالتی است و وقتی که سانتر ماتیاس ینسن توسط ابراهیما کوناته دفع می‌شود، دیاز به خوبی مقابل گزینه کرنر کوتاه قرار گرفته است.
موقعیت اولیه دفاعی صلاح و دیاز آن‌ها را در جای مناسبی قرار می‌دهد تا هنگام دفع کرنر، برای ضدحمله آماده باشند.
صلاح در ابتدای انتقال سعی می‌کند دیاز را پیدا کند، اما ویتالی یانلت پاس او را قطع می‌کند. با خوش شانسی لیورپول، دیوگو ژوتا توپ سرگردان را برمی‌دارد و به سمت جلو می‌برد، سپس دیاز را پیدا می‌کند و او توپ را وارد دروازه می‌کند.
البته، افزایش ضدحملات روی کرنرهای دفاعی فقط به تاکتیک‌های کرنر مربوط نیست. ماهیت روزافزون انتقال توپ در لیگ برتر از فصل گذشته تاکنون هم یک عامل دیگر است.
اکثر تیم‌های لیگ برتر حالا بازیکنانی دارند که از نظر فیزیکی و توانایی در موقعیت‌های انتقالی موفق عمل می‌کنند. چه از نظر استقامت، سرعت یا مهارت دریبل‌زنی، دویدن از یک محوطه جریمه به محوطه دیگر برای اکثر بازیکنان لیگ برتر دور از دسترس نیست.
اما آرایش تاکتیکی نقش بزرگی در این روند دارد و با ادامه چرخه تاکتیک‌های کرنر، تیم‌ها روش‌های جدیدی برای بهره‌برداری از تاکتیک دفاعی حریف و کاهش تهدید ضدحملات پیدا خواهند کرد.
راز موفقیت این است که همیشه در اوج این چرخه تاکتیکی باقی بمانید.